Ella's revenge.

O26

[a ×n: Thanks voor over de 5OOO reads!]

JESSICA’S POV

Ik bekijk de foto in mijn hand en dan naar de jongen die voor me staat. Hij heeft een zwarte polo aan en een blauwe broek die véélste strak zit. Hij staat tegen een muurtje te kletsen met een meisje, die eruit ziet als een barbie pop die net uit zijn verpakking komt, haar gezicht is te oranje en haar haar te blond. Ik rol even mijn ogen en sla mijn zwarte haar naar achter en zet mijn zonnebril weer op. Ik stap langzaam op de jongen en het meisje af, het meisje krijgt me al in het vizier en geeft me een vieze blik die lijkt te zeggen; wat wil jij!

Ik negeer haar en kuch even. “Uhm ben jij Jason?” de jongen draait zich om en bekijkt me van top tot teen. Zijn ogen blijven hangen bij mijn borsten. “Ja en wie ben jij?” grijnst hij en geeft me een knipoog.  Ik rol mijn ogen en geef hem een grijns. Het is maar goed dat ik een zonnebril op heb..

Ik steek mijn hand uit. “Jessi, Jessi Gold.” Hij pakt mijn hand en schud hem.  Het meisje laat een geïrriteerde zucht uit en doet een stapje naar voren. “En ik ben Julia, aangenaamd.” Ze steekt haar hand uit met haar lange french manicure nagels uit. Ik geef haar een vriendelijke glimlach. “Aangenaamd Julia.” Ze rolt haar ogen en tikt met haar hak op de grond.

“Dus.. waar kan ik je mee helpen Jessi?” Jason geeft me een vriendelijke glimlach.

Ik glimlach. Met heel jongen, heel veel..

.

.

.

.

.

.

Ik druk mezelf door de  menigte en probeer Jason te vinden. De hele kamer zit vol met dronken feestende tieners , de muziek staat super hard en ik kan haast niet bewegen. Zo druk is het.

Na ons geweldige korte gesprek had Jason me uitgenodigd voor dit feestje, niet dat ik er behoefte aan had, maar ik moest toch ergens beginnen en aangezien hij de gene was die het met meisjes deed omdat hij stiekem gewoon homo is en niks te doen heeft met zijn leven was hij het makkelijkste slachtoffer.  Ik haal mijn telefoon uit mijn kleine tasje en druk op het sms icoontje.

Waar ben je? x J

Ik kijk rond de volle ruimte en mijn ogen vallen op een meisje met hele hoge hakken  een super kort jurkje dat net haar kont bedekt en een oranje gezicht en heel heel heel blond haar, Julia.

Ze gaat helemaal los op de dansvloer met een paar andere meisjes. Ik schud mijn hoofd afkeurend, dat meisjes tegenwoordig zich zo kunnen vertonen. Jeugd van tegenwoordig..

Mijn telefoon trilt en Jason’s naam verschijnt op het scherm.

In de tuin, bij het tuinhuisje. x

Ik pak een drankje van de grote lange tafel en giet hem naar achter.

Here we go..

Ik  duw door de mensen heen totdat ik bij de tuindeuren kom. In de tuin is het wat rustiger en die muziek is niet zo hard. Ik loop dieper de tuin in die best groot is.  Als ik dichterbij het tuinhuisje kom zie ik Jason leunend tegen het tuinhuisje tussen de bomen staan. Voor de rest is het rustig, verderop zit er een koppel die elkaar aan het aflebberen is.

“Hey,” Jason stapt uit de schaduw en geeft me zo’n creepy glimlach. “Alles goed?” ik knik langzaam en kijk naar de flessen en blikjes die bij zijn voeten liggen.

“Veel gedronken?” vraag ik. Jason schiet in de lach en knikt. “Ja, ik mis mijn maatje en drinken is de enige uitweg denk ik.” Mompelt hij en haalt afwezig een hand door zijn haar.

“Je maatje?”

“Ja Mike. Hij is dood.”

Ik klop hem op zijn schouder. “Oh wat erg.”  Hij knikt langzaam en neemt een slok van zijn flesje bier.  “Jessi, je heet Gold van je achternaam. Was je familie van Sammy?” ik knik langzaam en laat mijn hand in mijn tas glijden.

“Dus uh, heb je zin op high te worden?” grijns ik en haal twee jointjes uit mijn tas. Jason knikt sloom en wijst naar het tuin huisje.

Ik  duw de deur van het tuinhuisje open en doe een joint in mijn mond, ik steek hem aan en laat me in een van de tuinstoelen vallen.

Jason pakt de andere joint aan en steekt hem aan. “Dus wat is jouw verhaal Jessi?” ik haal mijn schouders op en blaas de rook uit. “Niks bijzonders. Ik vond het gewoon tijd om weer eens naar Willow Town te komen,”

“hmm, ik heb je ook niet op Sammy’s begravenis gezien.” Murmert Jason en inhaleert.

“Dus Jason, weet iemand dat je in de kast zit?” Jason’s ogen worden groot en hij begint abrupt te hoesten. “w-wat?” 

“Ja, dat je homo bent?” grijns ik. Jason zet zijn ogen tot spleetjes en gooit dan de joint op de grond. “Wie denk je wel niet dat je bent? Ik homo? Ik zal je laten zien dat ik geen homo ben.” Gromt hij en loopt op me af. Hij trekt me van de stoel af en duwt me fel tegen de muur aan. De joint valt tussen mijn benen op de grond. Hij begint ruw mijn nek te kussen terwijl hij mijn armen stevig tegen de muur duw.

“Laat me los!” ik probeer me uit zijn greep te trekken, maar hij houdt me stevig vast terwijl hij met zijn tong over mijn huid gaat. Een rilling gaat over mijn rug. 

“ik ben geen homo.”sist Jason en duwt mijn polsen nog steviger tegen de houten muur aan. Ik trap hem keihard tussen zijn benen, waneer ik de kans krijg. Hij laat me los en valt achterover en kermt het uit van de pijn. Ik geef hem nog een trap tegen zijn rug, waardoor hij het uitschreeuwt.

Ik duw mezelf van de muur af en wrijf even over mijn polsen. “Wat is er mis met jouw!” ik geef hem nog een trap en pak het mes uit mijn tasje. “Kan je niet tegen de waarheid?” grijns ik en geef hem nog een trap zodat hij weer plat op de grond ligt.

“Wat is er mis met jouw.” Kucht hij en probeert weer op te staan.

“Nou jij en je domme vriendjes hebben mijn beste vriendin vermoord en nu ga ik jouw vermoorden.” Ik draai het mes in mijn hand en kijk Jason met een scheve glimlach aan. “En ik haat mensen die liegen en jij liegt nu.” Ik steek het mes in zijn arm, hij schreeuwt het uit van de pijn en probeert weer op te staan. Voordat ik het weet begin ik hem te steken met het mes alsof mijn leven er vanaf hangt, ik begin te lachen als een gek, ik geniet er van.

Ik kijk naar het hoopje zieligheid dat voor me ligt, ik zit helemaal onder het bloed, alles zit onder het bloed.

Hijgend plof ik naast Jason’s lichaam neer, zijn lichaam gaat snel op en neer, zijn laatste ademhaling is snel nabij.

“Heeft je moeder je nooit geleerd dat je geen vreemde mensen moet vertrouwen? Of dat waneer je een kuil graaft voor een ander je er zelf in valt?”

“Doei sukkel.” Ik steek het mes recht in zijn hart, ik kijk hem diep in de ogen aan totdat er geen straaltje leven meer te vinden is in zijn ogen.

Ik trek het mes uit zijn lichaam en veeg het af aan mijn jurk.

“ nog maar 4 te gaan.” Mompel ik en stap over het lichaam het tuinhuisje uit.  Ik draai me om naar het huis waar het feestje nog steeds aan de gang is en ren snel het bos in, totdat het huis maar een kleine stip is.