Κεφαλαιο 2ο

461 54 12
                                    

Καθόμουν για ώρες μεσα στο δωμάτιο μου προβαροντας κομμάτια. Μα τι στο καλό να τραγουδήσω; Δεν είχα καμία ιδέα και αυτός ο λίγος χρόνος που είχα με άγχωνε ακόμα πιο πολυ. Μετα από ώρα, ενώ σκεφτόμουν όλα αυτά όμως, επιτέλους βρήκα το ιδανικό τραγούδι. Το Billie Jean του Michael Jackson. Ένα από τα αγαπημένα μου. Το εχω προβάρει και παρά πολυ μάλιστα. Ημουν σίγουρη οτι θα πέρναγα μετα από αυτή την επιλογή.

Πήγε 19:30 η ώρα. Έβαλα ένα τζιν σορτς και μια μπλούζα λίγο πιο πάνω από τον αφαλό μαζί με τα all star μου. Δεν βάφτηκα πολυ βέβαια γιατί νιώθω πιο ελεύθερη και σίγουρη με τον εαυτό μου χωρίς make up. Αφού ετοιμάστηκα λοιπόν ήρθε η σωτηρία και πήγαμε στην καφετέρια.

"The Clumsies" λεγόταν, και μπορώ να πω πως ήταν πολυ ωραία. Παρ'ολα αυτά όμως δεν ειχε και πολυ κόσμο. Αφού καθίσαμε σε ένα τραπέζι είδαμε έναν σερβιτόρο να μας πλησιάζει για παραγγελία. Ομολογώ οτι ήταν αρκετά γοητευτικός, καστανομάλλης με κάστανα επίσης μάτια, που τα τόνιζαν κάτι μεγάλα μαύρα γυαλιά, και ένα πολυ ωραίο κούρεμα. "Γεια σας, τι θα θέλατε;" Μας χαμογέλασε. "Εγω μια κρύα σοκολάτα φουντούκι" απάντησα χαμογελαστά επίσης. " Καντες δυο" είπε και η σωτηρία. "Έρχονται αμέσως" μας απάντησε και γύρισε πάλι την πλάτη του.

"Είδες πως σε κοίταζε;" Μου είπε η Σωτηρία όλο χαρά. Γιατί πως με κοίταζε; "Όχι; Σιγά μωρε λες και θα γίνει κάτι" αρνήθηκα. "Ποτέ δεν ξέρεις" μου είπε η Σωτηρία.

Καθ'ολη αυτή την ώρα μιλάγαμε για το xfactor. Της είπα οτι τελικά θα πω το Billie Jean και ενθουσιάστηκε. " εσυ ποιο θα πεις τελικά;" Την ρώτησα. "Αποφάσισα το grenade" μου απάντησε. "Νταξει εισαι θέα τέλος!" Τής είπα. Μετα από λίγο έφτασε και ο σερβιτόρος με τις παραγγελίες μας. "Ορίστε, στην υγεία σας κορίτσια!" Μας είπε χαμογελώντας. ΑΧ τι ωραίο χαμόγελο. "Ευχαριστούμε" του απαντήσαμε μαζί προς μεγάλη μου έκπληξη. Για μια ακόμα φορά γυριςε την πλάτη του και απομακρύνθηκε "Ξέρεις ποιος άλλος θα συμμετάσχει στο xfactor;" Ρώτησα την Σωτηρία. Τότε αντίκρισα τον σερβιτόρο να επιστρέφει στο τραπέζι μας. "Βασικά όχι.. " μου απάντησε. " συγνώμη δεν θέλω να γίνομαι αδιακριτος αλλά μόλις μιλήσατε για το xfactor;" Μας ρώτησε ο σερβιτόρος. Περίεργο. "Ναι, γιατί;" Τον ρώτησα. "Θα συμμετέχω και εγω" μας είπε. Για κάποιον λόγο δεν μπορούσα να κρύψω την χαρά μου. "Τελεια τότε! Σωτηρία, εσένα;" "Ιαν με λένε, χάρηκα κορίτσια. Εσένα ομορφούλα;" Με ρώτησε. Πάγωσα. Ομορφούλα; Με είπε ομορφούλα; "Εμ Έλενα εμένα" χαμογέλασε. "Λοιπόν χάρηκα πολυ που σας γνώρισα αλλά πρέπει να επιστρέψω στη δουλειά. Τα λέμε την Παρασκευή στην audition έτσι;" Μας είπε. Τον χαιρετίσαμε.

Να μην τα πολυλογώ ήπιαμε καφέ, καθίσαμε λίγο και φύγαμε. Δεν είχα πια όρεξη για κάποιον περίεργο λόγο. Πήγαμε σπίτια μας. Όλο το βράδυ ημουν κολλημένη στον υπολογιστή και έβλεπα Supernatural, ενώ παράλληλα στο μυαλό μου εμφανιζόταν και ο Ιαν. Εε δεν μπορώ να πω δεν ήταν καθόλου άσχημος, και καλό παιδί, απ'οσο φάνηκε. Ας πάμε όμως πρώτα στο xfactor και θα δούμε αν θα παίξει κάτι. Πάντως έδειχνε λίγο ενδιαφέρον. Και αυτό έχει σημασία. Πάνω στις σκέψεις μου με πήρε λοιπόν και ο ύπνος με τον υπολογιστή δίπλα μου.

*

Αχ παιδιά ευχαριστώ πολυ για τα σχόλια σας στο πρώτο κεφάλαιο. Δεν περίμενα τόσους αναγνώστες από την αρχή χωρίς να εχω διαφημίσει την ιστορία.. Ελπίζω να σας άρεσε το κεφάλαιο ❤️

Xfactor Lovers [#Wattys2016]Where stories live. Discover now