Będzie to historia o Remusie, Syriuszu i Jamesie w świecie... Piratów z Karaibów! W tej historii będzie brał udział syn sławnego Jacka Sparrowa- Jeff Sparrow...
Pewnego dnia piętnastoletnia Kika razem z przyjaciółmi Remusem, Syriuszem i Jamesem wyj...
-Więc, tak... Wasz świat na przykład Nowy Jork, Polska i tak dalej, jest tylko jednym ze światów we wszechświecie. To są Piraci z Karaibów, tam za horyzontem jest Śrudziemie, a tam, tam daleko jest Rezydencja Slendera... A tam, na prawo posiadłości Hrabiego Ciela Phantomhive i rezydencja Sakamaki (dobrze napisałam?)... -A-ale, jak to możliwe?- zapytał Michael. -Oh, już tłumaczę, gdy ludzie w świecie podstawowym, czyli u was wymyślają postacie, filmy, książki, opowiadania i tym podobne tu powstaje to samo, tylko tu są prawdziwe... -Złych postaci, typu Saurona, też się to liczy, tak?- zapytała Rose. -Dokładnie... Teraz najważniejsze, otóż warunkiem istnienia tego świata jest to, że dorośli nie mogą o nim wiedzieć. -Jeszcze powiedz o czasie.- wtrącił Remus. -O! Właśnie! Dzięki Remi. Tutaj czas liczy się inaczej, czyli zachody i wschody słońca są tu odwrotnie niż u was i jeszcze chodzi o to, że tutaj będziemy powiedzmy.... Miesiąc, a tak naprawdę, nie będzie nas jakąś minutę. -Jakim cudem się tu przenieśliśmy?- zapytał James. -To.- pokazała im złoty medalion.-To jest amulet światów. Gdy jeden ze światów mnie potrzebuje przenosi mnie tam. -O! Bitch-chan! (Mój ulubiony bochater).- na pokładzie pojawił się wysoki chłopak z rudymi włosami i ciemno-fioletowym kapeluszem. -Laito!- Kika zerwała się z kolan Jeffa i przytuliła rudego chłopaka. -Od kiedy ty pracujesz dla Jeffa? -Nie tylko ja.- odparł i krzyknął: -Ayato! Subaru! Kanato! Kika wróciła! Cała trójka wybiegła z pod pokładu i rzuciła się na Kikę. -Niewierzę...- wyszeptała Natalie. -Ej, maleńka! A ze mną to już się nie przywitasz?- z pod pokładu wyszedł jeszcze jeden chłopak. Miał sięgajęce do pasa czerwone włosy, kolczyki z czaszkami i okulary. -Greel!- krzyknęła radośnie rzucając się mu w ramiona.
-Ile jeszcze was tam pod tym pokładem siedzi?- zapytał Remus z niemałym rozbawieniem. -Nie, to wszyscy. Cała moja załoga!- powiedział dumny Jeff. -Uuuu... Cóż to za ślicznotka?- zapytał Ayato patrząc na Natalie. -Moja siostra- Natalie. -Ile ma lat? -16, a co? -Nic, nic.... Dobrze wyglądam? Tylko szczerze! Idę na podryw! Kika zaśmiała się i powiedziała: -Nie oprze się. Jest twoja. Ayato zadowolony podszedł do Natalie. Nagle Jeff wziął Kikę na ręce i postawił przed sterem. -Perła jest twoja. -J-jeff... Ja... Ja nie mogę! -Możesz, chyba, że nie potrafisz. Wszyscy na statku umilkli i spojrzeli w ich stronę. Kika zacisnęła pięści i spojrzała na Jeffa tak, że gdyby spojrzenia zabijały, to Jeff leżałby już martwy. Ale, że spojrzenia jednak nie zabijają, Jeff wciąż przyglądał się swojej dziewczynie z uśmieszkiem na twarzy. -Ja nie potrafię?! Ja?! Trzy lata pływałam pod komendą Barbossy! Przez rok byłam pierwszym oficerem Zemsty Królowej Anny! Dwa lata pływałam z twoim ojcem! I ja niby nie potrafię?! Ja ci pokażę! Wszystkie szczury lądowe na stanowiska! -Jaki kurs kapitanie?- zapytał Ayato wciągając kotwicę. -Kurs? Na Tortugę! ****************************** LUMOS! UROCZYŚCIE PRZYSIĘGAM, ŻE KNUJĘ COŚ NIEDOBREGO! I oto piąta część! Chcę wam bardzo podziękować za to, że z każdym rozdziałem jest was więcej! Dodam jeszcze, że mam zamiar po tym "dziele mojego życia" zrobić następne tylko o creepypaście. Możliwe nawet, że pierwszy rozdział pojawi się bardzo niedługo... Więc do następnego! NOX! KONIEC PSOT!
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
