This Is Us (Voltooid)

1

Gillend rennen Jayden, Milo, Lilly en ik over het strand. De zon schijnt en het is 30 graden. Jayden en Milo proberen ons nat te spetteren dus Lilly en ik rennen keihard weg. Ineens stopt Lilly voor een boom. "Kom is" zegt ze. We rennen naar haar toe terwijl Jayden een hele hand water over me heen gooit. Ik gil en hij rent lachend weg. "Sukkel" mompel ik.

Als ik bij Lilly ben steekt ze haar hand in een gat in de boom. Ze haalt er 4 armbandje uit met aan allemaal 2 steentjes. "Ze zijn prachtig" zucht ik. Ze deelt aan ons allemaal eentje uit. De jongens kijken er afkeurend naar. "vind je het niet gek dat er precies vier armbandjes in een boom zitten?" vraagt Milo aan Lilly. Lilly haalt nonchalant haar schouders op. "Wat kan er gebeuren?" vraag ik aan ze. Milo en Jayden kijken elkaar aan en rollen met hun ogen. "Doe nou ohom" zegt Lilly. Zuchtend pakken ze de armbandjes aan en doen ze om.

Milo rent gelijk naar het water en even later voel ik ijskoud water in mijn nek. "Die krijg je terug" roep ik naar hem. Maar hij is al weggerend. Ik ren achter hem aan en Lilly helpt me. We zijn inmiddels op het afgelegen stukje strand. Ik loop naar het water om mijn handen te vullen. Als ik voor het water sta wrijf ik over een steentje aan de armband. Gelijk daarna voel ik mijn benen verdwijnen en val ik op de grond. Ik slaak een gil en kijk naar mijn benen. Die zijn veranderd in een zeemeerminnen staart.

De rest heeft mijn gil gehoord en ze komen mijn kant op. "Diaan, waar ben je?" hoor ik Milo vragen. "Hier op de grond" zucht ik. Ze kijken me allemaal met grote ogen aan en Lilly's mond valt open. "Wow" hoor ik Jayden zeggen, "hoe deed je dat?" Ik kijk hem aan. Ik lig hier op de grond als zeemeermin en dát is wat hij wil weten. Ik rol met mijn ogen. "Ik wreef over het eerste steentje aan de armband."

Ze staren alle drie naar hun armband. Lilly is de eerste die erover wrijft. En niet veel later ligt ze naast me op de grond. "Fijn en nu?" vraag ik. "Niet zo chagrijnig Diaan, dit is leuk" glimlacht ze. Ja, ik lach me dood. Ik vraag me eerder af hoe we weer normaal worden.

Na haar volgen ook Jayden en Milo. Lilly draait zich om en duikt het water in. Ik kijk de jongens aan en zucht. Met zijn drieën volgen we haar. Al snel kom ik erachter dat ik mijn adem nu oneindig lang kan inhouden.

We zwemmen met zijn vieren naast elkaar. Ik hoor Lilly enthousiast kwebbelen. Ik kijk naar haar. Ze beweegt haar mond helemaal niet. Ik probeer richting Lilly te denken. "Lilly, ik kan je horen" denk ik verbaast. "Hey ja, ik jou ook" krijg ik als antwoord.

We proberen het bij Jayden en Milo. Ze kijken ons verbaast aan en we glimlachen naar ze. Lilly geeft aan dat ze naar boven gaat en wij volgen haar. Als ik boven ben knijp ik mijn ogen dicht tegen het felle zonlicht . "Dat was zo cool" hoor ik Jayden zeggen. Lilly en Milo knikken instemmend. "Ik heb alleen nog één vraag" zegt Milo. Ik weet al wat hij gaat vragen. "Hoe komen we weer normaal?" Ik denk na. Ik wreef over het eerste steentje en toen werd ik een zeemeermin. Ik kijk naar de armband. Maar wat als ik nou over het tweede steentje wrijf. Ik zwem naar de kant en de andere volgen mijn voorbeeld.

Als ik bij de kant ben wrijf ik over het tweede steentje. En 5 seconden later is mijn staart weg en heb ik weer benen. "Hoe deed je dat?" vraagt Jayden. Ik vertel de andere wat ik deed en binnen no time staat iedereen weer op de kant.

Kletsend lopen we richting onze handdoeken. "Laten we dit aan niemand vertellen wie weet wat ze met ons gaan doen" zeg ik als we bij de handdoeken zijn. Iedereen is het met me eens. Ik kijk op mijn telefoon naar de tijd. "Shit, het is al 6 uur. Ik moet eten" vertel ik, terwijl ik op spring en mijn spullen bij elkaar pak.

"Wow hebben we zolang gezwommen?" vraagt Milo. "Nee, we hebben ook nog parachute gesprongen" zegt Jayden sarcastisch. Ik grinnik. Als we alle spullen hebben ingepakt lopen we naar huis. Gelukkig is het maar 5 minuten lopen.

Met een zucht sla ik de deur dicht. "Waar was je lieverd? hoor ik mijn moeder vragen vanuit de keuken. "Op het strand" zeg ik terwijl ik mijn schoenen uit doe. "Er staat lasagne in de koelkast, die kun je opwarmen." Ons huis is niet heel groot en we wonen er maar met z'n tweeën. Mijn vader is weggegaan voordat ik was geboren dus ik heb hem nooit gekend.

Terwijl de lasagne in de magnetron staat plof ik op de bank. Ik pak mijn telefoon om te kijken of ik nog appjes heb.

Lilly : zullen we morgen weer gaan?
Jayden : ja, is goed
Milo : hoelaat?
Lilly : half 4?
Milo : prima!

Ik ben om half 3 uit dus half 4 moet lukken. Snel reageer ik op de berichtjes want ik hoor de oven piepen.

Diana : ik zal er zijn

Als ik de lasagne op een bord heb gelegd loop ik naar m'n kamer. Ik ga op mijn bed zitten en start netflix op. Ik besluit de volgende aflevering van scream te kijken.

Als de aflevering af is heb ik ook mijn lasagne op. Ik breng mijn bord naar beneden en ze het in de vaatwasser. Daarna loop ik naar de woonkamer waar mijn moeder op de bank zit. Ik ga naast haar zitten. "Mam, mag ik morgen na school weer naar het strand?" Ze kijkt me bedenkelijk aan. Na een tijdje zegt ze: "als je geen huiswerk hebt vind ik het goed." Ik glimlach en geef haar een kus op haar wang.

Ik sta op en loop naar de trap. "Diana?" Ik draai me om. "Ja?" "Mooie armband." Ik kijk naar de armband en m'n wangen worden rood. "Bedankt" stamel ik en ik loop snel naar boven.

Ik kijk op de klok en zie dat het pas 7 uur is. Ik ga op mijn bed zitten en kijk uit het raam. Wauw, ik ben gewoon een zeemeermin. Eigenlijk had Lilly wel gelijk en is het best wel gaaf. Ik baal er alleen van dat ik het niet aan Jill en Emma kan vertellen. Ik besluit nog een film te kijken en daarna te gaan slapen.

I hope you'll like it x