That Notebook (5SOS- C.H/M.C)

014

"Hoe kan dit een hashtag zijn geworden?" fluistert Ashton schreeuwend, terwijl hij me aankijkt. "Ik hen de fans niks vertelt."

"Ik ook niet Ash, het waait vast wel weer over."

"Calum ik wil nog niet dat de fans weten dat ik je leuk vind, of iemand ander behalve de jongens."

"Je vindt me leuk?" Ik kijk Ashton verbaasd aan en en voel hoe ik rood wordt. Ik begin te glimlachen en Ashton zucht. "Ja en dat weet je, maar we hebben besloten om nu gewoon vrienden te blijven omdat het makkelijker is met het hele band gedoe."

"Ik weet dat je me leuk vindt, ik heb het je gewoon nog nooit horen zeggen." Ashton rolt met zijn ogen en loopt naar me toe. "Wat doe je?" vraag ik, maar Ashton antwoordt niet. Hij drukt zijn lippen op de mijne en ik reageer er gelijk op. Na een paar seconden haalt Ashton zijn lippen van de mijne af en glimlacht naar me.

"Dat deed ik."

"We kunnen ook geen friends met benefits worden?" Ashton lacht en schud zijn hoofd. "Je hebt gelijk, de fans kunnen het nu nog niet weten. Laten we Michael maar eerst in het middelpunt zetten." Ashton begint nu volop te lachen en ik voel mezelf weer glimlachen. Ik zie een schaduw aankomen en zet gelijk een stap bij Ashton vandaan. Luna rent de keuken in, terwijl ze giechelt en verstopt zich achter mijn benen. Luke komt er rustig achter aan en kijkt om zich heen. Zijn oog valt op Luna, die haar hoofd gelijk achter mijn been verstopt

"Hebben jullie Luna gezien?" vraagt hij dan, alsof hij haar niet heeft gezien. Luna giechelt nog harder en Luke kijkt om zich heen. "Ik zou zweren dat ik haar lach hier vandaan hoor komen." Luna giechelt weer en Luke zucht. "Niet gezien?" Ik en Ashton schudden glimlachend onze hoofden en Luke zucht weer. "Dan ga ik maar weer verder zoeken." Luke draait zich om en loopt de kamer uit en na een minuut loopt Luna ook voorzichtig weer weg. Zodra ze uit het zicht is horen we Luke weer. "Ah ik heb je." Ik hoor Luna weer giechelen en glimlach in mezelf.

"Kan ik het nog een keer doen?"

"Wat?" Ik kijk Ashton verbaasd aan en hij komt voor me staan.

"Nou dit." Ashton drukt zijn lippen weer op de mijne en ik sla mijn armen om zijn heupen. We worden opgeschrikt van iemand die op de buitendeur klopt en Ashton zet gelijk een stap achteruit. Ik loop naar de deur en open hem.

"Oh hey Michael." mompel ik, waarna ik hoor Ashton zuchten en ik glimlach even naar hem.

"We storen niet of wel?" Michael loopt naar binnen en trekt Amalia achter zich aan. "Ik dacht we nemen de achterdeur die is vast open, maar blijkbaar niet."

"Nee jullie storen niks, Luke is ergens met Luna verstoppertje aan het spelen. Veel plezier met zoeken." zucht ik, waarna Michael wegrent, terwijl hij Luna's naam noemt. 

"Ik hoop dat Luna jullie niet lastig viel, ze kan lastig zijn als ze nieuw is bij mensen." Amalia glimlacht even naar ons en Ashton glimlacht terug.

"Het meest lastige dat ze heeft gedaan is dat ze me dwong om met haar mee te kleuren." grinnikt Ashton. "Ze was eigenlijk heel lief."

"Mooi." Amalia lijkt nog wat te willen zeggen, maar Luna komt de keuken ingerend. 

"Mama!" Ze slaat haar armen om Amalia's benen heen, die zacht lacht. Na een paar seconden laat ze Amalia los en loopt ze terug naar Michael. Michael tilt haar op en komt dan naast Amalia staan. "Zijn jij en mama weer samen?" Michael en Amalia werpen een paar blikken met elkaar uit, voor ze knikken. Luke komt ook de keuken in en komt naast me staan. Luna wilt wat zeggen, maar sluit haar mond weer.

"Wat is er Lun?" vraagt Michael, maar Luna schud haar hoofd als teken dat ze het niet wilt zeggen. "Je kan het me zeggen."

"Het is een verassing papa, ik mag het jullie nog niet vertellen." Luna slaat haar hand voor haar mond en zucht dan. "Nu heb ik het bijna weer verklapt, papa zet me neer." Michael lacht en drukt zijn lippen kort op Luna's voorhoofd. Hij zet haar neer en ze loopt naar Luke. "Gaan we weer verstoppertje spelen?"

"Zullen we gewoon een film gaan kijken? Ik heb niet zo veel zin meer om nu verstoppertje te spelen."  Luna knikt en pakt Lukes' hand waarna ze richting de woonkamer.

"Zijn jullie echt weer samen?" vraag ik, waarna ik naar de koelkast loop. Ik haal er vier blikjes uit en geef er drie aan de andere personen in de keuken. Ik open de vierde zelf en kijk naar Michael.

"Nog niet, maar we willen het wel weer proberen." Michael glimlacht naar Amalia, die gelijk terug glimlacht. "Gaan jullie ook naar Luna en Luke, voor ze Luke uitput?" Hij begint Amalia al richting de woonkamer te leiden en kijkt ons vragend aan. 

"Ga zo maar, wij hebben nog iets om op te lossen." antwoordt Ashton en Michael knikt begrijpend. Daarna knipoogt hij naar ons en loopt hij weg met Amalia. 

"Waarom kunnen wij het niet proberen?" vraag ik na een paar seconden. "Ik bedoel we vinden elkaar leuk, dus waarom niet?"

"Cal, als het niet lukt zijn er zoveel dingen die we verpesten, met de band als meest belangrijkste. We kunnen het niet riskeren, dat weet je."

"Maar wat als we het niet verpesten?" Ik zet een stap naar voren en zie hoe Ashton een stap naar achter zet, waardoor hij tegen het aanrecht aan staat. Ik zet nog een stap naar voren en zet mijn blikje cola naast die van Ashton op het aanrecht neer. "Er is geen reden om er nu vanuit te gaan de we het gelijk verpesten."

"Maar dat doen we wel op de één of andere manier verpesten we altijd alles. Calum we kunnen het niet verpesten voor Luke en Michael dat is oneerlijk voor hun." Ashton duwt me naar achter en zucht dan.

"Wat wil je dan ik kan mijn gevoelens toch niet zomaar onderdrukken? Dat kan je niet-"

"Jawel dat ga je wel doen en ik ook. We komen er wel overheen. We zijn vrienden meer niet." Ashton loopt weg en ik zucht.

"Jij was wel degene die me als eerste zoende." Ashton draait zich om en kijkt me aan.

"De grootste fout die ik heb gemaakt." Hij draait zich om en loopt weg. 

"Dat meen je niet, Ash." zeg ik, maar ik weet dat hij me niet hoort. Ik pak mijn cola en ga aan de keukentafel zitten. Ik heb pas door dat ik huil als er een paar tranen op mijn arm vallen. Hij meent dit niet toch?