Rozdział 1

52 3 0
                                    

Może zacznę od początku.
Mam na imię Alex. Jestem 16-letnią dziewczyną z brąz włosami. Kiedy miałam 12 lat, poważnie zachorowałam na serce. Dopiero po roku zrozumiałam co to tak naprawdę znaczy. Dostałam depresji, przez co mój stan zdrowotny się jeszcze bardziej pogorszył. Już pogodziłam się z tym że nie będę nigdy zdrowa. Wiem że umrę jeżeli nie będę miała przeszczepu. Strasznie trudno jest znaleźć dawcę. Jednak moi rodzice wciąż go szukają. Przeprowadziliśmy się do Port Talbot bo tu lekarze zgodzili się podjąć operację i pomóc szukać dawcy. Chyba tylko ja patrzę na to realnie.
W każdym razie przejdźmy do tego co lub kto odmienił moją rutynę. Dzieję się to miesiąc po wyliczeniu mi czasu do śmierci.
Weszłam do nowej szkoły. Z zasady powinnam się stresować, ale ja byłam obojętna. Nawet jak mnie nie polubią to 5 miesięcy i po wszystkim. Świetne podejście do życia prawda? Tylko że w tamtym momencie to dla mnie nie było już życie, ale czekanie na śmierć.
Chodziłam po budynku szukając odpowiedniej klasy. Jednak bezskutecznie.
- Hej, zgubiłaś się?
- Można tak powiedzieć... wiesz gdzie jest sala 24?
- Jasne, najwidoczniej będziesz w mojej klasie, mówili że ma być ktoś nowy - dziewczyna miała blond włosy i ładne niebieskie oczy - Jestem Sara - obdarzyła mnie promiennym uśmiechem
- Alex - odwzajemniłam gest
Dziewczyna prowadziła mnie do sali lekcyjnej. Było jeszcze przed dzwonkiem, ale pomieszczenie było już otwarte dla uczniów. Na ławce siedziało kilku chłopaków. W drugim roku jakaś dziewczyna powtarzała materiały, a dość niski chłopak rysował coś na tablicy.
- No heeej - powiedział jeden z chłopaków kiedy obok nich przechodziłyśmy. Spojrzałam na bruneta. Był przystojny i miał śliczne oczy.
- Leondre nawet nie próbuj - powiedziała Sara po czym pociągnęła mnie za rękę w stronę którejś z ławek
Cała lekcja minęła spokojnie. Tylko musiałam się przedstawiać i mówić jakie rzeczy już przerobiłam w starej szkole.
Po dzwonku wszyscy wyszli z sali. Ja też miałam taki zamiar, ale ktoś złapał mnie za rękę.

Mam nadzieję że się podobało:)

Just Friends. | L.D Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz