Kızın çığlığı

84 11 19
                                    

Multimedya : Sare Kılıç

Sabah 09.00 ' da kalktım. Genelde ben bundan bir saat önce kalktığım için şaşırmıştım. Ama bugün diğer günlerden daha enerjik hissediyordum. Böyle içimde hep hareket edesim ve soğuk espri yapasım var. Öyle soğuk olsun ki espri yaptığım kişi soğuktan donsun istiyordum. Tamam abarttım sanırım biraz. Herneyse işte bugün çok enerjikdim. Öyle huzurluydum ki hep bu huzur bende kalsın istiyordum. Bu huzuru bir kavanoza koyup ihtiyacım olduğunda almak istiyordum.

Sıcacık yatağımdan kalktım. Pijamalarımı çıkardım ve üstümü giyindim. Odamda ki boy aynasına baktım. Boy aynasının kenarları simsiyahtı . Bu ona çok şık bir görüntü veriyordu. Kendime baktım.  Kot bir şort ve mavi bir atlet giymiştim . Atleti şortun içine soktum. Ve siyah diz kapağımın biraz üstünde ama kot şortun altına gelen salaş bir hırka giymiştim. Saçlarıma da dağınık topuz yaptım. Makyaj olarak da sadece dudaklarıma pembe bir parlatıcı ve gözlerime de siyah bir kalem çektim. Bugün gerçekten ayrı bir hoş duruyordum. Normalde fazla kendimi beğenen bir kız değilim fakat bazen kendi kendime egomu yükseltmek için de gerekiyor tabi.

Saate baktığım da 09.30 olduğunu gördüm. Bugün tekrar üniversiteye gideceğim için ayrı bir mutluydum . Ya da hevesli. Ben çalışmayı gerçekten severdim. Hem ders olarak hem de iş olarak.

Mavi converslerimi de giydim ve converslerimin bir ton açığı olan mavi çantamı aldım. İçine gerekli olan şeyleri koydum. Cüzdan, telefon ve dün ki profösörün verdiği yıllık planı çantama attım. Hemen kendimi dışarı atmak istiyordum. Dışarı çıkıp arabamla hız yapmak istiyordum.

Kapının yanında ki dolaba ilerledim ve dün fırlattığım anahtarı aldım. Kapıdan çıktım ve kilitlediğime emin olduktan sonra asansörü es geçip koşarak merdivenlerden indim. Merdivenleri çıkmak ne kadar zorsa, inmesi de o kadar kolaydı.

Kısa bir zaman sonra dışarıdaydım. İçime derin bir nefes çektim. Temiz havanın anında ciğerlerime dolduğunu hissediyordum. Dün gece sanırım yağmur yağmıştı ve şu an en sevdiğim kokulardan biri olan toprak kokusu içimi daha da bir huzurla doldurdumuştu. Gözlerimi kapattım. Neden kendime zehir gibi bir dünya bahşediyordum ki. Elbette intikamımı alacaktım. Fakat Melih 'in de dediği gibi ben kendi başıma intikam falan alamazdım. Benim destek bulmam lazımdı. Beni hiç bırakmayacağına emin olduğum. Bana yardım eden ama tek o değil benim de ona yardımımın dokunacağı biri olmalıydı. Bende Sare isem herşeyi hallederdim. Kendimi fazla kasıyordum . Ya da bugün cidden iyi tarafımdan kalkmıştım. Babama verdiğim sözü yine tutacaktım. Mutlu olmaya çalışabilirdim. Bu da güçlü olduğumun bir göstergesi olurdu.

Gözlerimi açtığım da ilk olarak dikkatimi çeken etrafta bana tuhafmışım bakışları atan insanlardı. Umursamadım ve sola dönüp otoparka girdim. Siyah arabamın kilitlerini açıp , kendimi içine attım.
Siteden çıktım ve anayola girdim. Pencereyi açtım anında arabanın içine temiz hava girdi. Yola baktığımda sadece birkaç arabanın olduğunu gördüm. Gaza basıp hızımı biraz arttırdım. Yollardan daha hızlı ilerlemeye başladım. Hızımı arttırınca kendimi durdurulamaz hissetmeye başlamıştım. Önümde bir araba olduğu için vitesi sağa kırdım. Hızımı durdurmadan ilerlemeye devam ettim.

Biraz hızlı ilerlediğim için dün geldiğimden daha erken gelmiştim okula. Okulun otoparkına arabamı park ettim ve çantamı alıp indim.

Otoparktan çıktım ve çimlerin oraya doğru ilerledim. Etrafta birsürü insan vardı. Bazıları çimlere oturmuş kitap okuyor , bazıları grupça sohbet ediyordu. Biraz daha ilerledim ve arkamdan Sare diye bağıran bir kız sesi duydum . Yerimde durdum fakat arkama dönmedim. Belki de bana demiyorlardı. Herhalde tek Sare ben değildim.

İNTİKAMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin