UTANIYORUM

106 10 2
                                    

14 yaşında başlamıştı benim için. Annemin bana davrandıklarını yetimhanede ki ve sokakta ki herkes gördü. O an sanki yerin dibine girdim . Kendimden çok utanıyordum . En çokta annemden. Yerden kalkamayacak kadar gücüm tükenmişti. Yanıma benim yaşlarında kız geldi . "Aynı durumu bende yaşadım. Utandım kendimden . Ama sen utanma . Dimdik ayakta dur güçlü  göster kendini.  Alışacaksın buraya zor olsada. Ben senin herzaman yanında olucam . Kalk şimdi hadi" dedi . Sanki onun sözlerinden etkilenmiştim. Birden gücüm geri geldi sanki . Ayağa kalktım.  Sanki herkes bana bakıyor gibi hissediyordum . Kız koluma girdi . "Şuan tutunacak bir dala ihtiyacın var . Ve bu konuda sana yardımcı olucam ben" dedi . Evet . Benim ihtiyacım olan şey tutunacak bir daldı . Onunla iyi bir arkadaş olacağımız belliydi . Ne kadar bana yardım etsede unutturamıyordu hiç bir gerçek yaşadıklarımı. 

ACI GERÇEKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin