MAFYA'NIN PRENSESİ

& 21 &

EYLÜL' DEN DEVAM

Hatırlatma

Kapıyı açtım çocuklar yorganın altına girmiş ağlıyorlardı. Meleğin ve Ömer'in yorganı açtım. Beni göresiye sarıldılar. Ellerinden tuttum koltuğun orada montları vardı onları aldım lazım olur belki. Kapının oraya geldim çıkmadan

"Ağlamak yok oyun oynuyoruz kafanızı eğe bildiğiniz kadar eğeceksiniz dayınız bakalım bizi kurtarabilecek mi?"dedim. 

Çocukların elinden tutup gizli bir şekilde merdivenlerin oraya geldim. İnmeye başladım çocuklar yavaş iniyordu ve bu beni daha da yavaşlatıyordu. Telefonum da çalıyordu ama umursamıyorum. Çocuklarla indik. Dolabı kaydırdım hemen kapıyı araladım. Çocuklara yol verdim kapı açıktı çocuklar geçti hemen dolabı yerine çektim kapıyı kapattım. Arkasındaki demir kilitleri kapattım. Yiğit gerçekten de iyi bir yer yapmıştır​. Çocuklar üşüdük dediler montlarını verdim hemen. Çalan telefona baktım Yiğit idi.

"Eylüll!! İyi misiniz neredesiniz niye cevap vermiyorsun!!" diye bağırdı.

"İyiyiz hepimiz gizli yere girdik. Ama dışarıda ne oluyor bilmiyorum siz neredesiniz?"dedim.

"Biz geliyoruz az kaldı bu it oyun oynadı geliyoruz biraz daha dayanın"dedi.

"Tamam kalabalıklar herhalde dikkat edin"dedim.

"Eylül gitmek yok beni bırakmayacaksın"dedi Yiğit.

"Hala senin dediğini yapıyorum farkına var istersen deseydim telefonda derdim ama gitmeyeceğim, istemezsen giderim."dedim.

"Hayır kal olduğun yerde gidemezsin.! biz geliyoruz Eylül sizi bulmamaları için sessiz olun tamam mı fazla ses çıkarmayın."dedi

"Tamam"dedim ve kapattım. Etrafa baktım. Gizem, Betül, Merve ve Nuran hanım ağlıyordu. Çocuklara baktım. Onlarda üşüyorlardı.

"Gelin bakalım böyle"dedim. Çocukları kendime çektim. Karşıma aldım.

"Şu ana oyun oynuyoruz bakın, dayınız gelecek sizi ele geçirmemeleri lazım bundan dolayı ağlamak yok. Eğer siz ağlarsanız burası suyla dolacakmış anlaştık mı?"dedim.

"Nasıy biz simdiy aglaysak su mu doyacak buyasi"dedi Ömer

"Evet ondan siz ağlamayacaksınız"dedim. Çocukları içerde bulunan sandalyeye oturttum. Kızların yanına gittim.

"Ağlamayı kesin çocuklar var, Yiğitler yolda hepsi geliyor. Biriniz dahi ağlarsanız eğer yukarıdan sesimizi duyabilirler bundan dolayı sessiz olmamız lazım susun. Birinizden dahi ses duymak istemiyorum."dedim.

"Eylül kkk..o..ooo..lun"dedi Merve. Koluna baktım. Kanıyordu. Gizem daha da şiddetli ağlamaya başladı.

"Eylül gel burada eşya var"dedi Yusuf. Dolap vardı. Battaniye vardı. Üç battaniye aldım birini çocuklara sardım. Diğer ikisini açıp kızlara verdim. Yusuf'un yanına gittim gazlı bez çıkardı. Tentürdiyot çıkardı. Biraz tentürdiyot sıktı. Sonra gazlı bezle sarmaya başladı. Kolum bitti. Gizem yanıma geldi. Bana sarıldı.

"Eylül bu kadar sakin olma. Sen böyle değildin ne oldu neden bu kadar sakinsin?"dedi bir yandan da

"Gizem burada çocuklar var onlara destek olmalıyız. Siz ağlıyorsunuz onları da düşün bir kere ve ağlamayı kes "dedim.Telefon çalmaya başladı. Yiğitti.

"Eylül biz geldik kapıdayız ben sana haber vermeden sakın kapıyı açmayın. "dedi ve kapattı.

"Yiğitler geldi kapıdalar"dedim. Merve, Betül, Nuran hanım sarıldılar. Ömer bana koştu hemen bacaklarıma doğru sarıldı.