Forbidden Melodies..

Κεφαλαιο 13ο

Κεφάλαιο 13

Προχώρησα μέσα στο άγνωστο μπαρ συνοδευόμενη από τον Γκρεγκ.
Άραγε οι άνθρωποι σήμερα φορούν μάσκες για να προστατέψουν ποιον;

Τους ίδιους;

Ή τους άλλους από μυστικά του παρελθόντος τους που απειλούν να κατασπαράξουν όποιον συναναστρέφεται μαζί τους;

Όλοι φοράμε μία μάσκα.

Κάθε μέρα διαφορετική.

Ίσως επειδή εμείς έχουμε ξεχάσει το πραγματικό μας προσωπείο να μπερδεύουμε και τον πραγματικό χαρακτήρα του άλλου.

Το καλό με την δουλειά μου όμως ήταν ότι οι μάσκες των ανθρώπων αυτών εμένα έξω από την είσοδο.

Μαζί τους κουβαλούσαν πόνο, παράπονο, φόβους.

Και μπορούσα να διαχειριστώ καλύτερα αυτό του είδους τα αρνητικά συναισθήματα από κάθε άλλη μάσκα που παρουσιαζόταν.

Και αυτός εδώ, ο Γκρεγκ την είχε κάνει ένα με το πρόσωπο του.

Το βλέμμα του ήταν εκείνο που με τράβηξε σε εκείνον.
Μυστήριο συνδυασμένο με το συστατικό της αλαζονείας.

Ήταν τόσο σίγουρος για τον εαυτό του που το μετέδιδε και σε εμένα. Με έκανε να νιώθω άοπλη μπροστά στα μάτια του. Με προκαλούσε σε ένα παιχνίδι γνωρίζοντας ότι θα επιτεύξει το πολυπόθητο ρουά ματ.

Δεν ήξερε όμως το αντίπαλο του και έτσι ήταν σαν ένα μικρό σπουργίτι που έκανε τα πρώτα του φτερουγίσματα.

Τον κοίταξα μία ακόμη φορά καθώς ερχόταν με τα ποτά μας στο γωνιακό τραπέζι το οποίο είχα επιλέξει.

Κάθε βήμα του τον έκανε να ξεχωρίζει στο πλήθος σε σημείο που μαγνήτιζε τα βλέμματα πάνω του και εκείνος σαν να το ήξερε τους προσέφερε στο ένα γοητευτικό χαμόγελο.

Στριφογύρισα τα μάτια μου.

Ο Θεός πρέπει να έριξε πάνω του όλα τα αποθέματα αλαζονείας που είχε για να γλιτώσει τους υπόλοιπους από αυτην.

Κοίταξα στα αριστερά μου προσπαθώντας να επεξεργαστω και τον υπόλοιπο του μπαρ.

Ο χώρος σκοτεινός, και η μουσική διάχυτη σε κάθε γωνιά του. Μουσική R&B.
Ευχαριστησα τον DJ για την επιλογή του και κούνησα το κεφάλι μου ρυθμικά στην μελωδία.

Η ώρα ήταν ακόμη 12, αλλά μπορούσα ήδη να διακρίνω παρέες κοριτσιών που είχαν μεθύσει και έδιναν τον καλύτερο τους εαυτό στην σκηνή κάτω από τα βλέμματα των αρπακτικών γύρω τους που επιθυμούσαν να γευτούν λίγο από το σώμα τους.