Annem " çocuklar gitmeniz lazım. Bu soğukta nerede kalıcağız ki " dedi. Poyraz " hayır , bu gece için bir sığınarak yer buluruz. Yarın da ben çalışmaya başlarım " dedi. Ben de " Evet anne. Sığınacak bir yer buluruz" dedim. Annem de " tamam" dedi. Yürümeye devam ettik. Çok üşüyordum. Poyraz üşüdüğümü fark etmiş. Kulağıma sessizce "üşüyordum musun?" diye sordu. "Biraz" dedim. Üstünde ki montu çıkarıp sırtıma attı. " Ama sen" dedim. " Sen beni düşünme . Ben üşümüyorum " dedi. Ama üşüdüğümü ap açık ortadaydı. Sonra annem birden " buldum " dedi. " Neyi anne ? "dedim. "Kızım bu gece için burada kalabiliriz" dedi. İçeriye girdik. İçerisi çöp doluydu. Çok pis kokuyordu. Ama en azından bu gece bizi idare ederdi. Elimdeki küçük valizi bir kenara koydum. Valizi açtım. İçinde ki battaniyeyi çıkardım. Sonra çöpleri bir kenara toplayıp battaniyeyi serdim. Diğer battaniyeyi ise yolda giderken bulduk. Onu ise üstümüze serdik. Soğukta olsa zorda olsa bu geceyi geçirmeye çalıştık.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ACI GERÇEK
ChickLitBazen inanmak istemezseniz . Kabul etmezsin. Bu nasıl olur diye kendine sorarsın. Ama sonra kabul etmek zorunda kalırsın .
