Yemek yerken "Poyraz" diye biri bağırdı. Kafamızı kaldırdığımızda karşımızda Poyraz'ın annesini gördük. Koşa koşa yanımıza geldi. Poyraz'a sarıldı. "Oğlum iyi misin ? Kaç gündür ne yiyorsun ? " dedi. "Bak gördüğün gibi. Ne bulduysak yiyiyoruz" dedi Poyraz. "Nerede kalıyorsun oğlum ? Bu kadın ve cadı kızı sana birşey yapmadı demi oğlum ? " diye sordu Poyraz'ın annesi. Poyraz da " görmüyor musun işte burada kalıyoruz. Hem onlar değil sen bana zarar verdin. Kalbimi kırdın. Seni artık tanıyamıyorum. Sen benim annem olamazsın. Bana sen değil Melek Teyze annelik yaptı. Ben artık Melek Teyzeyi annem olarak , Ada'yı ise" dedi ve sustu. Poyraz'ın annesi "oğlum ne diyorsun sen ? Ben seni çok merak ettim" dedi. Poyraz da "eğer sen beni merak etseydin arardın. 1 haftadır neredeydin ? Bir de merak ettim diyorsun" dedi. "Git ! " dedi Poyraz. Annesi " oğlum oğlum" diye diye gitti. Poyraz , annesi gidince dışı ağlamasa da içi ağlıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ACI GERÇEK
Literatura FemininaBazen inanmak istemezseniz . Kabul etmezsin. Bu nasıl olur diye kendine sorarsın. Ama sonra kabul etmek zorunda kalırsın .
