Prison(Harry Styles Greek Fanfiction)

Σκετη ενόχληση

Ακόμα αρνούμαι να το πιστέψω.
Εγώ και ο Harry μαζί.
Απίστευτο κι όμως αληθινό.

Τον βλέπω καθώς απομακρύνεται. Ο τροπος που περπατάει ,με τόση σιγουριά.Τα χέρια του κινουνται σε απόλυτη αρμονία με το βάδισμα του και μια ερώτηση δημιουργείται στο μυαλό μου. Πως μπορεί να είναι τόσο απίστευτα όμορφος;

Περιμένω λίγο να φύγει καο σχεδόν τρέχω για να πάω στο δωμάτιο ζωγραφικής να τον συνάντησω.Για κακή μου τύχη στην πόρτα της αυλής με περιμένει ο Damen με ενα θυμωμένο βλέμμα ζωγραφισμένο στο πρόσωπο του.
-Που ήσουν; Σε εψαξα παντού! Δεν μπορείς να εξαφανίζεται ετσι απλα, με πιάνει απο τον αγκώνα φέρνοντας με πιο κοντά του.Τα ματια του έχουν ενα σκούροχρωμο καφέ αλλά είναι τόσο εκφραστικά.
-Ήθελα να μείνω λίγο μονη μου δεν θα ξανασυμβεί, απανταω αλλά μετα σκέφτομαι τι στο καλό τον νοιάζει; Είναι ο μόνος φύλακας που πιάνει κουβεντουλα και θέλει να μαθαίνει τα παντα. Ύποπτο..
-Μονη σου; Ποιον κοροιδευεις Evelyn; Ήσουν με αυτον εκεί πίσω έτσι δεν είναι;, συνεχίζει να με κρατά απο τον αγκώνα και να με κοιτά στα ματια. Όχι δεν με τρομάζει απλα μου σπάει τα νεύρα. Μπλέκεται σε υποθέσεις που δεν τον ενδιαφέρουν.
-Τι λες; Ποιον αυτόν έννοεις; Και τέλος πάντων να μην σε ενδιαφέρει τι κάνω.
-Σε παρακαλώ μην με κανεις να γελασω.. Ακούς τι λες; Δουλεια μου είναι να σε προσέχω και το κανεις παρέα με αυτόν μονο κακό σου κανει άκουσε με! Ειμαι περισσότερο καιρό εδώ, τα ματια μου έχουν δει πολλά, έχω ακούσει πολλά και διάφορα για τον Harry που σίγουρα δεν θα χαιροσουν αν τα μαθαίνες αλλά εντάξει αν θες προσποιησου οτι δεν καταλαβαίνεις για ποιο πράγμα μιλάω..Πάμε τώρα στην βιβλιοθήκη..
-Σήμερα αλλαξα γνώμη.. Θα παω για ζωγραφικη,λέω αγνοωντας τα υπολοιπα λόγια του και κανοντας την ανηξερη. Το εννοεί αυτό για τον Harry η απλα θέλει να με λυγίσει και να τα παραδεχτώ όλα;
-Χμμμ οκ ,απαντά και με κατευθεινει στο τμήμα ζωγραφικής.

Μπαίνουμε σε ενα δωμάτιο που είναι γεμάτο καβαλετα.Το κάθε καβαλέτο δίπλα έχει όλα τα υλικά που χρειάζεσαι για να ζωγραφίσεις.Παρα τα πολλά καβαλετα που υπαρχουν μονο 2 είναι με μαθητές. Στο 1 μια κοπελα που δεν έχω ξαναδεί ποτε και στο άλλο ο Harry. Ενα χαμολεγο σχηματιζεται στα χείλη του μόλις με βλεπω να περναω το κατώφλι του δωματίου. Ο Damen μου ψιθυρίζει κάτι στο αυτι ,δεν άκουσα καν τι είπε,και βγαίνει εξω απο την αίθουσα.Επιλεγω να καθισω δίπλα του.Η αλλη κοπελα ευτυχώς καθεται πολύ πιο μπροστά απο εμας και πίσω είμαστε μόνοι μας, ελεύθεροι να χαρουμε ο ένας τον άλλον.
-Μου ελειψες, ψιθυρίζει και δαγκώνει τον λοβό του αυτιού μου φέρνοντας πιο κοντά τα καθίσματα μας.Τοποθετεί τα χέρια του πανω στα μπουτια μου πιο πολύ για να στηριχτεί και με φιλαει απαλα στον λαιμό.Ένας αναστεναγμος βγαίνει άθελά μου απο το στόμα μου και νιώθω τον Harry να γελάει παιχνιδιαρικα φιλοντας με πιο παθιασμένα αυτή ρην φορά στην κλειτορίδα του λαιμού μου.
-Harryy η κοπελα μπροστά, κλαψουριζω.
-Είναι κουφή,λέει κοφτά και αν και στην αρχή πήγα να τον επιπληξω το ύφος του προδίδει οτι λέει αλήθεια. Την καημένη.
-Που το ξες;λέω και τον απομακρυνω απο κοντά μου. Η λύπη είναι καθαρη στο προσωπο του όταν τον διωχνω απο κοντά μου.
-Ερχομαι συχνα εδώ και μια φορά τέλος πάντων πήγα να της μιλήσω γιατί πραγματικα ζωγραφίζει υπέροχα ε και οταν δεν απάντησε με λογια αλλά με νοηματικά κατάλαβα. Μπορούμε τώρα να συνεχίσουμε τώρα απο εκεί που σταματησαμε;
-Τι δεν θα ζωγραφίσουμε;,τον πειραζω μονο και μονο για να του την μπω.
-Ναι εγώ θα ζωγραφίσω πανω στο σωμα σου με τα φιλια μου. Θα είσαι ο άσπρος καμβάς μου.Θα είσαι το έργο τεχνης μου.,με πιάνει απο την μέση και με τοποθετεί να κατσω πανω στα πόδια του.
-Ενδιαφέρον ακούγεται,πειραζω με τα χέρια μου τα κουμπιά της πορτοκαλις στόλης του Harry.
-Ενδιαφέρον; Μονο;, ρουφάει κυριολεκτικά τον λαιμό μου και αν και στην αρχή πονεσα λίγο μετα το ευχαριστηθηκα.
-Αυτό για να μάθεις κυρια Evelyn,βάζει το δάχτυλο του μπροστά στην μούρη μου.Επειτα το τοποθετεί πανω στα χείλη μου τα οποία δειψουν να ακουμπήσουν τα δικά του.Με κοιτάει μέσα στα ματια και με καίει. Είμαι δικιά του.Τώρα.Αύριο.Για παντα.Όσο λάθος και να ακούγεται αυτό. Δεν αντεχω άλλο. Τον φιλαω. Τον φιλαω σαν να ήταν το αποθυμενο μου εδώ και καιρό.Τον φιλαω γιατί τον αγαπαω.Γιατί με αγαπάει.
-Όλοι οι ασθενεις να παρευρεθειτε επειγόντως στην κεντρικη αίθουσα για μια έκτακτη ανακοίνωση. Επαναλαμβάνω άμεσα, η ψυχρή φωνη ενος φρουρού μας διακόπτει και κατεβαινω γρήγορα απο τα πόδια του Harry ευχομενη να μην με είδε που καθόμουν.
-Τι συμβαίνει; ψιθυριζω στον Harry  καθώς βγαινουμε απο την αίθουσα χερι χερι.
-Δεν ξέρω αλλά σίγουρα δεν είναι για καλό, τυλίγει τα δάχτυλα του με τα δικά μου αλλά μόλις βλέπω τον Damen να μας κοιτάει μς το επιμονο του βλέμμα απομακρυνω το χερι μου και η απορία είναι ξεκάθαρη στο πρόσωπο του Harry.Ξερω οτι εδω μεσα δεν θα μπορεσουμε να ειμαστε ενα φυσιολογικο ζευγαρι και αυτό με ενοχλεί παρα πολύ. Δεν προλάβαινω να του εξηγήσω. Ο φρουρός του τον πιάνει και τον απομακρύνει απο εμένα την ίδια στη που ο Damen πλησιάζει εμένα για να πάμε μαζί στην κεντρική αίθουσα.

Τι να συνέβει άραγε;

Ενα έχω να πω! Το πιο δύσκολο σε όλα τα Παρτ είναι να βρίσκεις τιτλο😂Πραγματικα.
Anyways ναι ξέρω σε αυτό το Παρτ δεν έγινε και κάτι το συνταρακτικό αλλα το επόμενο έχει τιτλο "Νέα άφιξη" και απλα σας προετοίμαζω🙊Θα σας έλεγα ποια είναι αυτή η νέα άφιξη  αλλά δεν μου αρέσουν τα σποιλ❤
Τα λεμεεε