Toparlanamıyordum, olmuyordu. Emre hemen buradan gitmemiz gerektiğini söylüyor,elindeki bezle dokunduğumuzu düşündüğü her yeri siliyordu.Bense şaşkınlıkla izliyordum olanları.Mert'in cesedinin yanı başında.
''bak elda , onu buraya biz getirdik, biz koyduk. Aklı başında olsan herkes bunu bizim yaptığımızı düşünecek.O yüzden haberimiz yokmuş gibi davranacağız.Buradan gittiğimizde sen de ben de okullarımıza devam edeceğiz. bu konuyu unutacağız tamam mı?''
Tepkisiz kalmıştım . Yaptığımızı düşündüğümüzü sandığımız her şeye karşı tepkisizdim.
''Hadi '' dedi Emre kolumdan kaldırırken.
''Telefonu arabamda''dedim.Konuşurken bile zorlanıyordum.Elimde nyks'ın bıraktığı nota bakıyordum sadece . Mert dün haklıydı o olanlardan bir haberdi.Suçsuzdu ve şimdi bizim yüzümüzden ölmüştü.
Emre bezin arasına sıkıştırdığı telefonu Mert'in yanına doğru fırlattı.Telefon paramparça olmuştu.Neden yaptın dercesine baktım ,ona göre kırılması daha iyiydi.
şimdi ise rol yapma zamanıydı.okullarımıza gidecek, eski bir arkadaşımız terkedilmiş hayvan barınağında katledildiği için göz yaşı dökecektik.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sosyopat (TAMAMLANDI)
Horrorölüm kokusunu anlayacak kadar ölüme yakınım . tekrar dünyaya gelemeyecek kadar aciz. kimim ? neyim ? eğer bunların cevabını bilseydim ne ben şu an bu klavyenin tuşlarına dokunurdum ne de sen bu saçma önsözü okurdun.benden hayatımı istediniz . neden...
