42. Bölüm

1.9K 142 34
                                    

Medya için çok teşekkürler ;) bu yüzden bu bölümü gultept 'e ithaf ediyorum :)

Petek'den :
2 Yıl Sonra ;
Bugün hastane çok yoğun olduğundan dolayı, Murat'la çok yorulmuştuk. Eve varır varmaz da uyumayı planlıyorduk.

Kapıyı çalmamla Sevgi'yi karşımda ağlayarak bulmam bir olmuştu.

"Ne oldu Sevgi, iyi misin ?"

Murat "Hayrola ?", diyerek o da benim kadar telaşlandığını belli etti.

"Ben... ben çok özür dilerim...Gerçekten, yani isteyerek olmadı..", dedi ve ağlamasına hıçkırıklarımı ekleyerek devam etti.

"Ne için özür diliyorsun, anlamıyorum ?"

"İkizler..."

Murat "Ne oldu ikizlere ?!", diye çıkışta bulundu bir anda.

"Ben alışverişe gidiyordum, ikizleride yanıma aldım bu yüzden..."

"Eeee ?"

"Sonra, arkamdan birinin kafama vurmasıyla bayıldım yolda."

Murat "Ya ikizler ?"

"Bilmiyorum... ben gerçekten çok özür dilerim...", diyerek ağlamaya devam ediyordu.

Murat "İkizleri kaçırdılar mı yani ?"

"Oradaki herkese sordum, her yere baktım ama yoklar..."

"Sen ne dediğinin farkında mısın Sevgi ?! Onlar benim canlarım !"
Elime ne geçerse duvara fırlatıyordum. Allah bilir nerelerdeydiler ?! Murat ise bana sarılmış, teselli ediyordu.

"Polise haber verdim, her yerde arıyorlar merak etmeyin."

Murat "En azından, bunu akıl edebilmişsin !", diyerek masayı yumrukladı.

"İnanamıyorum ya ! Daha sabah yanımızdaydılar, ya şimdi ?! Murat onlara bir şey olmasın, tamam mı ?! Ben onlarsız yapamam !", derken sinirden Murat'ın göğsünü yumruklamaya başlamıştım ve hıçkırarak ağlıyordum.

Murat "Sana söz veriyorum hayatım, eve sapasağlam getireceğim onları..."

O sırada ev telefonumuz çalmıştı ve Sevgi açmıştı...

"Murat Bey, sizi istiyorlar...", diyerek telefonu korkmuş bir şekilde Murat'a uzattı.

Murat "Alo.... ne ?! Kimsiniz ulan siz ! Eğer onlara bir şey olursa.. ölümlerden ölüm beğenin !", diyerek saydırıyordu ki telefonun kapanma sesi geldi.

"Kimdi o Murat ?"

Murat "İkizlerimizi kaçıran pezevenkler !", diye kükredi dişlerinin arasından.

"Ne ?! Ne dediler, ne istiyorlarmış ?!", dedim korku ve heyecanla karışık bir biçimde.

::::::::Burada espri yapmak istediğim için, değişik bir şekilde yazıcağım... gülmek isterseniz okuyun, istemezseniz de burayı atlayın :) Petek "Kimdi arayan ?" Murat "Fidyeciler."
Petek "Ne istiyorlarmış ?!" Murat "Fidye." Petek "Midye mi ?" Murat "Fidye fidye !" Petek "Neden ?" Murat "Manyak bu karı ya ;) Tabi ki para almak için !"::::::::::::::::

Murat "Para istiyor işte, insafsızlar !"

"Verelim istediklerini Murat, başımızdan gitsinler !"

Açılın Ben Tıp Okuyorum ! (Düzenleniyor)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin