O11

347 15 1
                                    

KAYLEIGH'S POV

de vrouw stapt opzij en ik loop langzaam naar binnen. ik krijg gelijk een kill gevoel.

" ze was bij je." spreekt de vrouw op en knikt naar de deur die openstaat. ik snap niet wat ze bedoelt, maar voordat ik iets kan vragen, spreekt ze weer. " ze wacht op je." ik slik even kijk de oude vrouw aan. haar ogen lijken te schitteren en het groene lijkt me wel te hypnotiseren. " bent u niet Paola's tante?" vraag ik zachtjes. de vrouw begint te lachen. " nee lieve schat, ik ben te oud om een tante te zijn, ik ben haar oma. maar ga maar. mijn dochter wacht op je." ze geeft me een vriendelijke glimlach en wijst weer naar de deur. ik bijt op me lip en loop langzaam naar de deur en duw hem open. een stoel draait om en een veel jongere vrouw komt in beeld.

" Kayleigh toch?" ik knik en haar fel groene ogen beginnen te vonkelen. dit is dus haar tante. ze heeft een gewijd aan die mooi is afgewerkt met patronen en kleuren. ze heeft dreadlocks en sommige zijn allemaal in verschillende kleuren, ze heeft een ringetje door haar neus en zo ver ik kan zie zijn haar oren ook bedekt met ringetjes en piercings.

" wat kan ik voor je doen kind?" Paola's tante kijkt me aandachtig aan. " ik wil mijn zus oproepen." haar ogen worden groot.

" hmmm." ze staat op en loopt naar een kast die achter haar staat en begint er in te rommelen.

" mag ik misschien vragen hoe u heet?"

Paola's tante schiet in de lach." o sorry kindje, de meeste mensen weten me naam als ze komen maar Penelopeia is het zeker vergeten."

" Penelopeia?" vraag ik verbaasd, waardoor Paola's tante verbaasd omdraait. " Jaa Penelopeia? mijn nichtje? ze heeft je hier heen gestuurd." ze begint weer te rommelen door de kast.

" u bedoelt Paola."

" ooh gaat ze tegenwoordig zo door het leven? nou haar echte naam is Penelopeia, ze is vernoemt naar een Griekse godin, vanwege haar schoonheid."

het kan best kloppen want Paola is een prachtige meid. ze zou zo model kunnen worden.

" maar ik dwaal af schat, mijn naam is Constitutia Gaiana Moreleza Quenza Penelopeia Sueva , maar die naam is te lang dus noem me maar gewoon Gaia zo als iedereen me noemt, je spreekt het gewoon uit als Gia." ik kijk ' Gaia' met open mond aan, ook al kan ze me niet zien. dat is de langste naam die ik ooit heb gehoord.

" heeft Paola ook zo'n lange naam?"

" ja ja, Penelopeia's naam is nog langer dan die van mij."

ze pakt een blaadje en duwt de kast dicht en gaat weer zitten. " ik heb het blaadje gevonden." zucht ze en steekt een paar kaarsen aan die op de grote zwarte tafel zit die ons scheid. zonder dat ik het zelf in de gaten had ben ik op de stoel gaan zitten, ik doe mijn capuchon af en kijk naar de kaarsjes die één voor een worden aangestoken door Gaia.

ze doet de lampen uit met een draadje die naast haar hangt, de kamer krijgt opeens enge schaduwen door alle spullen die hier hangen en een rilling gaat over mijn rug.

" dus Kayleigh, je wilt je zus oproepen eh." ik knik en Gaia neemt een diepe zucht en pakt mijn handen, ik wil ze terug trekken waardoor ze haar ogen open doet en haar hoofd schuin houdt, ik zie nu pas dat haar ogen van fel groen naar bruin/groen zijn veranderd.

" vertrouw je me niet? ik wil je alleen helpen schat." ik leg mijn handen weer naar op de tafel en Gaia sluit haar ogen weer.

ik adem rustig in en uit, want ik weet dat me lichaam mijn geest bang maakt met de kleinste geluidjes en kippenvel.

" Annabella zie ik, je moeder wou haar zo noemen, maar je vader vond het te lang, dus werd het Bella, maar je vader was vergeten de B er bij te schrijven op de geboorteakte dus werd ze Ella toch?" Gaia doet één oog open en kijkt me vriendelijk aan, ik heb een glimlach op mijn gezicht. dat verhaal hebben mijn ouders zo vaak verteld, ze waren nog zo jong en net ouders geworden van een tweeling dat ze bij hun tweede dochter per-ongeluk de verkeerde naam hadden opgeschreven, ze vonden twee lange namen voor een tweeling te lang, dus werd het eindelijk Nikita en Ella.

Ella's revenge.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu