My Under Husband (Completed)

#38:KeNdy

[mini note:sila muna mga frend xD pasensya na FC si Lime :3]

#38:KeNdy

Jushley's POV:

"Anong trip nung mga yun? Hindi ba alam ni Phoenix na nagseselos na si Xiea kanina pa?! Isapa yang Kevin na yan eh, makipagbalikan?! Ipalamon ko sakanya yang babaeng sinusubuan siya eh!" kanina pa nanlalaki ang ilong ni Sandy habang paulit ulit na sinabi yan. Nasa field kami ngayon sa upuan ng mga bleachers at nagpapahangin lang.

Hayyy, hindi halatang nagseselos siya 'no? Buti pa si Sandy kaya niyang pigilan umiyak kapag nasasaktan na siya.

"Wala ka man lang bang masasabi dyan, Jush? Parang ako lang ang naapektohan dito. Sino yung nakakapit kay Kaizer?" tiningnan ko lang siya ng expressionless at umiling.

Ayokong magsalita at lalong ayokong magreact kasi baka hindi ko na mapigilan yung luha ko.

Oo na, kami na grupo ng mga iyakin. Eh kung kayo ba nasa posisyon namin hindi ka ba masasaktan?

Kagabi lang! Goodness! Kagabi lang umamin siya tapos may kasama siya ngayon?! Ano gusto niyang palabasin?!

Sumisikip na rin yung dibdib ko kasi kanina ko pa sinusubukang pigilan. Ayokong umiyak kahit ngayon lang.

*Inhale*Exhale*

"They're not worth our tears. If they want to play with our hearts, then lets play and let them lose with their own game" sabi ko kay Sandy saka tumayo mula sa pagkakaupo.

nakatingin sakin si Sandy ng nagtataka tapos unti unti siyang ngumiti ng mapakla. "I thought no one feels the same way as mine,"

Sabay kaming naglalakad sa corridor papuntang room. Mas okay ng mabore dun kesa naman gumala at may makitang hindi maganda.

Kaya lang may nakasalubong kami, si Kevin.

humarang siya sa dinadaanan namin at saka nagsalita. "Let's talk," hindi ko maexplain kung anong nararamdaman niya kasi nakaserious face lang siya. So siya pa magagalit kay Sandy ngayon?

"What do you want?" Kunot noong sabi ni Sandy sakanya. Kaya lang imbes na sumagot si Kevin ay bigla nalang niyang hinatak si Sandy at naglakad ng mabilis... :o

mabuti na lang long legged din si Sandy at hindi siya nakaladkad.

Ako naman hindi na nakareact sa nangyari. Kaya sa huli mag-isa na lang akong pumasok sa room.

These past few days is really serious.

Sandra's POV:

Ano nanamang sapak ang meron sa isang to? Bakit bigla bigla na lang nanghahatak?

"Hoy! Wag mo nga akong hatakin, ano ba?" iritadong sabi ko. Masaya siya dun diba? Dun na siya, palamon ko pa sakanya yun eh.

Hindi pa rin siya kumikibo at hinatak ako hanggang rooftop. nang makarating na kami dun saka lang niya niluwagan yung pagkakahawak sakin kaya nagpumiglas na ako at sinamaan siya ng tingin

"Ano bang problema mong lalaki ka?! Bakit bigla-bigla ka na lang nanghahatak?!" iritableng sigaw ko sakanya. Hindi ako iiyak leche!

Nakatingin lang siya sakin at walang sinasabi, so ganito lang to? makikipag titigan siya?

"Tss" yan na lang ang sinabi ko at napatalikod sakanya at naglakad na palayo.

Napahinto ako sa paglalakad nang maramdaman kong may yumakap sakin mula sa likod. Hindi ako iiyak, kahit ngayon lang please

Kevin's POV:

Hinahatak ko siya ngayon paakyat sa rooftop. Gusto ko lang siya makausap, alam kong may dinadamdam siya. Sa tagal ng pagkakakakilala ko sakanya, alam ko kanina pa siya may dinadamdam.