Don't let go

18

'Wat een rot weer voor Zwerkbal' zucht ik terwijl we naar buiten lopen. 'Ja, ik ben zelfs verbaasd dat we mogen spelen' zegt George. 'En toch gaan we winnen' zegt Fred. 'Ik kan al bijna nooit een wedstrijd uit spelen bij zonnig weer' zeg ik. 'Ja, iedereen heeft het altijd op jou gemunt' lacht George. 'Ik weet het! Als of ik ooit iets fout doe! Ik ben gewoon een engeltje' zeg ik en ik spring op mijn bezem en begin met vliegen voor de jongens me kunnen tegen spreken. Ik kan eigenlijk bijna niks zien en al snel ligt Angelina met een bezem dat in vuur staat op de grond. Wood is ook al afgevallen en de andere Jager ook, we zijn does nog met vier, Harry, Fred, George en ik. Ik heb de slurk en gooi die in het doel van Huffelpuf en dan vlak naast me valt ineens Carlo naar beneden, Ik vlieg hem achterna en heb hem nog net bij zijn kraag. 'Niet aardig doen tegen de vijand' roept Fred die een beuker wegslaat. 'Niemand wilt hier dood Freddie' roep ik terug en ik vlieg naar beneden, waar ik Carlo laat vallen, niet hard natuurlijk en dan ga ik terug in het spel op. Huffelpuf is ook niet met zo veel, wel meer als ons, zij hebben hun wachter nog, twee jagers en twee drijvers. We spelen verder als iedereen is geschokt geluid maakt en ik Harry met harde snelheid naar beneden zie vallen. Perkamentus roept een spreuk en dan wordt de wedstrijd gestopt. Harry wordt naar de ziekenzaal gebracht en natuurlijk gaan wij mee. 'Hij ziet een beetje bleek' zegt Ron na een tijdje. 'Een beetje bleek' zegt Fred droog. 'Laten we jou eens van de Astronomie toren gooien' zeg ik. 'Om te zien hoe jij er dan uitziet' vult George aan. 'Waarschijnlijk beter als normaal' zegt Harry waardoor we even grinniken. 'Wat is er gebeurt' vraagt hij. 'Je viel van je bezem' zegt Ron droog. 'Ja, maar hebben we gewonnen' vraagt Harry. 'Het is niet jou schuld Harry' zeg ik. 'De demontors mogen niet op het veld komen. Perkamentus was woedend. Hij heeft je gered' zegt Hermelien. 'Er is nog iets dat je moet weten' zegt Ron 'Toen je viel is je bezem ook een beetje gebroken' zegt hij en hij pakt een stuk waardoor we naar de grond kijken. 'Wat is dit hier! Laat de patiënten nou eens met rust' zegt madame Plijster. 'Jij zeker juffrouw Turner, jij hebt hier een verbod' zegt ze. 'Je kan me niet verbieden om in de ziekenzaal te komen' zeg ik verbaasd. 'Ja die meid komt er toch elk jaar in terecht' zegt Fred. 'Als bezoeker wel! Moest je maar luisteren als ik zeg dat je nog een week moet blijven liggen' zegt ze. 'Kom op, maak het hier dan ook gezellig, dan was ik waarschijnlijk niet blijven liggen' zeg ik. 'Weg' beveelt ze waardoor ik overdreven zucht maar toch vertrek. 'Een verbod op de ziekenzaal, dat is ook weer wat nieuw' zeg ik. 'Wacht wanneer moest jij een week blijven liggen en ben je gewoon meegegaan' vraagt George. 'Weet ik veel, elke keer' zeg ik droog. 'Ik heb trouwens wat ondervindingen' zeg ik en ik sleur ze mee naar de bib. 'Wat' vragen ze. 'Ik ken professor Lupin van vroeger, hij was een vriend van Sirius. Is het niet vreemd dat hij ontsnapt uit Azkaban en binnen komt in de meest veilige plek ooit en toevallig werkt één van zijn beste vrienden hier' zeg ik. 'Weet je zeker dat het zijn beste vriend is' vraagt Fred. 'Ik noemde hem ome Remus, kom op en hij is trouwens weerwolf' zeg ik. 'Weerwolf, echt niet' zegt George verbaasd. 'Echt wel' zeg ik. 'Gestoord' zeggen ze. 'Hebben we eindelijk een goede leerkracht is hij weerwolf' zegt Fred. 'En helpt hij misschien Sirius Black hier te komen' zegt George. 'We kunnen niks zeggen zonder bewijzen' zucht ik. 'En ik weet bijna zeker dat Perkamentus weet dat hij weerwolf is' zegt Fred. 'Ja, die man weet alles' zucht ik. 'Ik vind dat we Harry de kaart moeten geven' zeg ik dan. 'Waarom' vragen ze verbaasd. 'Kom op, wij kennen dat ding uit ons hoofd en zo kan Harry naar Zweinsveld' zeg ik. 'Ja, wij kennen hem inderdaad wel uit ons hoofd' zegt George bedenkelijk. 'En we zijn nu ook wel aardig' zegt Fred. 'Dus we hebben een deal' vraag ik. 'Ja, en wij over twee jaar en half toch weg' zegt Fred. 'Terwijl die kleine Harry nog vier jaar en half moet' zegt George. Ik lach en duw ze dan op een stoel. 'En nu gaan we huiswerk maken' zeg ik. 'Ik wist dat we voor iets in de bib waren' zucht Fred. 'Jongens, we hebben bezweringen nog niet af en dat is tegen morgen' zeg ik. 'Damn' zeggen ze tegelijk waardoor ik lach en we beginnen met werken. Na ons huiswerk, wat best veel was gaan we eten. 'Waar waren jullie' vraagt Ginny. 'Huiswerk' zegt George. 'En nu serieus' vraagt ze. 'Echt waar, we moesten een rol perkament schrijven voor bezweringen' zegt Fred. 'We hadden eerder moeten beginnen' zucht ik. 'Audrey heb je ze weer gedwongen' vraagt Leo. 'Natuurlijk, ze zouden zelf anders nooit huiswerk maken' zeg ik. 'Dus ze hebben weer het grootste deel overgeschreven' vraagt hij. 'Natuurlijk, ze zouden zelf anders nooit huiswerk maken' herhaal ik mezelf. 'Idioot' lacht Leo. 'Dank je, dank je' zeg ik terwijl ik buig. De rest van de avond verliep goed en nu lig ik samen met de jongens op hun slaapzaal, te wachten tot ik eindelijk ook in slaap val.