Xfactor Lovers [#Wattys2016]

Κεφαλαιο 9ο

Πήγα σπίτι. Βασικα με πήγε. Μην φανταστείτε τίποτα το φοβερό. Απλα με πήγε σπίτι. Έπρεπε να κοιμηθούμε λίγο πιο νωρίς γιατί αυριο ήταν το bootcamp και έτσι έπρεπε να φύγουμε στις 8:00 το πρωί για Ιωάννινα. Ημουν πολυ χαρούμενη για αυτή τη δοκιμασία. Μαρεσε που θα δουλεύαμε σαν ομάδα.

Πήρα τηλέφωνο την σωτηρία για να μιλήσουμε και έπεσα για ύπνο. Πως να κοιμηθώ όμως; Όλο τον σκέφτομαι. Ξέρετε ποιον, τον Ιαν. Μου έχει πάρει το μυαλό. Ειδικά σήμερα νομίζω πως ήταν το αποκορύφωμα. Συνήθως δεν κολλάω τοσο. Αυτό μπορεί να σημαίνει οτι τα πράγματα μπορεί να είναι διαφορετικά τώρα. Πάντως εγω δεν θα το έβαζα κάτω.
Και με αυτές τις σκέψεις, δεν ξέρω πως τα κατάφερε αλλά με πήρε επιτελους ο ύπνος.

Το επόμενο πρωί όταν είχα ετοιμαστεί επιτελους βγήκα έξω απο το σπίτι μου και οδηγήθηκα στην στάση που θα περνούσε το λεωφορείο. Ημουν ενθουσιασμένη αλλά και ταυτόχρονα αγχωμένη. Μόλις έφτασε επιτελους μπήκα μεσα. Όλο το λεωφορείο ήταν γεμάτο και δεν ήξερα που να καθίσω. Δεν είχα δει ακόμα τον Ιαν. "Έλενα έλα εδώ" άκουσα την φωνή της Τάνιας. Χαμογέλασα μόλις την είδα και έκατσα δίπλα της. Πραγματικά την Τάνια την συμπάθησα απο την πρώτη στιγμή που την είδα. Γενικώς είναι πολυ χαρούμενος άνθρωπος και μαρεσει όλο αυτό. Κάναμε παρέα και καθώς κοιτούσα γύρω μου, είδα την Σωτηρια να κάθεται με τον Ανδρέα.
Χμ, μήπως παίζει κάτι; Γενικώς απο την αρχή η σωτηρία έδειχνε ενδιαφέρον. Τέλος πάντων όμως.

Η διαδρομή ήταν πολυ κουραστική. Μάλιστα κοιμήθηκα και 2-3 ώρες. Δεν γινόταν αλλιώς. Με το που ξύπνησα όμως με περίμενε μια ευχάριστη έκπληξη. "Καλημέρα όμορφη" άκουσα απο το διπλανό κάθισμα προτού ανοίξω τα μάτια μου. Ο Ιαν ήταν. Γιατί καθόταν δίπλα μου; "Γιατί εισαι δίπλα μου" ρώτησα καθώς έτριβα τα μάτια μου. "Ε η Τάνια πήγε να κάτσει με τον Αντώνη και ήρθα σε εσένα." Απάντησε. Σηκώθηκα. "Πόση ωρα έχουμε επιτελους;" Ρώτησα αγανακτισμένη. "Δεν ξέρω, πάντως μια στάση ακόμα θα την κάνουμε σίγουρα." Απάντησε. "Ωραία τότε πάω να ξαναπεσω." Του είπα νυσταγμένα και ακούμπησα το κεφάλι μου στον ώμο του ενώ έκλεινα τα μάτια μου. Δεν ξέρω γιατί το εκανα αυτό απλα νιώθω πολυ ελεύθερη όταν ειμαι κοντά του. Το επόμενο πράγμα που θυμάμαι είναι η φωνή της Τάνιας. "Άντε ρε παιδιά ξυπνήστε γιατί θα σας αφήσουμε εδώ!!" Φώναξε. "Φτάσαμε;" Ρώτησε ο Ιαν. "Ναι έξω απο το ξενοδοχείο είμαστε." Είπε ο Ανδρέας. Σηκωθήκαμε και οι δυο και αποβιβαστηκαμε. Δεν είχα λόγια με το ξενοδοχείο.

Η πρώτη μάτια ήταν μαγική. Ήταν τεράστιο, με πολλές πολυτελειες, μεγάλο κήπο και αντίστοιχα μεγάλη πισίνα. Το λάτρεψα.

*

Αυτά μεχρι στιγμής 😂 Συγνώμη που άργησα να βάλω 💜 give me love 😂