Forbidden Melodies..

Κεφάλαιο 15ο

Κεφάλαιο 15

"Μπορώ να ορκιστώ ότι δεν είναι καλή ιδέα" άκουσα τον Τζακ να λέει καθώς ενιωσα τα δάχτυλα των ποδιών μου να ακουμπούν το κρύο νερό.

Ηταν τέλη Νοεμβρίου και ομολογώ ότι όσο δελεαστική φάνταζε πριν λίγο η ιδέα μιας αθώας βουτιάς τώρα το μόνο που αντιλαμβάνομαι είναι το κρύο.

Σαν να ακουμπάω χιόνι.

Για ένα περίεργο λόγο όμως ήθελα να βυθιστω στο νερό της θάλασσας και να ακούσω τα μυστικά που κρύβει κάτω από τα πολύχρωμα βότσαλα της.

Να νιώσω την αλμύρα στο σώμα μου καθως τα κύματα το χτυπάνε χωρίς σταματημό.

Ήταν πολύ κακή ιδέα.

"Σε λίγο καιρό θα χιονίσει και εμείς ετοιμαζόμαστε να μπούμε στη θάλασσα. Ακριβώς όπως περίμενα να εξελιχθεί το βράδυ μου" φώναξε ο Τζακ προσθέτωντας ειρωνία στα λόγια του.

"Δεν σου ζήτησα να ακολουθήσεις την ιδέα μου" απάντησα βγαίνοντας από την θάλασσα.

"Έβαλες μυαλό; Να ντυθούμε;" ρώτησε και με κοίταξε σταυρώνοντας τα χέρια του στο στήθος του κάνοντας τους μύες που υπήρχαν εκεί να συσπαστουν.

Όλο του το σώμα έμοιαζε σαν ένας από τους καλύτερους γλύπτες να έχει σκαλίσει όλες τις λεπτομέρειες πάνω του.

Σου έκοβε την ανάσα, δυστυχώς όμως δεν επέτρεπα στην μάτια μου να ταξιδέψει πάνω στο σώμα του και να αιχμαλωτίσει κάθε χιλιοστό του.

Επικεντρώθηκα στο πρόσωπο του.

Σήκωσα τους ώμους μου αδιάφορα και πήγα ακόμα πιο πίσω απ'οτι βρισκόταν ο Τζακ.

"Οχι. Απλά θα βουτήξω γρήγορα. Θα έρθεις;" ρωτησα και περίμενα για λίγα δευτερόλεπτα να ακούσω μία αρνητική απάντηση.

"Γαμώτο." είπε και έφερε το σώμα του δίπλα μου. Χαμογέλασα με την κίνηση του και κοίταξα προς τον πολυπόθητο στόχο μου.

"Με το 3" είπα και τον άκουσα να παίρνει μία βαθιά ανάσα.

"Θα το μετανιώσω" είπε και αμέσως άρχισα να μετράω αντίστροφα.

"Τρία" φώναξα και ώθησα τα πόδια μου στην μέγιστη δυνατή ταχύτητα προς την θάλασσα.