Behind His Coldness

Chapter -53

Audrey POV

Napaidtad ako nang may dalawang brasong yumakap sa bewang ko kasabay nang pagsiksik nang ulo niya sa balikat ko.

"Good Morning." He murmured and kiss my bare neck. Aish!

Nilagay ko sa gilid ang hawak kung sandok at hinarap siya, na agad naman akong hinalikan nang mabilis sa labi. Nemen eh! "Good Morning din, hubby. Maghanda ka na baka malate ka."

"Late? Im on my leave, wife."

"Leave na naman? Hoy hubby! Wag kang abusado. Baka nakakalimutan mong halos tatlong linggo ka nang leave since our wedding."

"Tsk. I'll also remind you.." Piningot niya ang tungki nang ilong ko. "..I'am the boss. The owner, wife. Papasok ako kung kailan ko gusto."

Pinaningkitan ko siya nang mata. "Dylan!"

"What?!"

"Sabi ko wag kang abusado."

He frown. "Dont you like me here? Dont you want to be with me?"

I sigh. Hinawakan ko siya sa mukha at tinitigan sa mata. "Syempre gustong-gusto ko. Kung pwedi nga lang pero kasi hubby...nag-aalala lang naman ako na baka tambak na 'yung naghihintay mong trabaho 'don. Ikaw lang din ang mahihirapan. Ayaw ko 'non. Stress 'yun hubby." Malambing kung sinabi.

Ilang minuto niya akong tinitigan saka bumuntong hininga. "Okay. I'll just prepare." Mabilis niya akong hinalikan sa noo at tumalikod para lumabas nang kusina. Ngiting tagumpay naman ako. Hihi

Naalala ko na naman 'yung ano...yung ano namin. Basta 'yun!

^////////////////////^

Ang lakas nang kaba ko nang makapasok kami sa bahay at agad kaming umakyat sa taas habang karga-karga niya pa rin ako. Paulit-ulit kasi nagpe-play sa utak ko 'yung huling niyang sinabi.

"Let's start working for our big and happy family." Dahil 'don nawindang ang balunbalunan ko nang intensity 99.9. Wuu! Hindi ko tuloy nakita 'yung kabuuan nang bahay.

Nakapikit lang ako at halos mabingi na ako sa lakas nang kaba ko at hindi ko alam kung naririnig niya ba ito. Madaming naglalaro sa isip ko at mas lalong nagulo ang isip ko nang maramdaman ko ang likod kung nakahiga na sa malambot na kama. *Lunok laway*

Ramdam na ramdam ko 'yung pangiginig nang katawan ko nang maramdaman ko siya sa ibabaw ko at mas dumoble pa ang kabang 'yun nang maramdaman ko ang hininga niya sa gilid nang leeg ko. Shems!

"Relax, wife. You're trembling. Nervous?" He asked in a bedroom voice. Arrgh!

Without hesitation ay napatango ako habang nakapikit pa rin. Hindi ko siya kayang tignan. Huhu

"Pffff. Relax. I wont force you and besides....there is a better place for it." Hinalikan niya ako sa pisnge at ramdam ko ang pagtayo niya kaya napamulat ako. Kita ko ang pagpipigil niya nang tawa kaya napasimangot ako.

"Pffft. Sleep now wife. Prepare yourself for tomorrow. I love you." Kinindatan niya ako at natatawang pumasok sa banyo.

Kinaumagahan nang sumunod na araw na 'yun ay maaga akong nagising. Suot ko pa rin 'yung wedding gown ko. Dahil sa tindi nang kaba ko kagabi hindi na ako nakapagpalit at agad nakatulog nang pumasok si Dylan sa banyo.

Tumayo ako sa kama nang mapansing nag-iisa nalang ako. Dahil na rin sa nahihirapan na ako sa bigat at laki nang wedding gown ko kaya napagdesisyunan kung maligo muna. Pumunta ako closet and to my surprised andoon na halos lahat nang gamit ko.