The Sassy And The Beast

Chapter 19

Alexandra's Point of View

Two weeks nalang final exam na kaya kahit Saturday palang ngayon nagrereview na ako, para sa exam week hindi ako nagca-cram. Siguro mags-scan nalang ako that time.

Andito ako sa veranda ng bahay namin. 10 na ng umaga at inaantay si Kurt. Kanina kasi when I woke up, I saw his message last night asking me if we could talk.

Kilig naman ako, magkasama kami kahapon after ng class pero miss na niya agad ako. Wala kasi silang practice dahil busy na lahat ng students. Syempre finals na. And finals in teacher's dictionary is more work for the students.

Kaya lang maaga siya umuwi. His dad just arrived kasi from a business trip at may dinner sila. Hindi na ako sumama kasi family dinner iyon, siguro mamaya? I'll visit their house. Tsaka nakakatakot ang dad niya, baka mapahiya lang ako kapag pumunta ako doon.

Hmm baka hindi nakatulog mabuti si Kurt kakaisip sa akin at kakahintay sa reply ko. Ay joke, assumera ko talaga. Ok lang, maganda naman.

Mga 30 minutes siguro ako nag-antay sa kanya. Pagdating niya he hugged me immediately, ang higpit pa nga eh.

Nung lumayo siya ay nakita ko ang muka niya. Ang itim ng ilalim ng mga mata niya. Iyong wala talagang tulog. OMG! Tama ata ang iniimagine ko kanina.

I got worried na when I noticed his eyes started to water. He held my face and stared at me.

Sobrang kumakalabog na iyong heart ko. Dahil siguro sa kilig? Or sa kaba? Ewan, pero natatakot ako. Parang hindi kasi maganda ang mga mangyayari.

"Are... Are you ok? You look sick." Saad ko sa nag-aalalang boses.

Tumango naman siya but I can still see lonliness in his eyes. "I'm fine. I just missed you."

Napangiti ako at niyakap pa siya lalo. I know he's lying, maybe he felt that too pero hindi nalang namin pinag-usapan. Maybe later? Tomorrow? Next week? Or baka nga hindi na niya sabihin. Pero kung ano man iyon, I'm willing to help him.

Katulad ng dati, nanuod lang kami ng movies ngayon. But Kurt's his unusual self. Oo sweet siya noon, pero ngayon sobra naman ata.

"May kasalanan ka bang nagawa against sa akin?" Hindi ko na napigilan itanong.

Ha was stuned by my question but he masked it with innocence. I know I see it. "What are you talking about?"

He nervously laughed pero hinayaan ko at tinitigan ko lang siya.

Maya-maya ay nanlaki ang mga mata ko ng may maisip. "Don't tell me you knocked up someone. Nakabuntis ka ba?!"

His jaw dropped and he looked at me incredolously. "God no, babe! Why would I do that? I love you too much to do that."

I felt relieved. "Then what?"

Umuling lang siya at sumagot, "Nothing babe, bakit mo ba bigla naisip 'yang mga 'yan?"

"Wala lang. You're extra sweet kasi. So I thought may nagawa ka tapos bumabawi ka?"

He just grinned, "I'm just being me." At ginulo ang buhok ko.

Sumandal ako sa balikat niya when he asked me kung pwede na pumunta kami sa room ko, in which pumayag ako. Kaya lang naman kami andito sa sala ay dahil umalis sila mama. Nasa school ng kapatid ko dahil mau meeting. Si dad naman nasa out of town pa.

Pagdating sa room ko ay hinayaan ko siyang mahiga doon. Puyat ata kaya nag-aya dito para matulog siya. I sat beside him and watched him sleep.

Long lashes, high nose, pink lips, messy hair, soft skin. Infairness, his skin is pang-girl, ang kinis. Naputol naman ang pagtitig ko sa kanya when he opened his left eye and grinned at me.

Kunyari nalang may tinitignan lang akong dumi sa bed ko pero hiyang-hiya talaga ako.

Tinapik naman niya iyong space sa tabi niya kaya nahiga na din ako doon. He lay on his side para mapaharap sa akin. He tucked a strand of hair behind my ear and caressed my face.

Bakit ang init? Naka-on naman ang AC ko dito ah.

Sobrang seryoso ng titig niya, feeling ko I'll melt here anytime. Hindi ko alam kung saan ako titingin kaya ngumiti nalang ako at tatayo na sana kasi awkward na when he touched my bottom lip.

"May I?" He asked pero tumango parin ako kahit hindi ko alam ang ibig niyang sabihin.

He then slowly leaned towards me. Ok alam ko pala ang ibig niyang sabihin. Pero bakit hindi ako gumagalaw dito. Naestatwa na ata ako. Oh good Lord, help me.

Baka mapunta sa kasalanan ito pero bakit wala akong ginagawa?! Wake up brain cells! Move muscles! Start working nerve endings! Joke, tama pa ba ang mga sinasabi ko? Wait bakit ba ako nag-iisip? Diba kapag ganito, go with the flow ka nalang? Eeeeewaaaan kooo.

Napapikit nalang ako when I felt his lips on mine. I should push him right? But no, because deep inside me I like this too.

Dahan-dahan siyang pumaibabaw sa akin. He then caressed my waist and I think I just died. Kung naka-open siguro ang mata ko, tumirik na ito. My toes curled and I held his shirt to pull him closer.

Akala ko tatagal pa ang halikan namin pero tumigil siya. We were both breathing heavily. I'm speechless and maybe he is too. Ipinatong niya iyong noo niya sa akin at tinitigan lang ako sa mata.

Hindi naman ako bad breath diba? Baka iyon ang iniisip niya.

"I love you." He whispered that made me smile.

He then kissed my nose, then my forehead as he said those words again and again.

"Always remember that. Ok?"

Tumango lang ako dahil hinihingal parin ako. "Promise me." Sabi pa niya.

"I promise to remember how much you love me. Always." I said smiling at him.

"Good."

Pumikit ako at niyakap ko siya. "I love you."

Umayos naman siya ng higa para siguro hindi niya ako maipit. We just laid there cuddling. First time ito, first kiss, first cuddle sa bed and it feels right. It feels home.