Açılın Ben Tıp Okuyorum ! (Düzenleniyor)

20. Bölüm/ Açılın Biz Evleniyoruz (Düğün)

@berilsu14 'e medya ve konu için çok teşekkür ederim. (Bölüm sana gelsin kanka 🙂)

Sabah uyandığımda, annemle babam bir koşuşturma içerisindeydiler. Hafızamı kaybetmiş gibi, hissederek neden bu kadar heyecanlı olduklarını anlamaya çalışıyordum. 

-"Kızım, sen al çabuk Salon'dan eşyanı git işine !", dedi benim psikopat annem.

-"Bağırma kıza.", dedi benim kurtarıcı babam.

Deniz, benimle kaldığı için bana yardım ediyordu ki telefonumda Murat'ın ismini gördüm ve sevinçle cevapladım.

-"Günaydın hayatım.", dedim neşeyle.

-"Günaydın karıcım.",dedi benim cancağızım.

-"Nasılsın canım ?"

-"İyiyim, son saatleri sayıyorum."

-"Ne için ?"

-"Gerdek için.", dedi ve şu an çapkınca sırıttığına emindim.

-"Yaaa, Murat ! Bak hala evet demedim, demem ona göre !", dedim sinirlice.

-"Valla son dakika düğünü bozarsan, sen rezil olursun aşkım.", dedi gülerek.

-"Sağol ya !"

-"Neyse canım, sen yarım saat sonra aşağı in. Bende sizi kuaföre bırakiyim."

-"Tamam Bb.",dedim gülmeye çalışarak.

Gerçekten, şimdiden korkmaya başlamıştım !

-"Deniz, ben vazgeçtim !"

-"Neden kanka ?"

-"Evlenmekten !"

-"Manyak mısın kız sen, olmaz öyle şey artık çok geç !"

-"Niye ya ?!?"

-"Kararından vazgeçemezsin ! Sen Murat'ı seviyorsun hem."

-"Seviyorum daaa....", derken gitme vaktimizin geldiğini anladım. Çünkü aşağıdan korna sesleri geliyordu.

Aşağı indik ve Ruh Öküzüm'ü de alıp, kuaförün yolunu tuttuk. Selin ise kendi özel kuaförüne gidicekti. Yani, bana öyle demişti.

Akşam saat 19:00'da işimiz bitmişti ve biz Murat'ı bekliyorduk.

Oradan da, fotoğrafçıya geçerek fotoğraf işini halletmiştik. Biz, düğün yerine gelene kadar saat 20:00 olmuştu !

Arabadan inerken giriş müziğimiz : Silva Gunbardhi / Te ka lali shpirt, çalmaya başlamıştı.

İnmek istemiyordum, bu yüzden yavaş hareket ediyordum.

Sonunda pistte geldiğimizde, ilk dans şarkımız çalmaya başlamıştı. (Mustafa Ceceli/ Aşkım Benim şarkısı çalmıştı.)

Murat, şarkı çaldığı sırada kulağıma bir şeyler fısıldıyordu. Ama çok dikkat etmemiştim. Şimdi ise dikkatimi ona yoğunlaştırmıştım.

-"Sana söz veriyorum. Seni asla üzmeyeceğim ve hep seni seveceğim."

-"Ya beni üzersen ?"

-"O zaman katilim olursun.", dedi gülerek benim cancağızım.

Şaka gibiydi ! Evleniyorduk ! Herkes bizimle ilgileniyordu ! Bugün, herkes sadece benimle ilgileniyordu ! Galiba en mutlu günüm bugündü !