Prince [Boek 1] (Dutch) |Voltooid|

Hoofdstuk 8 - Blog 5

Tevreden keek ik over mijn kasteel terwijl ik de hand vast hield van mijn prinses. Ik was gelukkig en zat vol vreugde. Een geweldiger gevoel bestond er niet. Mijn prinses is alles wat ik nodig heb, heel mijn leven lang.

Hallo vrienden over heel de wereld,

Mag ik even zeggen hoe geweldig het leven is. Mijn prinses weet eindelijk dat ik besta. Ik heb met haar kunnen praten en we hebben zelfs gelachen. Ze heeft me aangekeken met haar prachtige ogen en ze heeft me zelfs gevraagd of ik vaker met haar meeging. Natuurlijk ga ik dat ook doen. Ik wil haar vaker zien, ik wil haar stem vaker horen, ik wil haar vriend zijn, ik wil dat ze de mijne is, ik wil....

Het lijkt alsof de wereld mij eindelijk iets gunt. Ik heb vandaag nog geen enkele keer de neiging gehad om weg te rennen, vooral doordat ik grotendeels uit keek naar het moment met Haar, en ik heb vandaag geen enkele keer een confrontatie moeten aangaan met Caleb. De eikel heeft vandaag helemaal niks gezegd tegen me, hij deed alsof ik niet bestond. Laat dat maar ook zo, ik heb geen behoeft aan hem. Hij is een idioot dat toch nooit iets zal bereiken in het leven.

Ach ja, ik zal maar stoppen voor vandaag. Geniet nog even van het beginstukje van een liedje dat ik nu de hele tijd, samen met mijn Prinses, in mijn hoofd heb:

Do I look lonely

I see the shadows on my facePeople have told meI don't look the sameMaybe I lost weightI'm playing hookyWith the best of the bestPull my heart out my chestSo that you can see it too

Phelix

---------

Comments:

No comments