Don't let go

11

'Hoe ging je examen' vraag ik aan Fred. 'Super, ik denk dat ik niet zo hard gefaald ben' lacht hij. 'Kom op, je doet het vast zoals altijd, net erdoor' lach ik. 'Ja en daarbij. Audrey heeft ons dit jaar goed geholpen' zegt George. 'Dank je' zeg ik grijnzend. 'Volgend jaar verwacht ik hetzelfde' lacht Fred. 'Ik ben er toch altijd voor jullie' lach ik en we lopen rustig verder. 'Ik haat de examens nu al, waarom worden ze elk jaar moeilijker' zucht George. 'Omdat wij elk jaar meer leren, domoor' zeg ik terwijl we naar onze leerlingenkamer lopen. 'Je kan ook is gewoon mee dom doen' zegt Fred. 'Sorry, ik wil niet zo hard op jullie lijken' grijns ik. 'Ik zou oppassen Audrey, we pakken je nog wel terug' lacht George en dan lopen ze naar hun slaapzaal. 'Idioten' grinnik ik en dan komen Harry, Ron en Hermelien binnengerend. 'We gaan naar Pluisje, vannacht' zegt Harry zacht en ik knik. 

Die nacht als we beneden komen zit Marcel daar ook. 'Jullie sluipen niet weer weg' zegt Marcel. 'Marcel luister, we gaan...'begint Harry. 'Nee, ik laat jullie laat jullie niet gaan. Jullie brengen Griffiendor in de problemen. Ik zal vechten' zegt hij. 'En nu neem je het wel voor jezelf op, jij idioot. Sorry Marcel, not sorry' zeg ik en ik pak mijn staf. 'Petrificus Totalus' zeg ik en hij versteend helemaal. 'Jij bent echt gemeen' zegt Hermelien verbaasd. 'Als ik 17 ben, ga ik deze spreuk zo vaak tegen Ron gebruiken tijdens het eten' zeg ik. 'Hé' zegt Ron beledigt maar Harry en Hermelien lachen wel. 'Met vier onder een mantel, is niet leuk' zeur ik. 'Rustig, we zijn er al' zegt Hermelien en ze steekt haar stok van onder de mantel. 'Alohomora' zegt ze en de deur gaat van het slot. We lopen binnen en zien de driekoppige hond slapen. 'Wacht eens even, hij slaapt' zegt Ron verbaasd. 'Snape is hier al geweest, hij heeft de Harp betovert' zegt Harry. 'Jullie merken ook zo'n goede dingen op' zeg ik sarcastisch. 'We moeten zijn poot verplaatsen' zeg ik. 'Wat' zeg ik Ron verbaasd. 'Kom op' zegt Harry en we duwen met vier de poot aan de kant. We openen het luik. 'Ik ga eerst, niet springen, wacht op mijn teken. Als er iets gebeurt, ren dan' zegt Harry. 'Nope, oudste eerst' roep ik en ik spring er in, vijf seconde later hoor ik drie schreeuwende kinderen achter me springen. 'Wow, gelukkige is deze plant hier' zegt Ron. 'Had jij het even fout' zeg ik tegen Ron als de plant ons begint vast te binden, ik probeer me los te trekken, maar het helpt niet echt. 'Niet bewegen jullie, je moet relaxen. Als je dat niet doet, zal hij je sneller doden' zegt Hermelien. 'Ons sneller vermoorden! Ja nu kan ik relaxen' roept Ron. 'Ik ben het met hem eens' zeg ik in paniek en dan word Hermelien opgeslokt. 'Fijn en wat doen we nu' roep ik. 'Gewoon relaxen' roept Hermelien van weet ik veel waar. 'Hermelien, waar ben je' roept Harry. 'Doe gewoon wat ik zeg, vertrouw me' roept Hermelien en dat doe ik ook meteen, waardoor ik naar beneden val samen met Harry. 'Audrey! Harry' roept Ron. 'HELP HELP' roept hij erachter. 'Hij relaxt niet' zegt Hermelien. 'Zo te zien niet nee' zegt Harry. 'Oh, laat mij maar, de idioot' zucht ik en ik pak mijn staf. 'Lumus Solem' zeg ik en Ron valt naar beneden. 'Geen dank je' zeg ik en ik trek hem recht. 'Gelukkig panikeerde we niet' zegt Ron. 'Gelukkig hebben we iemand ouder mee' zegt Harry en dan lopen we verder. We komen in een kamer vol met vliegende sleutels en een bezem. 'Harry, aan jou de eer, zoeker' zeg ik droog. 'Maar welke' vraagt Ron. 'Die' roept Harry 'Met de gebroken vleugel'. 'Wat is er Harry' vraagt Hermelien. 'Het is te makkelijk' zegt Harry. 'Kom op Harry, als Snape die sleutel kan pakken, jij ook. Je bent de jongste zoeken van deze eeuw' roept Ron, maar zodra Harry de bezem aan raakt vallen, alle sleutels hem aan. Hij gooit de sleutel naar ons en Hermelien opent de deur, van zodra Harry binnen is, gooien we de deur dicht en vliegen alle sleutels er tegen aan. 'Wat is dit nu weer' zucht ik. 'Waar zijn we. Een begraafplaats' vraagt Harry. 'Dit is geen begraafplaats.... het is een schaakbord' zegt Ron en dan komt er ineens licht. 'Oh mijn god' kreun ik. We lopen naar de deur, maar vanaf we langs de pionnen willen pakken ze hun zwaard. 'Wat doen we nu' vraagt Hermelien. 'Het is toch duidelijk. We spelen onze weg naar de overkant' zegt Ron. Ron gaat op het paard zitten en wij nemen elk de plek in van een lege pion. 'Ik haat toverschaak' mompel ik. 'Wat gebeurt er nu' vraagt Hermelien. 'Wel, wit zet de eerste stap en dan... spelen we' zegt Ron. 'Ron, je denkt toch niet dat dit zoals echte toverschaak gaat' vraagt Hermelien. 'Jij daar, naar D5' roept hij en een pion verschuift waardoor de witte pion zijn zwaarden pakt en hem kapot slaagt. 'Ik denk dat dit exact zoals toverschaak is' zeg ik bang. De koning heeft net een kasteel vermoord voor Harry en het is stil. 'Wacht is even' zegt Harry. 'Je begrijpt het hé' vraagt Ron. 'Vanaf dat ik mezelf beweeg, pakt de koningin mij, dan ben jij vrij om de koning te pakken' zegt Ron. 'Nee, Ronald, nee' roep ik boos. 'Wat is het' vraagt Hermelien. 'Hij gaat zichzelf opofferen' zegt Harry. 'Nee, dat kan niet. Er moet een andere weg zijn' roept Hermelien. 'Willen jullie Snape stoppen van het stelen van de steen der wijzen of niet' zegt Ron. 'Harry, jij moet verder gaan, dat weet ik gewoon' zegt Ron. 'Alleen' vraagt Harry. 'Paard naar H3' zegt Ron en zijn paard verschuift. Zoals Ron zei, draait de koningin zich naar hem en vaalt hem aan. Ron valt van het paard en is bewusteloos. Hermelien wilt naar hem toe gaan maar Harry roept 'Nee'. 'We kunnen niet bewegen, anders is alles voor niks' zegt Harry. Harry wandelt over het bord en gaat voor de koning staan. 'Schaak mat' zegt hij en de koning laat zijn zwaard vallen en op dat moment rennen we naar Ron. 'Ik ga met hem mee, Hermelien. Ron had het me verboden. Breng Ron naar de ziekenzaal, stuur dan een uil naar Perkamentus' zeg ik. 'Het gaat jullie lukken, let goed op elkaar' zegt ze bang 'Wees voorzichtig'. Harry en ik staan op en lopen naar de deur. We lopen wat trappen af en komen dan bij een grote ruimte, waar niet Snape maar Krinkel staat. 'Jij' zeg ik verbaasd. 'Nee, dat kan niet. Snape hij was...' zegt Harry. 'Ja, hij lijkt de geknipte rol ervoor te hebben. Na hem, wie zou er arme, stotterende professor Krinkel vertrouwen' zegt hij. 'Maar tijdens de Zwerkbal wedstrijd. Snape probeerde me te vermoorden' zegt Harry. 'Nee, lieven jongen. Ik probeerde je te vermoorden' roept Krinkel 'En geloof me, als Snape zijn mantel mijn oogcontact niet had verbroken, was het me gelukt. Zelfs met Snap zijn kleine tegenbezewering'. 'Snape probeerde Harry te redden' zeg ik vol ongeloof. 'Ik wist dat jullie gevaarlijk waren, zeker naar Halloween'. 'Jij liet de trol binnen' zeg ik verbaasd. 'Heel goed mis Turner, inderdaad' zegt hij grijnzend 'Terwijl iedereen op zoek ging naar de trol, ging Snape naar de derde verdieping en stopte me. Daarna, natuurlijk, vertrouwde hij me niet meer'. 'Hij liet me bijna nooit alleen. Maar hij snapt het niet' zegt hij terwijl Harry naar zijn litteken grijpt. 'Ik ben nooit allen. nooit' zegt Krinkel. 'Nu, wat doet deze spiegel'. 'Ik zie mezelf met de steen, maar hoe krijg ik hem' zegt hij. 'Gebruik de jongen, maar schakel het meisje uit' zegt ineens een stem waardoor ik schrik. Krinkel pakt zijn staf en richt die op mij. 'Depulso' roept hij en ik vlieg naar achter, tegen de muur, maar ben nog niet bewusteloos. 'Crucio' zegt hij dan en een hevige pijn neemt bezig van mijn lichaam waarna ik langzaam zwarte vlekken zie, tot het zwart alles heeft overgenomen.