Ella's revenge.

O24

KAYLEIGH’S POV

Het geschreeuw van de mensen wordt steeds luider, opeens dringt er een rookpluim onder de deur vandaan. Clayton en ik kijken elkaar allebei aan en rennen naar de deur. Clayton trekt de deur open en gelijk komt er een pluim met rook naar binnen. Het geschreeuw is harder en ik voel me kortademig worden, in de hoek zie ik Clayton met angstige ogen rond kijken.

“Clay..” voordat ik mijn zin af kan maken, klinkt er een grote knal ergens in het gebouw en vallen alle lichten uit.  De rook wordt dikker en ademhalen wordt moeilijk. Ik zie een schaduw richting de deur lopen, Clayton.

“Clayton wacht!” ik loop langzaam naar de deur, en volg Clayton, maar als ik de hoek omga is ze verdwenen in de grote rookpluimen. Het geschreeuw van de mensen is nog harder geworden, maar deze keer schreeuwen ze echt in plaats van Diablo te roepen.

Ik kijk omhoog en zie kleine zilvere dingen hangen die lijken op watersproeiers. Maar waarom gaan ze niet aan?!

“Clayton!” al kruipend en kuchend probeer ik Clayton te vinden. Waarom ging ze er vandoor? En waarom is er opeens brand in het gebouw en waar is iedereen?!

Mijn ogen vallen langzaam dicht, ademhalen begint pijn te doen en ik voel de warme lucht langzaam veranderen in een hete branding. Maar voordat ik in een diepe onrust zak, zie ik een klein jongetje hand in hand lopen met een meisje met een witte jurk die lijkt te zweven. Haar haren zijn gitzwart en haar jurk zit vol met vlekken, maar waneer ze zich omdraait en me aankijkt begint het balletje te rollen en dan wordt alles langzaam zwart..

-

-

-

-

-

.

.

ik hoor voetstappen van de trap komen en gescheld, dat is maar 1 iemand ; Nikki. ik blijf even stil en luister naar wat ze aan het doen is. ik hoor potten verschuiven en daarna haar voetstappen weer weglopen, ik volg haar zachtjes, ik loop door we woonkamer en zie haar naar buiten lopen met een aanstekker en een zakje in haar hand. ze doet de deur op een kier en steekt iets aan dat lijkt op een sigaret.  maar dat was het helemaal niet, die geur was hetzelfde als de geur die altijd uit Hannah's broer d'r kamer kwam. ; wiet. Nikki rookte wiet. ik schudde afkeurend mijn hoofd en liep weer naar de keuken. over Hannah gesproken, die lag thuis met een gebroken been, iemand had haar van de weg geduwd. en een fietser was over haar been gereden. ze wist niet meer wie het was maar de persoon kwam haar wel bekend voor.  ik vond het echt erg want nu konden we zaterdag niet meer voetballen. ik zucht even en loop dan naar Ella's kamer waar mama al staat met Ella die onzeker in de spiegel kijkt, haar gezicht is mooi opgemaakt en haar haar ziet er prachtig uit. ' woowh Ellie je bent prachtig, ik hoop later net zo mooi als jouw te zijn.' ze gaf me een nerveus lachje. ' wel ik ga de camera klaar maken en Nikita zoeken.' ik keek nog even naar Ella die nog steeds in de spiegel keek en liep weer naar beneden waar Nikki en pap in de gang stonden en pap keek niet bepaald blij. toen ze mij zagen hielden ze op. ' waar is Ellie? vraagt pap, ik zie uit mijn ooghoeken Nikki haar ogen rollen.' boven ze komt eraan.' hij knikt en mam komt te voorschijn uit de keuken.  Ella komt later de trap af,  en mam en papa kijken haar bewonderend aan, we maakte wat foto's en toen gingen Ella en Nikki weg, Nikki natuurlijk nors. 

' mam is dat wel een goed idee? Nikki en El in een 1 auto? mam kijkt om en geeft me een rare blik. ' Nikki stelde het zelf voor? ik kreeg opeens een raar gevoel in mijn buik, alsof er iets flink mis zou gaan. ik slikt even en pak de telefoon en loop naar mijn kamer. ' ooh Kay? ik stop met lopen en draai me om naar mijn vader die onderaan de trap staat. ' ja? 

' ga je morgen mee Jessica ophalen? ' ja tuurlijk.' ik loop snel weer verder de trap op en doe de deur achter me dicht. ik typ snel Hannah's nummer in.  ik wacht tot hij over en ga bij mijn raam zitten. 

' hallo?' 

' Han, ik heb het gevoel dat er iets ergs gaat gebeuren..'

' met wie?

' met Ella.'

“Ach meisje toch.” De telefoon valt uit mijn handen en ik draai me geschrokken om naar de vrouw in de zwarte kleding, zelfs haar zonnebril is zwart.

“Je wist het altijd al eh..” ze schudt langzaam haar hoofd. “Waar heeft u het over?” ze glimlacht even en haar witte tanden komen te voorschijn. “Kijk maar.” Ze wijst naar mijn raam.

Mijn ogen gaan naar haar en dan weer terug naar het raam. Ze knikt naar me, alsof ze wil zeggen; ga maar kind.

Langzaam loop ik naar mijn raam en kijk naar buiten. Daar beneden staat Nikki in haar gala jurk en ze staat naast iets, een lichaam..

Als ik mijn ogen tot spleetjes doe en beter kijk, zie ik dat het Ella is. Ik sla mijn hand voor mijn mond en deins langzaam achteruit, de tranen beginnen al over mijn wangen te rollen.

“W-wat doe ik hier?” breng ik stotterend uit en merk nu dat we niet meer in mijn kamer zijn, maar in een lichtgrijze kamer. De vrouw doet haar armen omhoog en dan verschijnen er opeens zwarte vleugels.

“We zijn tussen de hemel en de aarde, tussen het leven en de dood,” mompelt ze.

“B-ben ik dood?” breng ik verbaasd uit en kijk de vrouw angstig aan. Ze lijkt op de duivel in die zwarte kleren en met die zwarte vleugels.

“Nee nog niet, maar je mag kiezen wat je gaat doen. Ga je met mij mee of ga je terug?”

-

-

-

-

-

.

.

NIKKI’S POV

.

.

Zo snel als ik kan ruk ik mijn sleutel uit de auto en ren naar de plek waar de boel is afgezet, Hannah staat voor de grote balk waar iedereen wordt tegengehouden, ik ruk aan haar jas zodat ze naar achtervalt. Haar betraande ogen kijken me angstig aan. “Hebben ze al iets gevonden.” Hannah schudt langzaam haar hoofd.

“Waarschijnlijk heeft niemand het gehaald.” Brengt ze snikkend uit.

xxxx

Okaay sorry dat het vandaag pas is geupdate maar gister deed wattpad super raar!

& bedankt voor alle audities, ik heb nog 1 rol over dus, als je die wilt comment even. X