Forbidden Melodies..

Κεφαλαιο 4ο

Στην πικ ο πολυαγαπημένος Ταιλερ.   

Κεφάλαιο 4ο

Σας εχει τύχει ποτέ από εκεί που νομίζετε ότι η ζωή σας δεν θα μπορούσε να γίνει καλύτερη σιγά σιγά να συνειδητοποιειται ότι απλά ζουσατε σε ένα ψέμα;

Ότι γύρω σας υπήρχαν τόσα πολλά σημάδια που σας προειδοποιουσαν για τον κίνδυνο αλλά εσείς αποφασιζατε να κοιτατε μόνο τη γλυκιά πλευρά των πραγμάτων παραμερίζοντας ακόμα και τους ενδοιασμούς που είχε ο ίδιος σας εαυτός.

Κάπως έτσι ήταν και η ιστορία μου με τον Ται.

Γλυκια αλλά ταυτόχρονα πικρή.

Σαν εκείνα τα σοκολατάκια με το όμορφο περιτύλιγμα που σε προϊδεάζουν να τα γευτεις, αλλά μετά ανακαλύπτεις ότι αυτή η γεύση δεν σε προδιαθέτει για να συνεχίσεις να το δοκιμαζεις. Αντίθετα γεμίζει το στόμα σου με μια απαίσια γευση που σου προκαλεί αηδία.

Πλέον, καθόμουν στην βεράντα ατενίζοντας τους δρόμους της Βοστωνης.

Παιρνοντας αποφασεις που ζητούν λύση και χρονο.

Είναι δύσκολο να ξεριζώσεις έναν άνθρωπο από την ψυχή σου όταν εσύ η ίδια έχεις φυτέψει τον σπορο του.

Εκείνος όμως, έπραξε  εκείνο το οποίο δεν θα μπορούσα ποτέ να συγχωρησω.

Το ήξερε.

Ίσως να το έκανε και επιτειδες. Ίσως να μην ήμουν αρκετή και να επιζητούσε την εκδίκηση. Πολλές ειναι οι πιθανότητες που μπορεί να τον οδήγησαν στις πράξεις του. Πιθανότητες που τριγύριζαν στο μυαλό μου το βράδυ μην αφήνοντας με να κοιμηθώ.

Δεν είχα επισκεφθεί το νοσοκομείο. Ήμουν ψυχικά τόσο φορτισμένη που δεν θα μπορούσα να κοιτάξω τον Ταιλερ με αυτήν την κοπέλα.
Έφερα στο μυαλό μου τη χθεσινή βραδιά.

Τότε όταν αργά το βράδυ, γύρισε σπίτι και μπήκε στο δωμάτιο στις μύτες των ποδιών του γεμίζοντας το δωμάτιο μας με γυναικείο άρωμα.

Πόσο περισσότερο θα μπορούσε να με κάνει να τον μισησω;

Είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου ότι αυτή τη φορά θα ήμουν δυνατη.

Αρκετά είχα επισκεφθεί την χώρα των δακρύων.

Είχε έρθει η ώρα να γνωρίσω ξανά πως είναι η ζωή χωρίς εκείνον.
Και χριστε μου δεν ήμουν έτοιμη.