Xfactor Lovers [#Wattys2016]

Κεφαλαιο 11ο

Μετα απο λίγο μας είπαν που να πάμε για να κάνουμε πρόβες. Μεταφερθήκαμε σε ενα δωμάτιο, πολυ ευρύχωρο θα έλεγα. Μας περίμενε εκεί μια vocal teacher όπως είπαν.

"Με λένε Ευαγγελία και θα σας βοηθήσω στο bootcamp ώστε να εντυπωσιάσετε τους κριτές." Μας είπε. Συστηθηκαμε όλοι. Η ωρα κυλούσε ομαλά μιας και ψάχναμε να βρούμε τι τραγούδι θα τραγουδούσαμε. Τελικά ειμαι πολυ χαρούμενη που καταλήξαμε στο locked out of heaven του αγαπημένου Bruno Mars. Είναι απο τους τοπ καλλιτέχνες για μένα. Γενικά ξεκαθαρίσαμε μεταξύ μας τους στίχους που θα τραγουδούσε ο καθένας. Βέβαια θα πηγαίναμε εναλλάξ. Και ουσιαστικά αυριο θα κάναμε την κανονική μας πρόβα.

"Πολυ γαματη επιλογή κάναμε" είπα στον Ιαν ενώ βγαίναμε μαζί απο το δωμάτιο που κάναμε πρόβα. "Ναι ο Bruno είναι αξιαρα" απάντησε. "Λοιπόν εγω πάω να ετοιμαστώ. Στις 21:30 να περάσω απο το δωμάτιο σας;" Του είπα. "Ναι, μεσα." χαμογέλασε. "Τα λέμε". "Μπάι όμορφη" είπε. Αχ αυτό το παρατσούκλι. Δεν υπερηφανεύομαι η κάτι τέτοιο αλλά το λατρεύω να με φωνάζει έτσι. Το ξέρω η σχέση μας είναι μπερδεμένη. Δεν τα έχουμε η κάτι τέτοιο. Μεχρι στιγμής τουλάχιστον.

Πήγα στο δωμάτιο μου για να ετοιμαστώ. Κατέληξα σε ενα τιρκουάζ φόρεμα μεχρι το γόνατο μαζί με τις μαύρες γόβες μου. Βάφτηκα ελαφρά στα μάτια, και στα χείλη έβαλα ενα κόκκινο κραγιόν. Μια χαρα. Ημουν πολυ ικανοποιημένη απο το αποτέλεσμα. Μου το επιβεβαίωσε και η Χριστιαννα. "Καλε τι ομορφιές είναι αυτές" είπε. "Θέλεις να μου πεις πως εσυ πας πίσω;" Την ρώτησα. Ήταν πανέμορφη. Φορούσε ενα μαύρο μακρύ φόρεμα που την έκανε πολυ λεπτή.

"Κορίτσι εγω πάω στον Ιαν" της είπα. "Ουυυυ. Τι παίζει με εσάς τους δυο;" Με ρώτησε πονηρά. "Ε μωρε κάτι παίζει.." Της έκλεισα το μάτι. "Άντε τα λέμε" συνέχισα και την χαιρέτησα.

Καθώς έβγαινα απο το δωμάτιο αντίκρισα κάτι που δεν περίμενα. Ο Ανδρέας ήταν στην πόρτα της Σωτηρίας και της Τάνιας. "Επ επ αντρικο τι κάνεις εδώ;" Τον ρώτησα παιχνιδιάρικα. Πετάχτηκε ξαφνικά. "Να μωρε ήρθα να πάρω την Σωτηρια." Απάντησε. "Ο Ιαν είναι πάνω έτσι;" Άλλαξα κουβέντα. "Ναι ναι πήγαινε" απάντησε.

Ανέβηκα πάνω και χτύπησα το κουδούνι του δωματίου του. Στο 153 έμενε με τον Ανδρέα.
Άνοιξε την πόρτα. "Ενα λεπτό δωσε μου μον-" καθώς μου μίλαγε σταμάτησε και με κοίταξε απο πάνω μεχρι κάτω. "Γουάου" είπε μετα την παύση. "Εισαι πανέμορφη." Συνέχισε χωρίς να τον διακόψω. "Ξέρεις για σένα ειναι όλο αυτό" του είπα ντροπαλά. "Τότε μάλλον ειμαι πολυ τυχερός." Μου είπε αμέσως αφού τελείωσα την πρόταση μου. Ειναι τοσο γλυκός. "Παμε;" Είπε ενώ έκλεινε την πόρτα πίσω του. "Ναι." Απάντησα και προχωρήσαμε στο ασανσέρ.

Πήγαμε στο μπαράκι που είχαμε συμφωνήσει με τα παιδια. Γενικώς εγω δεν ειμαι τέτοιο άτομο. Προτιμώ να κάθομαι στο σπίτι μου με την παρέα μου, να δούμε καμία ταινία και γενικώς να καθίσουμε να τα πούμε παρά να βγω σε μπαράκι και γενικώς σε τέτοια φάση. Πάντως δεν είχα μεγάλο θέμα, πέρασα κάπως καλα.

Fruit Punch ήπια, κλασσικά. Καθίσαμε με τα υπόλοιπα παιδια, την Σωτηρια, την Τανια, τον Ανδρέα, τον Παναγιώτη, τον Bradley και την Χριστιαννα. Κομπλέ όλα.

Πολυ πιτσι πιτσι η Σωτηρια και ο Ανδρέας κλασσικά.. Παίζει να μην μου είπε τίποτα άλλο η σωτηρία εκτός απο ενα ξερό γεια. Χμ, μάλλον απασχολημένη ήταν... Καλα σαν καλή φίλη την συγχώρησα.

Ο Ιαν γενικά δεν ήταν πολυ into it. Φάνηκε οτι ούτε του ίδιου δεν του πολυ άρεσε εκεί μεσα. Να φανταστείτε εγω ίσα που χόρευα. Δεν ξέρω ένιωθα λιιιιγο άβολα.

"Ελάτε καλε γιατι δεν χορεύετε;" Η Τανια μας πλησίασε κεφάτη. "Δεν Θε-" πήγα να απαντήσω αλλα με διέκοψε ο Ιαν. "Έτσι" απάντησε και έκανε έναν μορφασμό ενώ έπινε το ποτό του. Γέλασα. Ειναι απίστευτος. "Βαριέμαι παμε κάπου μόνοι μας;" Μου πρότεινε μετα απο λίγο. Νομίζω πως το θέμα εχω αρχίσει να το παίρνω λίγο πιο σοβαρά. "Ναι, δεν βλέπω να τη βγάζω εδώ μεσα" του φώναξα αφού λόγω της μουσικής δεν ακούγαμε τίποτα εκεί μεσα. Το είπαμε και στα παιδια. Δεν παίζει να νοιάστηκαν βασικα, γιατι είχαν ψιλομεθησει κιόλας.

Βγήκαμε έξω. Καθαρός αέρας επιτελους.. "Που θέλεις να παμε όμορφη;" Με ρώτησε πονηρά. "Όπου μας βγάλει Ιανουκο." Του απάντησα στον ίδιο τόνο. Ιανουκο; Τι φάση; Όχι δεν το είπα εγω αυτό.. Όχι.
Ξαφνικά στα απροσδόκητα μου επιασε το χέρι. Τι τι τι; Μα είπε να μην το προχωρήσουμε γρήγορα. Αχ μάλλον άλλαξε γνώμη.

Είχα αγχωθεί λίγο και γι'αυτό άρχισε να ιδρώνει το χέρι μου λίγο. Δεν νομίζω να το ξέρατε αλλα εγω γενικώς  ιδρώνω υπερβολικά πολυ στα χέρια και στα πόδια. Συνήθως δεν υπάρχει κάποιος λόγος. Τώρα όμως υπήρχε. "Εμ συγνώμη, εχω ενα θέμα με τον ιδρώτα.." Απολογήθηκα και τράβηξα το χέρι μου. "Δεν με ενοχλεί." Απάντησε και ξανατραβηξε το χέρι μου. Ποσο γλυκός πια;

-

Τα πουλάκια μου 😍 δεν ξέρω για κάποιο λόγο μου αρέσει παρά πολυ να γράφω σε αυτήν την ιστορία. Δεν ξέρω.. Give me some love 😘😂🖕🏻