Οι Γείτονες

Chapter_20

Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2015

 Τελευταία αγχώνομαι πολύ, είναι το μήνυμα ,είναι ο Τζακ αλλά η αποκορύφωση είναι ότι μία συμμορία με κυνηγάει για να με σκοτώσει. Όλα αυτά για έναν γείτονα. Έναν ωραίο γείτονα! Σκέφτομαι και χαμογελάω. 
Φτιάχνω την μπλούζα μου και πιάνω τα μαλλιά μου σε ένα ψιλό κότσο. Μόλις τελειώσω παίρνω το κινητό μου και κατεβαίνω κάτω, όπου βρίσκω την μαμά μου να βάφεται.
"Πως και βάφεσαι;" την ρωτάω μιας και ξέρω ότι δεν βάφεται συχνά.
"Εε είπα να προσέχω λίγο τον εαυτό μου, νέα γυναίκα είμαι εξάλλου" λέει με νάζι και γελάω. 
"Έλα πάμε" λέει και παίρνει το ταψί με το σουφλέ σοκολάτας που δεν με άφησε να αγγίξω.Άδικη ζωή! 
Βγαίνουμε έξω και πηγαίνουμε στο σπίτι των δίπλα, χτυπάμε την πόρτα και περιμένουμε.
"Γεια σας" μας υποδέχεται χαμογελώντας ο Μπεν ή γνωστός και ως Φίλιπ Τζον Γουίλσον, όχι όχι δεν θα ασχοληθώ με αυτό τώρα! Χαμογελάω και ακολουθώ την μαμά μου μέσα στο σαλόνι, όπου κάθονται ο Τζακ με τον Λούκας και την Τρέισι. Τους χαιρετάω και κάθομαι δίπλα στον Τζακ, ενώ η μαμά μου πάει στην κουζίνα με τον Μπεν.
"Γεια"λέει ο Τζακ χαμογελώντας και έρχεται πιο κοντά μου.
"Γεια" λέω.
"Σε ενόχλησαν ξανά;" ρωτάει ψιθυριστά.
"Όχι" απαντάω επίσης ψιθυριστά.
"Ωραία " λέει και επιστρέφει στην συζήτηση που είχε με τον Λούκας. Τι μόνο αυτό; 
Το κουδούνι δεν αργεί να χτυπήσει και ο Λούκας πετάγεται να πάει να ανοίξει χαμογελαστος.
"Η Φίονα θα είναι" λέει ο Τζακ.
Σύντομα εμφανίζεται στο σαλόνι ο Λούκας με μία κοπέλα στην αγκαλιά του. Είναι όμορφη με ξανθά κυματιστά μαλλιά και πράσινα μάτια, ψιλή και με ωραίο σώμα.Εντάξει είναι goals!
"Παιδιά από εδώ η Φίονα και η ξαδέλφη της η Λίνα" λέει και μόνο τότε παρατηρώ ένα κορίτσι στην ηλικία μου που στέκεται δίπλα του. Είναι  το ίδιο όμορφη με την Φίονα, όμως έχει καστανά μαλλιά. Πιάνου τον Τζακ να κοιτάει την Λίνα και να της χαμογελάει πονηρά, εκείνη ανταποδίδει.  Εε είμαι και εγώ εδώ!  Η Λίνα έρχεται και κάθεται δίπλα στον Τζακ και αμέσως αρχίζουν να μιλάνε. Αουτσ!
"Παιδιά ελάτε τρώμε!" φωνάζει η Μαίρη από την κουζίνα. Σηκωνόμαστε και πηγαίνουμε και εμείς εκεί. Ο Τζακ κάθεται στο κέντρο και δίπλα του η Τρέισι, πάω να πιάσω την άδεια καρέκλα δίπλα του αλλά με σταματάει η Λίνα η οποία μου κλέβει την θέση χαμογελώντας θριαμβευτικά. BITCH! 
"Που είχαμε μείνει Τζακ;" ρωτάει και του χαμογελάει πονηρά. Καλά... Κάθομαι δίπλα στην Τρέισι η οποία έχει γεμίσει το πρόσωπο της με πουρέ. Μα καλά πότε πρόλαβε! Όλοι παίρνουν θέση και ξεκινάμε να τρώμε. 

Εδώ και μία ώρα ο Τζακ και η Λιλη δεν έχουν βάλει γλώσσα μέσα τους,  ο Τζακ δεν έχει σταμάτησε στιγμή να της την πέφτει! Θεέ μου κάνει λες και δεν έχει ξαναδεί κοπέλα στην ζωή του! Δεν μου αρέσει καθόλου αυτό. Δεν μου έχει μιλήσει καν! Και όχι δεν ζηλεύω!
Οι υπόλοιποι στο τραπέζι ασχολούνται με την Φίονα και εκείνη έχει γίνει κατακόκκινη.
"Μαμά! Νυστάζω" παραπονιέται η Τρέισι από δίπλα μου.
"Εντάξει εντάξει! Σήκω" λέει αγανακτισμένη.
Άμα θετε την πάω εγώ, δεν έχω θέμα" προσφέρομαι, μιας και προτιμώ να βάλω την Τρέισι να κοιμηθεί πάρα να βλέπω τον Τζακ με την Λίνα να σαλιαριζουν!
'Ευχαριστώ Νταρσυ " λέει και σηκώνομαι μαζί με την Τρέισι.
Μπαίνουμε πρώτα στην τουαλέτα ώστε να καθαρίσω την Τρέισι από τον πουρέ πατάτας που έχει λουστεί. Αφού την καθαρίσω και τις βάλω πιτζάμες την βάζω στο κρεβάτι της και αμέσως την παίρνει ο ύπνος.
 Σηκώνομαι αθόρυβα και φεύγω από το δωμάτιο της, βγαίνω στον διάδρομο και πηγαίνω προς τις σκάλες. Αλλά η πόρτα από το δωμάτιο του Μπεν και της Μαίρη με τραβάει. Τώρα είναι η ευκαιρία όλοι είναι κάτω και τρώνε κανείς δεν θα με καταλάβει. Χωρίς να το σκεφτώ πολύ ανοίγω την πόρτα και μπαίνω μέσα. Κατευθείαν τρέχω στο γνωστό ντουλάπι και αρχίζω να ψάχνω για την φωτογραφία. Βρίσκω την φωτογραφία και την ταυτότητα του Φίλιπ Τζον Γουίλσον, τα βάζω στη σειρά και τα τραβάω φωτογραφία. Ψάχνω το ντουλάπι για τίποτα άλλο και μετά τα βάζω πίσω στην θέση τους. Σηκώνομαι και πηγαίνω στο κομοδίνο του Μπεν, ψάχνω μέσα και το χέρι μου ακουμπάει κάτι μεταλλικό και κρύο. Το τραβάω προσεκτικά και εμφανίζεται ένα όπλο! Όπλο! Τι θέλει το όπλο στο κομοδίνο του Μπεν! Κάτι δεν πάει καλά σίγουρα εδώ πέρα! Μα γιατί; Μήπως ξέρει για τους Γκαρσία και φοβάται;
"Όχι Μπεν! Σε παρακαλώ μην πεις τίποτα!" ακούω την φωνή της Μαίρη από τον διάδρομο. Όχι πάλι σκέφτομαι και φιλάω γρ΄! Αυτή την φορά δεν προλαβαίνω να πάω στην ντουλάπα έτσι κρύβομαι κάτω από το κρεβάτι. 
"Όχι σήμερα! Θα καταστρέψεις όλο το δείπνο!" λέει η Μαίρη. 
"Και πότε Μαίρη;" ρωτάει νευριασμένος ο Μπεν.
"Εγώ σου είπα δεν πρόκειται να ζήσω έτσι! Πρέπει να μάθει, αν όχι τώρα όταν θα έχει μεγαλώσει λίγο, αλλά οι υπόλοιποι πρέπει!" φωνάζει έξαλλος.
"Μην φωνάζεις! Θα μας ακούσουν έχουμε κόσμο κάτω!" λέει η Μαίρη.
"Σε παρακαλώ θα τους το πω αλλά όχι τώρα, εντάξει;"
"Εντάξει" λέει και βλέπω τα παπούτσια τους να κατευθύνονται προς την πόρτα.
Η πόρτα ανοίγει και αμέσως μετά κλείνει με δύναμη. Περιμένω λίγο και μετά βγαίνω από την κρυψώνα μου. Παραλίγο!
Ανοίγω σιγά σιγά την πόρτα, ελέγχω αν είναι κανείς στον διάδρομο και μετά βγαίνω. Ένα χέρι τυλίγεται γύρω από το στόμα μου και με σπρώχνει μέσα στο δωμάτιο ξανά. Η πόρτα κλειδώνει και γυρνάω τρομοκρατιμένη να δω ποιος είναι.
"Μπορείς να μου πεις τι στο διάολο έκανες μέσα;" ρωτάει εξοργισμένος ο Μπεν. Άμα φωνάξω θα σωθώ και ταυτόχρονα θα καταστρέψω μία οικογένεια. Μα τι λέω είναι ήδη καταστραμένη. 
"Μην τολμήσεις να φωνάξεις έχεις πεθάνει" προειδοποιεί ο Μπεν. Τώρα τι κάνω; 
"Περιμένω Ντάρσυ!" 

¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤

Hey everybody!☆
Που σας το έκοψα η άτιμη! ΑΤΣΑ!❤Είμαι απαράδεκτη! Το ξέρω! 
Χίλια συγνώμη που δεν ανέβασα τόσο καιρό αλλά όλο κάτι τύχαινε...
Θα προσπαθήσω να ανεβάσω και αύριο!❤❤

Σχολίασε και ψηφίστε παρακαλώ★

◆See ya chicas◆