Xfactor Lovers [#Wattys2016]

Κεφαλαιο 12ο

Προχωραγαμε, και προχωράγαμε, μαζί, χεράκι χεράκι. "Που θέλεις να παμε;" Γύρισε και με κοίταξε. "Θα έλεγα μια βολτίτσα για να δούμε λίγο την πόλη" απάντησα.

Βασικα δεν ήταν ψυχή έξω. Δεν ξέρω μάλλον δεν είχαν πολλή νυχτερινή ζωή εκεί πέρα..
Πήγαμε στο κέντρο και καθίσαμε σε ενα παγκάκι. "Πως πιστεύεις οτι θα τα πάμε στο bootcamp;" Με ρώτησε. Έτσι απλα για να κάναμε κουβέντα. "Βασικα λατρεύω Bruno Mars και εχω  ήδη προβάρει αυτό το τραγούδι όποτε δεν εχω άγχος.. Ε καλα εσένα θα σε βάλουμε σίγουρα στις ψηλές" του απάντησα. Γέλασε.

"Να σου πω κάτι;" Με ρώτησε μετα απο λίγο. "Ναι, το ρωτάς" του απάντησα. "Θυμάσαι τι σου είπα χθες στο ραντεβού μας ετσι;" Με ρώτησε. Να τα μας. Ωχ τι θα μου πει τώρα..
"Ναι, αυτό που είπες οτι θέλεις να περιμένεις λίγο δεν εννοείς;" Τον ρώτησα. Αμήχανη κατάσταση. "Ναι.. Ε.. Νομίζω πως έβγαλα τα συμπεράσματα μου." Συνέχισε. Δεν το ζω αυτό. "Και;" Έκατσα καλύτερα στην θέση μου δίπλα του. "Θέλεις να είμαστε μαζί;" Η ερώτηση που ήθελα να ακούσω. Ναι! Ναι! Εννοείται πως ναι! "Αλήθεια;" Τον κοίταξα με απορία. "Ναι δεν πειράζει αν δεν.." Έξυσε αμήχανα το κεφάλι του. "Θέλω. Και μάλιστα πολυ" τον διέκοψα. Δεν πρόλαβα καλα καλα να πάρω μια ανάσα, όταν με τράβηξε και με φίλησε. Θα μπορούσα να πω πως ξαναζησα την πρώτη φορά. Χθες δηλαδή. Πως γίνεται να άλλαξε τοσο γρήγορα γνώμη; Σταμάτησα να σκέφτομαι και τα έδωσα όλα στο φιλί, το οποίο ήταν μαγικό.

"Αλήθεια, το μονο που θέλω να κανω τώρα ειναι να ειμαι μαζί σου" του είπα μόλις τελείωσε το φιλί. "Γαμωτο μου έχεις κάνει ζημιά." Μου είπε και χαμογέλασε. Του άρεσε αυτή η ζημιά. Έγειρα το κεφάλι μου στον ώμο του και ένιωσα το χέρι του να μου χαϊδεύει τα μαλλιά. "Ελπίζω αυτό σε λίγο καιρό να σταματήσει να γίνεται τοσο άβολο" του είπα και γέλασε. "Ε ναι" απάντησε.

Σηκωθήκαμε απο το παγκάκι και αρχίσαμε να ξαναπερπαταμε χέρι χέρι, ώσπου φτάσαμε στο ξενοδοχείο. Ήταν αρκετά αργά και ημουν παρα πολυ κουρασμένη. Αφού είπαμε καληνύχτα έβγαλα τα ρούχα μου, εκανα ενα μπάνιο και έπεσα να κοιμηθώ κατευθείαν. Ελειπε η Χριστιαννα αλλα δεν με ένοιαξε και πολυ.  Αυριο θα άρχιζαμε στις 9:00 πρόβα και έπρεπε να ημουν φρέσκια.

3 μέρες μετα

"Ξυπνά ρε υπναρουυυ" άκουσα την φωνή της χριστιαννας πρώτου προλάβω να ανοιξω τα νυσταγμένα μου μάτια. "Μμμμ" μουρμούρισα και γύρισα απο την άλλη πλευρά. Τότε ένιωσα κάποιον να μου τραβάει το σεντόνι. "Εεελα σταμααατα" είπα νυσταγμένα, ώσπου άρχισε να με τσιμπάει. Αυτό ήταν. Πετάχτηκα πάνω και της έχωσα το μαξιλάρι στο πρόσωπο. Ε μα πια δηλαδή..
"Το πας γυρεύοντας ελενακι.." Μου είπε καχύποπτα η Χριστιαννα. "Εσυ το άρχισες" γέλασα. "Τεσπα σήκω τώρα να παμε για πρωινό γιατι σε περίπου 1 ωρα έχουμε πρόβα. "  Ηταν η τελευταία πρόβα μας γιατι το απόγευμα θα γυριζόταν το πραγματικό bootcamp.
Σηκώθηκα, πλύθηκα και φόρεσα ενα ψιλόμεσο μαύρο σορτς με ενα άσπρο κροπ τοπ και τις σαγιονάρες μου. Δεν βάφτηκα καθόλου βασικα.

Κατεβήκαμε κάτω για να φάμε πρωινό. Μμ.. Υποθέτω πως μονο εμείς ξυπνήσαμε τελευταίες. Είχαν γεμίσει όλα τα τραπέζια και δεν ξέραμε που να καθίσουμε.. Βρήκαμε δυο καρέκλες τελικά, και αφου γεμίσαμε τα πιάτα μας πήγαμε να καθίσουμε στα παιδια. Τη Σωτηρια, τον Ανδρέα, την Τανια, τον Bradley, τον Παναγιώτη, τον Αντώνη και τον Ιαν. Η Σωτηρια μου έκανε νόημα να καθίσω δίπλα της. Ετσι και εκανα. Στην άλλη μεριά του τραπεζιού μπορούσα να διακρίνω τον Ιαν με τον Ανδρέα. Τελικά κάνουν καλή παρέα. "Τι έγινε Σωτηρακι; Πως και μας θυμήθηκες;" Της είπα όταν έκατσα δίπλα της. "Τι εννοείς;" Με ρώτησε ανήξερη. "Όλη μέρα εισαι με τον Ανδρέα και εμένα με έχεις στην απέξω. Αυτό εννοώ" της είπα ενώ έπινα τον καφέ μου. "Ναι, ισχύει αυτό, αλλα ρε συ ειναι πολυ γλυκός και καλό παιδί και νομίζω πως πάει κάτι να γίνει..πάντως αλήθεια σορρυ" μου είπε και κατάλαβα οτι το εννοούσε. "Νταξει μωρε σιγά.. Πάντως φαίνεται απο το πως σε κοιτάει.. Του αρέσεις." Χαμογέλασε. "Τι γίνεται με τον Ιαν; Γίνεται τίποτα;" Με ρώτησε και φάνηκε πως ενδιαφέρονταν. "Βασικα τα φτιάξαμε" της είπα και χαμογέλασα. "Κανείς πλάκα!" Μου είπε και ευτυχώς δεν τσιριξε απο την χαρα της. "Ε ναι είδες τι έχασες που ασχολιόσουν με τον Ανδρέα;" Της είπα. "Ρε συ σου είπα σορρυ.. Δεν το ήθελα. Το υπόσχομαι πως δεν θα ξαναφερθω ετσι." Μου είπε. "Ναι ρε χαζό σε πειράζω μην κανείς ετσι" της χαμογέλασα. Πάντως εγω και η Σωτηρια όσο και να μεγαλώσουμε θα συνεχίζουμε να κάνουμε αυτές τις κοριτσίστικες συζητήσεις.

*

Τι έχετε να πείτε; Μου άρεσε πολυ για κάποιον λόγο το κεφάλαιο 😍
Τα λέμε στο επόμενο κεφάλαιο ❤️