Who are you?

Chapter 19 - Bipolar

          Hindi na naman ako tinitigilan ni Ate Andy sa katatanong kung bakit ko daw kasama si Tristan kagabi.

Bakit ba ako nagkaroon ng ganitong kapatid?

"Napakatsismosa mo Ate Andy, please lang tigilan mo ako," iritable kong sabi.

"lil sis, nagtatanong lang naman ako, pag nalaman kong nililigawan ka niya baka mahimatay ako sa sobrang tuwa," kinikilig na sabi ni Ate.

"Exaggerated mo ha, imposible yang sinasabi mo. Kahit siya na lang nag-iisang lalaki sa mundo, hindi ko siya papatulan," talagang hindi ko papatulan yon.

"Baka kainin mo ang sinabi mo Xandra," sabi ni Ate Andy.

May yabag akong naririnig, tunog ng sapatos. Speaking of that damn guy, he's here again. Nakatayo siya sa may pintuan ng opisina ko.

"Good morning beautiful ladies," he flashed a smile afterwards.

"What's good in the morning then?" I rolled my eyes.

"Wag ka naman masyadong harsh kay Mr. Perez." Napailing na lang si Ate Andy sa inasal ko.

"It's okey Ms. Andrea, sanay na ako sa kapatid mo." He looked at me then gave his sweetest devilish smile.

Inirapan ko lang siya.

"Pagpasensyahan mo na yung kapatid ko ganyan lang talaga siya." Ate Andy shook her head.

I gritted my teeth. "Go back to your work Miss Andrea." I said formally.

She stepped out of my office as she looked teasingly at me.

Tristan smiling playfully at this moment. I glared at him. Humanda ka ngayon Mr. Tristan Kevin Perez.

"Gawin mo ito, at dapat tapos lahat yan hanggang hapon." Pahihirapan ko siya ngayon. I don't care kung anak pa siya ng isa sa mga investors namin.

"As in all of these." He said in disbelief. I saw his shock reaction dahil nakita niya yung mga nakapatas na folders sa table ko. Sobrang kapal pa naman nun bawat folder.

"Oo at kailangan magawa mo yan, encode mo lahat ng pangalan na nakalagay jan. Turn on mo na ang laptop mo para maituro ko ang gagawin."

"Ha? Diba provided ng company ang computer," napakamot siya sa ulo.

"Since may-ari ka ng Perez Group of Companies, kailangan may laptop ka, don't tell me wala kang laptop. Yung mga computer dito gamit ng empleyado namin kaya no choice ka." Buti nga sa kanya dapat lang sa kanya yan.

"Hindi mo naman kasi sinabi agad, may laptop ako kaso nasa bahay."

Napakunot ako ng noo. It's such a lame excuse. "Mr. Perez, kahit ano pang sabihin mo you should be responsible enough since you will be handling your company as time goes by. Hiramin mo muna itong laptop ko para magawa mo ito."

He pouted when I gave him my laptop. Ngayon na magsisimula ang kalbaryo niya.

"Miss Xandra, I think this is too much. This is your work actually.  Why are you assigning me to this kind of work? Siguro pinahihirapan mo ako." He smirked at me. What was that smirk for?

"Bakit? May angal ka?" Matatag kong saad.

"Kaya mo 'to ginagawa kasi you're irritated at me, aren't you?" Lumapit siya sa akin at napaurong naman ako. Tinitigan niya ako sa mata while grinning. May binabalak ba siyang masama? Umurong ako ng umurong hanggang sa napasandal na ako sa pader. Itinuon niya sa pader ang dalawa niyang kamay. Nakaharap siya ngayon sa akin. Sobrang lapit ng mukha niya sa mukha ko. Napapikit na lang ako sa ganoong posisyon namin.

Muli siyang nagsalita with a cold expression, "What? Pinag-iinitan mo ba ako?"

Nanlamig ang buo kong katawan dahil sa expresyon niyang malamig pa sa yelo. Hindi ko ipinakita na kinabahan ako sa kinilos niya. "Mr. Perez, whether you like it or not, you should follow me dahil pinagkatiwala ka sa akin ng dad ko. You should know all of this freaking work."

"Well, I don't care about it. You are taking all of these shits personally." Hindi pa rin nagbabago ang cold expression niya. Nakakagulat lang kasi hindi ko alam na may ganitong side pala si Tristan. Siguro dahil hindi ko pa naman siya ganoon kakilala.

"Bakit? Ayaw mo ba ng ginagawa mo? Kung ayaw mo ng pinagagawa ko, you better quit and focus on your studies." Matiim ko siyang tiningnan upang hindi niya mahalata na nanlalamig na ang buo kong katawan sa hindi maipaliwanag na dahilan, marahil dahil sa hindi pa rin nagbabago ang posisyon namin sa isa't-isa. Inilapit pa niya ng todo ang mukha niya sa mukha ko. Sobrang lapit kung tutuusin. Bakit niya 'to ginagawa? Para ba ma-intimidate ako sa kanya? NO WAY!

Itinulak ko siya palayo sa akin. Tinapunan niya din ako ng masamang tingin. First time ko siyang nakitang tumingin ng ganyan katatalim. Maybe because he's peeved at me.

"What do you think are you doing Miss Xandra? I won't do it unless you force me to do your work supposedly." He smirked again.

I arched my eyebrow to him."Well, I will tell Dad that you aren't obeying me."

"Then so be it." He's grinning at my direction. Sinusubukan niya ba ako?

"Sinusubukan mo ba talaga ako?" May pagbabanta sa tono ng boses ko.

He just shrugged his shoulders and smiled playfully. "Oo Miss Hernandez, you're not supposed to do that anyway because I'm not an employee here."

Nagtiim ang mga bagang ko sa narinig ko. Ipinakita ko ang iritable kong reaksyon sa kanya. Ang tigas ng bungo niya.

"Well, if that's what you want. Fine." I sighed. Hay naku, I'll talk to Dad regarding this matter.

He looked at me seriously. "You know what Miss Xandra, ikaw yung tipo ng tao na weak and fragile kaya you should be careful."

Ang bilis niyang magpalit ng emosyon. Teka nga, sinabi ba niyang weak at fragile ako? Hindi ko ata matatanggap yon.

"Paano mo naman nasabing weak at fragile ako? Hindi mo pa ako kilala Mr. Tristan." Tinalikuran ko siya at itinuloy ang ginagawa ko.

"Just admit it." At ngumiti siya ng nakakaloko.

May kumatok sa pintuan ng opisina. Bumalik si Ate Andy sa loob ng opisina ko.

"Xandra, kukunin ko muna itong mga folders sa ibabaw ng table mo, si Mia na ang bahalang gumawa nito. Ang sabi ni Dad kailangan gumawa tayo ng marketing plan. Tutulungan nyo ako ni Tristan."

"Miss Andrea, ako na ang magdadala ng folders na yan. Saan ba dadalhin?" Tristan looked at me teasingly. Nang-aasar ba siya? Obviously, nang-aasar nga siya.

"Thank you Mr. Tristan, sundan mo lang ako kung saan dadalhin." Ate Andy flashed a smile then they left.

Bipolar pala siya. Now, I know.