MAFYA'NIN PRENSESİ

& 27 &

EYLÜL' DEN DEVAM

Burada yatmaktan sıkılmıştım Yiğitten bahçeye inmemizi istedim, kabul etti. İndik konuşuyorduk ama hep bana soruyordu neden kabul etmediğimi sordu ne diyecektim ki bende saydım çevresindeki kızları, zengin olmasını, yaş farkı dedim ama o bahane olduğunu söyledi evet bahaneydi ne diyeyim ki böylesi iyi. Kaçtığımı söyledi evet kaçmak için yukarı çıkmak istediğimi söyledim. Sol koluma girdi belimden de tuttu. Belimden huylanıyordum ama mecburen elini koymasına izin veriyorum. Ona yaslandım sigara karışımı gibi bir şey kokuyordu. Hatta sigaraydı. Asansöre bindik, hala ona yaslanıyordum. Asansörden indik beraber odaya doğru gitmeye başladık. Odaya geldik yatağa yaklaştık ben yavaşça oturdum oda yardım etti. Yatağa oturur pozisyona geldim. Üstümdeki hırkayı çıkartacaktım ama solumla beceremiyordum.

"İstersen çıkartma üşütürsün"dedi Yiğit bir yandan çıkarmama yardım ederken.

"Hayır içerisi iyi? "dedim Yiğit'e.

"Peki Eylül inatlaşmayacağım senle"dedi Yiğit sol kolumu rahatça çıkarttım. Ama sağ kolumu Yiğit kendi kaldırıp da çıkarttı. Yatağa yattım üzerimi Yiğit örttü.

"Dinlenmene bak yoruldun bende sigara içeceğim gelirim hemen."dedi Yiğit.

"İçmesen olmuyor mu?"dedim.

"Senin yüzünden içiyorum. Senin tek farkın. Sigarayı ben, beni sen yakıyorsun. Geç kalmam rahat dur"dedi ve çıktı. Offf Yiğit offf onu ben yakıyor muşum yok nasıldı canını ben offf her neyse kafamı karıştırmayacağım. Yastığın altına sol elimi attım fotoğrafı elime aldım. İncelemeye başladım. Hepimiz gülüyorduk ben babama sarılıyordum boynuna, Ferhatta annemin yanağından öpüyordu. Fazla inceleyemeden kapı açıldı içeri Mert, Özgür girdi. Fotoğrafı yastığın altına koydum tekrar.

"Ne yapıyorsun, Yiğit nerede?"dedi Özgür neşeli sesiyle.

"Sigara içmeye gitti."dedim.

"Sen nasılsın Yiğitle anlaşabiliyor musun?"dedi Mert.

"Ben iyiyim de Yiğitle nasıl bende bilmiyorum."dedim.

"Eylül bak Yiğit'i ben hiç böyle görmedim kaç senedir arkadaşız. Ben ilk gördüm onu hastaneden sonra hep dalıp gidiyordu hani bu şekilde dalanlara leyla denir ya aynı öyleydi. İlk kez senin adını anınca bile gözlerinin içi gülüyordu. İşe gelmez oldu dimi Özgür, seni alışverişte bile takip etti o derece yani. Bir şans ver bir şey kaybetmezsin ki."dedi Mert.

"Aynen bende ilk sende gördüm diğer kızları af edersin ama siklemezdi bile."dedi Özgür. Yüzümü buruşturdum.

"Doğru konuş lan kızın yanında"dedi Mert Özgür'e.

"Pardon ya işte benim bozuk ağzım kusura bakma"dedi Özgür mahcup sesle

"Sorun değil boşver"dedim.

"Bak gerçekten de Yiğit senle değişti. Az çok bilirsin bizim işleri duymuşsundur, onların hepsinden uzaklaştı. Yaklaşık bir aydır ne holdinge düzgünce gelir oldu nede o işlere, değişti ve ben inanıyorum sen daha onu çok değiştireceksin. "Dedi Mert.

"Yiğit'i ben daha önce hiçbir kıza evleneceğiz demedi sen ilksin ya da ailesine şu kız sizin gelininiz olacak demezdi. Eylül kaçışın yok senin sen istemiyorum desende onlar Karaman ailesi onlar seni gelin edecekler Yiğit'in karısı olacaksın ben eminim adımın Özgür olduğu kadar. Nuran teyze, Ahmet amca seni beğendiler kabul et en azından Yiğit'e alış."dedi Özgür.