Forbidden Melodies..

Κεφαλαιο 1ο

Κεφάλαιο 1ο

"Κυριε Στιουαρτ αυτό που θέλω από εσάς είναι να προσπαθήσετε να νιώσετε καλά πρώτα με τον εαυτό σας." είπα σημειώνοντας στο σημειωματάριο μου τις τελευταίες λεπτομέρειες του χαρακτήρα του ανθρώπου αυτού, τις οποίες θα μπορούσε να λύσει μόνος του με τη σωστή καθοδήγηση.

Τον κοίταξα ξανά στα μάτια προσπαθώντας να αποδικοποιήσω τις πληροφορίες που εξέπεμπαν.

Ήταν ένας μπερδεμένος άνθρωπος που είχε κρυμμένα χρώματα στο χαρακτήρα του αλλά καμιά ιδέα στο πως να τα αξιοποιήσει. Πήρα μια βαθυά ανάσα και τοποθέτησα μια κόκκινη μπούκλα πίσω από το αυτί μου.

"Οι σχέσεις με τα παιδιά σας θέλουν χρόνο.Ακόμα και με αυτές τις συνεδρείες που κάνουμε θα χρειαστεί χρόνος και θέληση όχι μόνο από εσάς αλλά και από τα παιδιά.

Πρός το παρών όμως θα ήθελα να επικεντρωθείτε στο να φτιάξετε ξανά τον εαυτό σας." είπα χαμογέλοντας στον άνθρωπο που βρισκόταν μπροστά μου.

Ήταν αισιόδοξος και είχε βελτιωθεί πολύ από την πρώτη φορά που είχαμε μιλήσει. Τα μάτια του πλέον είχαν γεμίσει με ελπίδα και προσμονή.

Αυτό πιστεύω ήταν και το καλύτερο κομμάτι στη δουλειά μου. Να βλέπεις ανθρώπους που παλαιότερα είχαν βυθιστεί στα σκοτεινότερα βάθη της δυστυχίας να αποκτούν ξανά τη θέληση τους, βάζοντας στόχο να γίνουν καλύτεροι.

Να επαρθώσουν για αυτά που είχαν πράξει.
Να προσφέρουν ξανά την παρουσιά τους εκεί που είχε λείψει.

Και πιστέψτε με τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με το συναίσθημα που νιώθεις όταν βοηθάς έστω και στο ελάχιστο κάποιον.

Είναι συνάισθημα που φωλιάζει στην καρδιά του ανθρώπου και την ζεσταίνει χωρίς σταματημό προτρέποντας τον να συνεχίσει να βοηθά.

Εαν και σήμερα ο κόσμος έχει μεγάλη έλλειψη από άτομα τέτοιου είδους. Άτομα τέτοια βρίσκονται υπο εξαφάνιση καθώς τα γεγονότα και οι καταστάσεις έχουν κατασκευάσει έτσι τους ανθρώπους ώστε να σκέφτονται μονόπλευρα βάζοντας πρώτα το συμφέρον και τον εαυτό τους.

Κούνησα αποδοκιμαστικά το κεφάλι μου και κοίταξα ξανά τον Κ.Στιουαρτ.

Πάντα οι συνεδρειάσεις με κάνουν να σκέφτομαι έντονα τα προβλήματα του κόσμου αυτού σήμερα.

"Νομίζω πως είμαστε έτοιμοι λοιπόν. Σας είπα τι πρέπει να κάνετε καθημερινά και θα τα ξαναπούμε στην επόμενη συνεδρίαση τηηην.." κοίταξα για μια ακόμη φορά το πρόγραμμα μου προσπθώντας να βρώ ένα κενό.