Δειλά στην αρτηρία τους ρεεις σαν Ιχώρ,κενά σίδερα μην απομείνουν.
Γιατί αν και ισχυροί συστήνονται,ο ζοφος θα τους πνίξει μακριά σου.
Παλεύουν με τη λήθη στην ίδια κλίνη να σ'αναταμωσουν.
Το αιωνόβιο σκιερό κρεβάτι της δεν ποθησες.
Το πλουμιστο φόρεμα σου φορεσες και χαμογελαστή στη μάχη ρίχτηκες.
Γυμνές παλάμες και απέναντι σου βογγητά πολέμου.
Πορφυρό πυρ οι κόρες σου,το σκοτάδι διέλυσαν.
Νεαροί ήρωες στα στήθια τους χαραξαν το ονομα σου.
Σύμβολο της αντιστάσεως έγινες,στιγμή δεν έχασες τη φωτιά σου.
Στη λαιμητόμο το κεφάλι σου,λοιπόν,μην παραδώσεις.
Με το ιερό σου αίμα την άγονη γη τους μην ξεδιψασεις.
Άν οι ήρωες άδειοι γίγαντες έγιναν.
Νέοι,αθώοι ξεπροβάλλουν στα μάτια τους παλι να ζήσεις.
