29. Bölüm

3.2K 222 31
                                    

Bölümü, en çok isteyen yyagmur111 adlı okuyucuma ithaf ediyorum.... Teşekkürler ;)

Murat bizi bıraktıktan, 3 saat sonra dönmüştü eve.

"Hayatım, bak buldum sana kebabını.", diyerek uzattı bana.

"Ya, Murat ! Çek şunu önümden, çok pis et koktu ya !", dedim tiksinerek. Miğde bulantım, berbat haldeydi !

"Petek, canım benim sen istedin ya zaten bunu.", dedi sesinden sinir olduğunu anlayabiliyordum.

"Evette, sen gelene kadar tiksindim ya !"

"Ya, bıktım senin şu hormonlarından ! Bir dediğin, bir dediğini tutmuyor !"

"İsteyerek mi yaptığımı zannediyorsun ya !", dedim hıçkırarak.

"Tamam, Petek ya ağlama ! Özür dilerim, kendimi kaybettim bir an."

"Banane, ağlıyacağım işte !"

"Peki, sen bilirsin."

"Yaa, canım şey çekti..."

"Ne, çekti yine hayatım ?"

"Böyle, hem eşki hemde tatlı olan bir şey..."

"Elma ?"

"Olabilir, ama sen portakal al."

"Nerden bulucam ben, yazın ortasında Petek ya !"

"Bulursun, sen aslan kocam benim."

"Peki, tamam.", dedi ve bıkkınca, arabanın anahtarını aldı eline.

"Ay, Murat ya !"

"Efendim, Petek ?"

"Bir de, kavun alsan ha ?"

"Tamam, canım tamam. Onu da alırım ben.", dedi ve çıktı sinirle.

...2 Saat Sonra...

"Ben, geldim..."

"Hoşgeldin, kocacığım..."

"Ya, bak tam sana sinir olacağım zamanda değiştiriyorsun beni."

"İşte, bak ne kadar yetenekli bir insanım."

"Yaa, dimi !", dedi ve önüme poşetleri koydu.

"Ya, Murattt bir şey diyeceğim ama..."

"Dur tahmin edeyim, canım. Aşermen, ben gelene kadar sona erdi değil mi ?!"

"Aynen, öyle."

"Offf, be Petek !"

"Ya, bak kızarsan ağlarım ama !"

"Tamam, tamam. Susuyorum ben sadece."

(Burdan, ne çektin be Murat ! dediğinizi duyar gibiyim.)

"Eeee, başlayalım mı ?"

"Neye, Petek ?"

"İsim, bulma olayı işte."

"Hıı, ben buldum 2 tane isim."

"Söyle bakalım, aşkım."

"Bence ya, Ediz ve Deniz. Ya da, Çağan ve Kaan."

"O zaman, Çağan ve Kağan olsun."

"Peki, olsun bakalım."

"Çağannnnnnn.....Kağannnnn..."

"Ay, ne oldu Petek ? Sancın mı, geldi yoksa...? Tamam sakin ol, bak bende sakinim ! Derin derin nefes al sen, sadece ! Tamam, hemen gideriz hastaneye."

"Ay, dur bi Murat ya ! Gelmedi, sancım filan. Ben sadece, isimleri deniyordum, nasıl olacak diye."

"Ay, bende doğum olucak sandım heyecanla. Sende, çok telaş yaptın be !"

"Murat, ben değil canım sen yaptın heyecanı !"

"Yani, azıcık yapmış olabilirim."

"Azıcık ?!", diyerek, süzdüm onu tek kaşımı kaldırarak.

"Tamam, çok. Oldu mu ?"

"Oldu, canım."

Sevgilerle... Oy ve yorum yapalım lütfen ;) (Diğer bölümde, isimleri ailelere açıklayacağız, merakla bekliyoruz değil mi sevgili okuyucular ?)

Açılın Ben Tıp Okuyorum ! (Düzenleniyor)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin