Warrior Cats Geheimen In Het Woud

hoofdstuk 19

Rooslicht volgde Lapstaart door het magieclanterritorium. Lapstaart had vertelt dat hij ergens veel kruiden had gezien. Rooslicht was al een tijdje aan het stappen en haar poten werden moe. "Kunnen we nu niet even rusten? Is het nog ver?" Rooslicht ging zitten en likte haar vacht schoon. Lapstaart kwam voor haar staan. "Kom het is niet ver meer." en hij stapte weer verder. Rooslicht zuchtte en stond op.

Opeens stopte Lapstaart en Rooslicht ging naast hem staan. Ze staarde recht naar de weide voor hun. "Maar dit is de grens van het windclanterritorium! Lapstaart daar mag ik niet komen!" riep Rooslicht verbaasd. Lapstaart draaide zich naar haar om en had een valse grijns op zijn gezicht. "Kom maar!" riep hij. Rooslicht wist niet tegen wie die het had en keek om zich heen. Ze zag niemand.

Plots zag ze een donkerbruine vacht boven zich. Ze viel op de grond en zag allemaal zwart voor haar ogen. Ze hoorde nog juist "Goed gedaan, Lapstaart, Hagelster gaat trots op jou zijn!" en dan was ze weg.

Rooslicht deed haar ogen open. Ze was niet meer in het bos, ze was in een grot en ze rook allemaal windclankatten. Ze wou rechtstaan maar ze werd weer op de grond geduwd door Ruitpels. "Blijf waar je bent!" siste hij in haar oor. Ze keek verder naar de grot.

In het midden van de grot zaten Hagelster en Lapstaart te praten. Ze keek om zich heen en zag dat ze werd bewaakt door drie windclankatten: Pluimstaart, Uilstaart en Ruitpels. Ze legde zich goed en luisterde naar het gesprek van Lapstaart en Hagelster.

"Je hebt goed werk geleverd, Lapstaart, daarvoor ga je beloond worden, met Rooslicht gaan we alle kittens te pakken krijgen en worden we de machtigste clan van het hele woud!" dat laatste riep Hagelster blij over de hele grot. "Danku, Hagelster." mauwde Lapstaart. "Rooslicht is juist wakker geworden, Hagelster." mauwde PLuimstaart naast Rooslicht.

Hagelster liep naar Rooslicht en bleef voor haar staan, Lapstaart volgde Hagelster. "Rooslicht, ik ga even uitleggen wat we met jou gaan doen." mauwde Hagelster. Rooslicht gromde naar haar. "We gaan je als lokaas gebruiken voor de kittens van Veerster en dan gaan we doen wat we willen met jou, maar je gaat niet terug naar de magieclan! En we kunnen je krachten ook nog goed gebruiken." mauwde Hagelster blij.

Hagelster stapte opzij en deed een teken met haar staart naar Lapstaart en Lapstaart kwam nu voor Rooslicht staan. Rooslicht siste en gromde naar hem. "Ik heb je vertrouwd! Verrader! Veerster had gelijk over jou!" siste ze. Lapstaart leek het leuk te vinden en begon te lachen. "Dacht je nou echt dat ik niet wist van de kittens en dat Hagelster zomaar haar medicijnkat zou verbannen? Dacht je nou echt dat ik jullie wou helpen?" mauwde hij kalm.

Lapstaart pakte een rare soort kruiden die Rooslicht nog nooit had gezien. Hij legde het voor Rooslicht neer. "Eet op!" mauwde hij. "Voor wat zijn die kruiden?" vroeg Rooslicht. "Die nemen je krachten af." Rooslicht keek geschokt naar de hoop kruiden die voor haar lagen. "Eet op!" siste Lapstaart nu harder. Rooslicht schrok en begon rap de kruiden op te eten.

Toen de kruiden op waren voelde Rooslicht een rare tinteling in haar lichaam. Al haar krachten verdwenen. Er verscheen een grote rode wolk voor haar en daar verzamelde haar krachten zich in. Als al haar krachten eruit waren werd ze moe en zwak en zakte ze in elkaar en ze sloot haar ogen.