Carmen's POV
After I saw Lea, awhile ago at the bar. Agad-agad nadin akong umuwi.
Pag-uwi ko naman dumiretso ako sa kuwarto ko at nag bihis na.
Pahiga na sana ako kaso nakaramdam ako ng pagka-uhaw, kaya bumaba ako.
Pag pasok ko naman sa kusina naabutan ko si Lea na umiinom ng kape. Naka uwi na pala siya.
Nag lakad naman ako papuntang ref at kumuha ng tubig.
Palabas na sana ako ng kusina pero...
"Kailan ka pa natutong uminom?" Ang tanong saakin ni Lea.
"Uminom? HAHA nung bata ako. Diba nainom ako ng milk noon?"
"Huwag mo kong pilosopohin. Kailan ka pa natutong uminom?"
"Ano bang pakielam mo kung umiinom ako?"
Tinitigan naman niya ako ng matalim kaya tinitigan ko din siya.
"Fuck!!! You are so irresponsible."
"Ano naman sayo." Tumayo naman siya at nah lakad palapit saakin.
"Ano bang problema mo?" Inis na tanong niya saakin.
"Ikaw? Anong problema mo."
"Huwag mong ibalik yung tanong saakin."
"Edi huwag mo din ako tanungin kung umpisa pa lang nasa iyo na ang problema."
Hindi naman siya kumibo sa sinabi ko.
Papaalis na sana ako ng may biglang mag salita sa likuran ko na boses lalaki.
"Lea, who is she?" Lumingon naman ako at nakita yung lalaking kahalikan niya sa bar kanina.
"Rob, she's nothing." Oh diba ang taray ng pag i-introduce niya saakin? 'I am nothing to her life."
Pagtapos sabihin ni Lea yun ay umalis na siya at nag tungo na sa kuwarto niya.
I sighed bago umakyat sa kwarto ko
Hindi man lang ba siya nahiya? Nasa bahay siya ang yet dinadala niya dito ung lalaki niya. Kaya hindi na ko mag tataka kung bakit iniwan siya nung asawa nya.
Pagpasok ko sa kuwarto humiga na ako at natulog na.
Lea's POV
"Honey, sino siya?" Tanong saakin ni Rob.
"Diba nga I told you na she's nothing?"
"Oo. Pero bakit siya nandito?"
"Ah.. Anak kasi siya nung tita ko."
"But why are you fighting?"
"Ay basta. Honey naman.. Ang dami mong tanong."
"Aww sorry na po honey." After he said that he started to kiss my lips so I respond.
Bago pa lumalim ang aming pag hahalikan agad ko nadin itong tinigil.
"Why?"
"You know naman na I'm not yet ready pa."
"I know."
"Sorry!" I apologized. Nakakahiya nadin naman kasi sakanya kasi hanggang halik na lang ang kaya kong ibigay.
"No don't say sorry. Ako dapat ang mag sorry."
"Wala ka namang kasalanan. Btw, dito ka ba matutulog?"
"Pwede ba?"
"Oo naman."
"Okay tara let's sleep." Humiga naman na kaming dalawa.
Ilang minuto na ang nakakalipas ngunit hindi pa padin ako nakakatulog. Samantalang si Rob ay tulog na.
Naalala ko naman bigla si Carmen.
Hindi na talaga siya nahiya. Paano ko siya ipagmamalaki bilang anak ko kung kahiya hiya siya? Kaya hindi niyo din ako masisisi kung ganito ang turing ko sakanya.
Sana nga hindi ko na lang siya pinanganak. Edi sana hindi nasira ang buhay ko noon at hindi sana ako iniwan ng asawa ko which is yung tatay niya.
Habang nag iisip isip naka tulog na ako.
*Kinabukasan*
"Honey, wake up!" Nagising naman ako dahil sa pag tapik ni Rob sa aking mukha.
Dumilat naman ako at ngumiti sakanya.
"Good morning!" Pag bati niya saakin
"Hi, good morning too."
"Let's eat breakfast, honey!" Pag aya niya saakin.
"Nag luto ka? HAHA." Tanong ko sakanya habang tumatawa. Dahil alam kong hindi naman siya marunong mag luto.
"Hindi." Nag kamot naman siya ng ulo.
"HAHA. Tara nga dito. Kiss mo ako."
Hinalikan naman niya ako. Dampi lang.
"Nag luto naman siguro yung yaya mo noh?" Tanong niya.
"Siguro nga."
Tumayo naman na ako at nag hilamos. Pag tapos ko bumaba na kami at naabutan ko naman si Carmen na kumakain sa kusina.
"Hi young lady." Pag bati ni Rob kay Carmen. Hindi niya naman kailangan gawin iyon. Hmm.
Tinignan lang naman ni Carmen si Rob at ngumit ng tipid na mahahalata mong pilit lang.
"Hi." Simpleng sagot ni Carmen.
"What is your name?" Ano ba Rob? Argh!
"Carmen."
"Oh mag ka name kay." Sabi ni Rob at tumingin saakin.
"Ah oo. Kumain na tayo Rob." Umupo na kami at kumain.
Nakita ko naman si Carmen na dumiretso alis na. How dare she is? Hindi ko na sana siya pinag aral kung ganun lang din pala siya.
"Bakit hindi nag paalam yun?" Tanong ni Rob.
"Ewan ko ba doon."
"Btw, may trabaho ka ba ngayon?"
"Meron. May photoshoot ako ngayon para sa uniqlo."
"Samahan kita? Gusto mo?"
"Naku wag na. I can handle myself. Ikaw ba papasok ka?"
"Hindi sana kasi sasamahan kita pero dahil ayaw mo. Papasok na ko."
"Okay good!"
Nang matapos na kaming kumain umalis na si Rob kaya nag ayos na ako ng sarili at nagpunta na ng trabaho.
xxxxxxxxxx
Hi everyone. 😃
Hindi ko mahahawakan ang phone ko bukas dahil may activity na nakakapagod sa school kaya ngayon na ako nag update hihi. 😃
Salamat nga po pala sa mga nag vo-vote. 😘
