Prison(Harry Styles Greek Fanfiction)

Μαρτυριο 2

Ξαφνικα οι πόρτες απο τις οποίες μπήκαμε ανοίγουν και μπαινει μέσα στο δωμάτιο ο μπαμπάς του Harry.
-Σας ακολούθησε εδώ η κοπελα; ρωτάει αυστηρα εξερευνοντας τον χώρο γύρω του προφανώς ψάχνοντας για μένα.Εγώ κρυβομαι καλυτερα πίσω απο τις κούτες ,σχεδόν τυλιγομαι σε κουβάρι προκειμένου να μην με δει.
-Όχι κύριε μόνοι μας είμαστε.Ήρθατε πανω στην ωρα.
-Ναι ήρθες πανω στην ωρα πατερα, λεει κλαψουριζοντας ο Harry και μετα πατάει τα γέλια.
-Νομίζεις οτι αυτό είναι αστείο; Ε λοιπον καιρός να σου αλλάξω την γνώμη. Greg Φερέ μου το μηχάνημα να τελειώνουμε.
Καταφερνω να σηκωθω ελάχιστα μονο και μονο για να βλέπω τι κανουν.Όλοι βρίσκονται γύρω απο το κρεβάτι που είναι δεμένος ο Harry.Ο πατερας του είναι στα αριστερά και οι δυο φυλακες στα δεξια . Ο Harry έχει σφίξει τα ματια του με αποτέλεσμα να δημιουργούν ζαρες στις άκρες των ματιών του.Το σαγόνι του είναι το ίδιο σφιγμένο.
Φοβάται;
Φοβαται.
Αδύνατον κι όμως αληθινό. Το ατσάλινο αυτό τέρας έχει αδυναμίες που αν και τις έκρυβε βγήκαν στην επιφανεια.
-Κάντο επιτέλους γαμω να τελειώνουμε,εκτός αν είσαι τόσο κότα πια!,φωνάζει ο Harry και αν και βρίσκομαι λιγα μετρα μακρυά διακρινω την φλέβα του στον λαιμό του που πετάγεται κάθε φορά που φωνάζει και είναι νευριασμένος.
Ο πατέρας του δεν απαντάει. Ανταλλάσσει μερικές ματιές με τους φύλακες και αφού ρίχνει μια τελευταια ματια στον Harry ψιθυρίζει συγγνώμη τόσο σιγά οου μονο αυτός παιζει να το άκουσε, αλλά εγώ είδα ρα χείλη του που σχημάτισαν αυτή την λεξη,και τελικά πατάει το πρασινο κουμπί του μηχανήματος. Αυτό αφού κανει εναν τσιτιχτο σχεδόν ήχο βλέπω το λαμπάκι στο κολάρο του Harry να παίρνει κοκκινο χρωμα. Ο ίδιος τεντώνει όλα τα άκρα του και το πρόσωπο του κανει μορφασμούς πόνου.Ο πατέρας του πατάει πιο δυνατά το κουμπί και αυτό φαίνεται να έχει επιδραση στο κολάρο του Harry .Τώρα τρέμει σχεδόν. Το ηλεκτρικό ρεύμα περνάει απο μεσα του και τον σκοτωνει.
Θα τον σκοτώσει;
Θεέ μου τι να κάνω;
-Κυριε το λαμπακι έγινε πορτοκαλί αρκετά νομιζω, διακόπτει ο ένας φύλακας και ο μπαμπάς του Harry σταματάει να πατάει το κουμπι του μηχανήματος. Λες και η φωνη του φύλακα τον ξύπνησε απο έναν βαθύ λήθαργο.
Μα πως μπορεί να το κανει αυτό στο ίδιο του το παιδι;
Ακαρδε πατέρας. Θέλω να του το φωναξω στα μούτρα να τον βρισω και να πάρω τον Harry μακρυά του.
Ο Harry έχει ελαφρώς τις αισθήσεις του αλλά φαίνεται αρκετά εξουθενωμένος.
-Ισως λίγο ακόμα το χρειαζεται, λέει τελικά ο πατέρας του.
Τι;
Όχι.Δεν θα το επιτρέψω αυτο.Θα πάνω κάτι που μπορεί να έχει κακές επιπτώσεις για μένα αλλά έχω συναισθήματα κι δεν μπορώ να βλέπω τον Harry να υποφέρει μονο και μονο επειδή του θυμιζω την κοπελα του..Έτσι ειπε τουλάχιστον ο πατέρας του.Αυτή η κοπελα πρέπει να ράγισε για τα καλά την καρδια του ατίθασου αυτου αγοριού και άφησε τραύματα χειρότερα και απο αυτό που του έκαναν τώρα.
Του έκαναν ηλεκτροσόκ;
Από τις γνώσεις που ξέρω έτσι μου φαίνεται .Αν η μαμά μου ήξερε οτι σαυτό το μέρος κανουν τέτοια απάνθρωπα πραγματα σιγά μην με έφερνε. Βέβαια στο φυλλάδιο που διαφιμιζε αυτό εδώ το απαίσιο μέρος δεν έλεγε πουθενα"Με την διαμονή δώρο και ενα ηλεκτροσόκ".
Μάλλον θα το παρέλειψαν καταλάθος.
-Τελευταιο χτύπημα γιε μου κουράγιο.
-Σταματήστε θα τον σκοτωσετε! πεταγομαι πίσω απο τις κούτες και τρέχω με φορά. στον μπαμπά του Harry πέρνοντας αυτό το μηχάνημα από τα χέρια του και πετοντας το στο πάτωμα με δύναμη με αποτέλεσμα να σπάσει. O Harry φαίνεται να ξύπνησε απο τον κρότο του σπασίματος και έχει γουρλωσει τα ματια .Ακόμα φαίνεται σαν να μην ξέρει τι του συμβαίνει.
-Είσαι τρελη ;Ξες ποσο κοστίζει αυτό;, ουρλιάζει ο μπαμπάς του Harry και με σπρώχνει κάνοντας με να χάσω την ισσοροπια μου και να πέσω κάτω.
-Πάρτε την γρήγορα από δω,θα ασχοληθω σε λίγο μαζί της.
Οι φυλακές με πιανουν απο τα μπράτσα και με σηκώνουν. Είμαι λίγο ζαλισμενη και νιώθω αίμα να κυλάει απο το κουτελο μου.Τέλεια άνοιξε πληγή στο κεφάλι μου.
-Μην τολμησεις να την αγγιξεις!, φωνάζει ο Harry.
Ενδιαφέρεται για μένα;
-Αν αγγιξεις έστω και μια τρίχα απο τα μαλλια της θα σε σκοτώσω, φωνάζει και κοιτάει προς το μέρος μου καθώς οι φυλακές με απομακρύνουν απο την αίθουσα.
Δυο είναι οι εκδοχές.
Ή το χτύπημα στο κεφάλι μου είναι τόσο σοβαρό που έχω παραισθήσεις ή το σοκ που υπέστει ο Harry είναι τόσο δυνατό που δεν ξέρει τι λέει."Μην φοβάσαι Sofia"σχηματίζει με τα χείλη του και ξέρει οτι τον κοιταω πριν εξαφανιστβ απο τημ αίθουσα. Sofia.
Ε βέβαια Sofia.
Μονο που δεν είμαι η Sofia είμαι η Evelyn.
Το σοκ όντως πρεπει να ήταν δυνατό.Τι στο καλό πρεπει να κάνω για να καταλάβει οτι δεν είμαι η Sofia του;;
Δεν θέλω να είμαι η Sofia του.
Θέλω να είμαι η Evelyn του.
Μπορώ;

Wow έχω να βάλω πανω απο μια βδομάδα κεφαλαιο😢Πραγματικα συγγνώμη αλλά μάλλον απο δω κι πέρα μέχρι να τελειωσω την αλλη ιστορία έτσι θα παει: (
Τελοςπαντων τι έχετε να πείτε για αυτό το κεφάλαιο?Τι σοι πατέρας είναι και αυτός😢
Σχολιαστε κι ψηφιστε❤
Τα λεμεε