12.Bölüm

728 34 4
                                    

Elimdeki kağıtla hızla odadan çıktım. Kalbim deli gibi çarpıyordu. Her an kalp krizi geçirebilirdim.

Sağa ve sola baktım kimse yoktu. Sonunda gözüm karşımda duran merdivenlere geldi ve hızla merdivenleri inmeye başladım.

Hızla merdivenleri inerken elimdeki kağıdı da sıkıca tutuyordum. O sırada birine çarptım ve ben yere düşmeden hemen kollarımı tuttu.

Karşımdaki kişiye odaklandığımda Ji Yong'u gördüm.

-----------------------------

Min Ji telaşlı haliyle Ji Yong'u endişelendirmişti. Kızı tuttuğu kollarından yukarı kaldırdı.

Min Ji'yi son anda tutabilmişti. Eğer tutmasaydı kesin merdivenlerden aşağı yuvarlanırdı.

"Min Ji iyi misin!?" dedi Ji Yong. Min Ji'nin gözlerinin dolduğunu farketti.

İkiside birbirini o kadar çok özlemişti ki bir süre birbirlerine öylece baktılar.

Ama ortada büyük bir sorun vardı ve bundan haberi olan sadece Min Ji'ydi.

-------------------------------

Elimdeki kağıdı görmemesini umarken Ji Yong'un arkasından birileri gelmeye başladı.

Onu o kadar çok özlemiştim ki. Korkumu saklamaya çalışarak normal görünmeye çalıştım. Tabi ne kadar becerebildiysem.

"Sonra görüşürüz." dedim sessizce Ji Yong'a.

Ji Yong arkasından gelenleri farkedince kafasıyla beni onayladı. Bakışlarında ki şüpheyi hemen farketmiştim. Ne kadar uğraşsamda bir şeyler olduğunu anlamıştı.

---------------------------

Kendimi yatağa attığımda gün boyu tuttuğum göz yaşlarım kendini bırakmaya başladı.

Bu durumun içinden nasıl çıkacağımı hiç bilmiyordum. Ne yapmam gerekiyor? Ne yapmamam gerekiyor?

Çalan telefonu duyunca karmakarışık olan beynimden kurtuldum. Ji Yong arıyordu.

"Min Ji?" dedi karşıdan gelen Ji Yong'un sesi.

Telefonu açmadan önce olabildiğince ağlamamı durdurmaya çalışmıştım.

"Efendim?"

"Beş dakikaya kapıda olurum." dedi.

Tamam anlamında ses çıkardım ve birkaç saniye telefonda sessizce durduk. Sonunda telefonu kapatan ben oldum.

Aynada kendime baktıktan sonra hızlı adımlarla kapıya yöneldim ve dışarı çıktım. Saat gece yarısını geçiyordu. Yaklaşan Ji Yong'un arabasını görünce kalbim tekrar deli gibi atmaya başladı.

Ji Yong arabadan inince göz yaşlarıma hakim olamadım. Ne kadar ağlamamaya çalışsam da hepsi yerçekimine yeniliyordu.

Ji Yong'la aramızda birkaç metre kalınca koşarak yanına geldim ve sarıldım. Kafamı omzuna gömerken göz yaşlarım adeta sel olmuştu.

-----------------------------

Ji Yong omzunda ağlayan sevdiği kıza sıkıca sarıldı. Ve Min Ji sakinleşene kadar o şekilde durdu.

Min Ji ağlamasını durdurduğunda sevdiği adamın yanağına minik bir öpücük kondurup geriye çekildi.

Ji Yong karşısında kendisine bakan ağlamaktan kıpkırmızı olmuş gözlere baktı. 'Ona bu kadar acı veren şey ne?' diye düşündü.

"Ne olursa olsun bana anlat Min Ji." dedi Ji Yong sonunda.

Min Ji gözlerini yere çevirdi. Bir süre yerdeki taşları inceledi.

HAEYANGHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin