Chapter -33
KINABUKASAN ay araw nang lunes. Maaga akung sinundo ni Dylan at sabay na kaming pumasok sa School.
Hanggang ngayon, wala parin kasi sila Mommy. Two weeks silang on vacation.
Nang makarating kami sa School ay magkahawak-kamay kaming papasok sa loob hanggang sa makarating kami sa tapat ng building ko.
We're heading to my classroom at napapatingin samin 'yung mga studyanting nakakasalubong namin o 'yung mga babaing nakatambay kung saan saan.
Haays! 'Yung totoo hindi pa rin ba sila sanay? Hello! Its been a weeks.
Nang makarating kami sa harap nang klasroom ko ay umalis na siya. Pumasok naman ako loob at naabutan sina Yna at Mylene na nag-uusap. Napatigil naman sila at napalingon sakin.
"Morning, Audrey" nakangiting bati saken ni Mylene.
"Good Morning, My." Bati ko pabalik. I shifted my glance to Yna. "Morning, Cuz." Saka ako umupo sa upuan ko.
"So?...How are 'ya?" Asked Yna.
"Im...good?" Unsure kung sagot.
Yna rolled her eyes. "I mean, kumusta kayo ni Dylan?"
"Psh. Ayusin mo kasi pagtatanung mo. Umm ok naman kami. Masaya. Actually, we went to his grandma's mansion last night." Sagot ko.
"Ayiee. Iba na 'yan, Audrey ah." Tugon ni Mylene.
"Anong iba, My? Hala! Hindi naman ito ang unang beses na nakapunta ako sa bahay nang lola niya a--I mean Mansion." Paliwanag ko.
"Defensive ka naman masyado, Aud." Natatawang tugon ni Mylene.
Yung totoo? Defensive ba talaga 'yun?
"Ewan ko sayo, My" Sinabi ko saka ako nag'pout.
"Kumusta naman 'yung mga ignorating pipol dito?" Tanung ni Yna, habang kagat-kagat niya 'yung ballpen niya.
Napataas naman ang kilay ko. "What d'you mean?"
"Duh! 'Yung mga studyante dito. Alam mo naman, perstaym na nangyari sa history ng school na ito ang ginawa ni Dylan. Kaya sa malamang, hanggang ngayon trending pa rin 'yun." Mahabang sagot ni Yna. Napatango naman si Mylene.
I sigh. "Yeah. Yeah. Madami pa ding napapatingin and churva but I really dont mind them." Sagot ko.
"Pfft. Ayan ka na naman sa gay lenggo mo, Cuz." Natatawang sinabi ni Yna.
"Hahaha sorna" Natatawa kung sinabi. Napahinto naman ako nang may bigla akong maalala. "Cuz, tanda mo pa yung...sinabi mo sakin sa bahay?"
"Alin 'don?"
"'Yung sinabi mung dapat kilalanin ko munang mabuti si..you know" saad ko.
"Ahh..Yeah. Why suddenly ask?"
"Tama ka kasi. Akala ko kasi 'nung mga uras na 'yun ay kilala ko na siya. Nagkamali ako. And tignan mo kung asan kami ngayon." Nakangiti kung saad.
BINABASA MO ANG
Behind His Coldness
Fiksi UmumLimang taon na simula ng mawala ang babaing pinakamamahal niya. At wala siyang ibang sinisisi kundi ang sarili niya. Dahil 'don pinagbawalan niya ang sarili niyang maging masaya, Dahil para sa kanya wala siyang karapatang maging masaya pagkatapos ng...