My last Badboy.

02.

Kyle P.O.V

Gdy ją zobaczyłem dzisiaj na szkolnym korytarzu serce mi prawie wyskoczyło z piersi. Popatrzyła na mnie wzrokiem, który jakby przeszył mnie na wylot. Wzrokiem, który wciąż mnie nie pamięta. Wciąż w pamięci mam jej wyraz twarzy jak w szpitalu obudziła się ze śpiączki. Jak na całkiem obcego człowieka. To mnie raniło... i dalej rani.

- Kyle, słuchasz mnie w ogóle? -powiedziałem zrezygnowany zgodnie z prawdą.

- Tak Austin. Sorry. Zamyśliłem się, mógłbyś powtórzyć? - Z Austin'em pogodziłem się miesiąc po tym jak Lou się wybudziła ze śpiączki, wiedziałem, że ją straciłem więc nie mogłem pozwolić sobie na stratę najlepszego przyjaciela. Przestałem go obwiniać o jej wypadek, wiedziałem jak bardzo żałował tego co się stało, ale było juz za późno.

- O czym tak rozmyślasz przez cały dzień? - spytał podejrzliwie, unosząc brwi do góry - a może raczej powinienem zapytać o kim?

- Lou - powiedziałem szeptem i spojrzałem na moje splecione dłonie - spotkałem ja dzisiaj. Ale dalej mnie nie pamięta.Nie możesz sobie nawet wyobrazić jak mnie to rani. Ja ją wciąż chyba kocham. Nie moge o niej zapomnieć. Nawet nie wiesz Aus jak to boli.

- Stary ona straciła pamięć, zapomniałeś już? Żadnego z nas nie pamięta, ja także poniosłem stratę. Straciłem swoją przyjaciółkę. Jakbym tylko mógł cofnąć czas... - powiedział zrezygnowany- a teraz chodź bo impreza nas ominie - wstał z łóżka i delikatnie, wręcz sztucznie się uśmiechnął po czym ruszył w kierunku drzwi ,a ja za nim.

Od momentu, w którym się pogodziliśmy postanowiliśmy, że razem zamieszkamy. Po szkole dorabialiśmy w warsztacie samochodowym naszego kumpla. Może nie była to praca, która mnie zadowalała, ale pozwalała opłacić rachunki i jedzenie, a nawet pozwalała trochę oszczędzić na studia. Zająłem miejsce obok Austina w jego wozie, po czym ruszyliśmy w stronę domu naszego kumpla Jack'a, który organizował dzisiejszą imprezę. Miałem co do niej dziwne przeczucie, ale postanowiłem je zignorować .