This Is Us (Voltooid)

30

Ik kijk woedend naar Sander. Hij heeft een grijns op zijn lippen terwijl het bloed uit zijn hand druppelt. Hij wil me slaan, maar ik ontwijk het en geef hem met al mijn kracht ik klap tegen zijn neus. Ik voel het breken en Sander schreeuwt het uit. Bloed sijpelt nu ook uit z'n neus.

*Diana!* gilt Jes. Ik schrik als ik een stekende pijn voel m'n been. Ik kijk ernaar en zie een mes. Mijn adem stokt in mijn keel. Ik omklem met mijn handen het mes, haal diep adem en trek het dan voorzichtig eruit. Mijn gezicht vertrekt als ik het mes voel bewegen. Niet veel later is het eruit en ik kijk hijgend naar Sander.

Hij speelt verveeld met een mes in zijn handen. Ik zal er wel voor zorgen dat hij zich niet meer verveeld. Ik werp zijn mes op hem en schiet hem daarna in zijn been. Hij schreeuwt, maar ik besteed er geen aandacht aan. Het mes is beland in zijn arm.

Ik laat hem niet rustig het mes weghalen, maar duik gelijk op hem. Melinda lijkt te merken dat Sander het niet gaat winnen en ze zwaait met haar tentakels. Ik voel een enorme klap in mijn buik voordat ik boven op haar tentakel lig.

Ik kijk om me heen en zie Jayden en Milo ook zitten. Ze zijn bijna boven. "Leid haar af" fluistert Jayden. Ik doe wat hij zegt en spring van haar tentakel af.

Dit keer val ik niet naar beneden, maar zweef ik gelijk door de lucht. Mijn been bloed hevig en het geeft een stekende pijn. Ik haal moeizaam adem en vlieg weer naar Sander. Die staat uit te hijgen van de hoeveelheid bloed die hij aan het verliezen is.

Onverwachts duikt hij op me af. Ik krijg een klap in m'n maag en in m'n gezicht. Ik probeer hem te ontwijken en terug te slaan, maar hij ontwijkt behendig elke slag.

Ik wil mijn pistool uit mijn broek halen, maar hij slaat hem weg. Het valt naar beneden en we duiken er allebei achteraan. Natuurlijk is Sander er eerder en hij richt het op mij. Op dat moment horen we een oorverdovende schreeuw.

Ik kijk verschrikt op en zie dat het ze gelukt is om Melinda te steken. Sander richt nog steeds mijn pistool op me. "Ik zal is laten zien wie de winnaar is" sist hij. Ik kijk hem aan. Hij gaat het toch niet echt doen. Toch?

"Dat durf je niet" zeg ik. Hij schiet in mijn andere been. Ik gil. Ik heb zoveel pijn. Jayden en Milo moeten snel komen, want ik weet niet hoelang ik dit nog red. "Klootzak" sis ik. "Wil je er nog een?" vraagt hij dreigend. Ik geef geen antwoord en kijk in zijn ogen.

"Diana!" schreeuwt Jayden. Voor ik het weet word er een pistool in mijn handen gedrukt. Sander heeft ondertussen die van hem niet meer.

"Dood hem" zegt Milo. Ik kijk naar Sander. Zijn blauwe ogen zijn bloeddoorlopen. Er komt bloed uit zijn neus, uit zijn arm, uit zijn been en uit zijn hand. Hij kijkt hijgend naar me. "Doe het" sist hij.

"Ik kan het niet" zeg ik zacht. Op dat moment stormt Sander op me af. Jayden trekt me weg en we belanden hijgend in de boom. "Dan doe ik het" zegt Milo. "Nee!" gil ik. Milo mag niet in een moordenaar veranderen. Niet veel later hoor ik alsnog een schot. Een seconde daarna hoor ik een harde klap en alles trilt. Ik kijk omhoog en zie dat Melinda is neergestort.

*Joy?* vraag ik. Ik krijg geen antwoord. Ik leun hijgend tegen de boomstam aan. We zitten metershoog. "Je benen" fluistert Jayden. "M'n benen" herhaal ik. Ja, mijn benen. Een met een schotwond en de ander met een messteek. Ik kijk naar de hoeveelheid bloed die eruit stroomt.

Alles begint te draaien en niet veel later verlies ik het bewustzijn.