Forbidden Melodies..

Κεφαλαιο 21ο

Κεφάλαιο 21

_Snowflake7_
Επειδή όσο και να αργω με υποστηρίζεις, σε ευχαριστώ πολύ

Τζακ.

Ο Τζακ στεκόταν απέναντι μου και στο πρόσωπο του ήταν σκαλισμένο ένα από τα πιο όμορφα χαμόγελα.

Ασυναίσθητα χαμογέλασα και εγώ η ίδια, μιας και το χαμόγελο του είχε ζεστάνει την μέχρι πριν λίγο μοναχική και κρύα ατμόσφαιρα που με περιελουζε.

"Τι κανεις εδώ;" ρώτησα και έσμιξα τα φρύδια μου.

Περίεργο αλλά η εμφάνιση του στο χώρο είχε ταράξει την ψυχική μου ηρεμία.

Εκείνος έριξε το κεφάλι του πίσω και έπειτα μαγνήτισε την ματια μου πάνω στην δική του.

"Απαγορευεται;"ρώτησε καθώς κάθησε στην θέση απέναντι μου.

Η ερώτηση του έμοιαζε τόσο μακρινή μιας και είχα αφεθεί στο να κοιτάω τις καμπύλες του πρόσωπου του και τον τρόπο με τον οποίο κοιτούσε και εκείνος εμένα.

Να πάρει, ήξερε πολύ καλά να σαγηνεύει τον ομιλητή του. Στο χώρο του φλερτ ήξερε να κινεί τα νήματα με ένα μοναδικό τρόπο που μόνος του είχε εφεύρει.

Σε αιχμαλωτιζε και μολις έπαιρνε και την τελευταία πνοή σου έφευγε αφήνοντας σε να προσμένεις το παραπάνω.

"Βλέπεις κάτι που σαρεσει;" είπε και γέλασε με την αμηχανία μου.

"Συγγνώμη, αφαιρεθηκα. Τι έλεγες;" είπα σταθερά δίχως να χάνω την ισορροπία της φωνής μου.

Στην πραγματικότητα όμως η φωνή μου έτρεμε κάθε φορά που ήταν απέναντι μου και το μυαλό μου φαίνεται να ξεχνιοταν σε φανταστικά σενάρια.

Εκείνος κοίταξε για μία ακόμη στιγμή εμένα και έπειτα γύρισε το κεφάλι του προς ένα σημείο του μπαρ.
"Πως σου φάνηκε λοιπόν;" είπε κοιτάζοντας με εξεταστικα.
Να πάρει, μην με κοιτάς.

Έστρεψα το βλέμμα μου προς την κατεύθυνση που είχε χαράξει το δικό του και εκεί βρήκα τον Γκρεγκ να κάθεται σε ένα από τα σκαμπο του μπαρ.

Ώστε είχε παρατηρήσει με ποιον είχα έρθει;

Χαμογέλασα πονηρά και έπειτα γύρισα προς το μέρος του.
Ας παίξουμε σύμφωνα με τους δικούς του κανόνες λοιπόν.