Don't let go

13

'Oké, hoe gaan we Harry redden' vraagt Ron. 'Bezems gaat niet, zeker niet met die koffer' zegt George. 'Wandelen duurt veel te lang' zegt Fred. 'En we kunnen nog niet verschijnselen' zegt Ron. 'Jullie maken het allemaal weer veel te moeilijk' zeg ik waardoor ze me alle drie vreemd aankijken. 'We stelen gewoon paps auto' zeg ik. 'De vliegende auto' grijnst de tweeling. 'En natuurlijk mag ik rijden' zeg ik. 'Wij zijn ouder' zeggen Fred en George tegelijk. 'Kom op! Het was mijn idee' zeg ik. 'Jij mag samen met Ron op de achterbank zitten' grijnst George. Fred en ik hebben geen woord gezegd over die kus, maar we hebben ons erover gezet, ongeveer. 'Ik vind dit plan niet meer leuk' grom ik boos. 'Hoe weten jullie eigenlijk dat hij niet weg mag' vraagt Ron. 'Het is niet omdat jij naar mam luistert, wij dat ook doen Ronald' zeg ik droog. 'We vertrekken vannacht' zegt George en dan gaan we weg. In de nacht sluiten we naar beneden en gaan in de auto zitten. 'Waarom mogen Ron en George van voor zitten' mokken Fred en ik op de achterbank. 'Niet zeuren, ik kan het beste rijden' zegt George en zo vertrekken we. 'Daar, dat huis' roept Ron en we vliegen er op af en stoppen dan mooi voor het raam. 'Ron. Fred. George. Audrey. Wat doen jullie hier' vraagt hij verbaasd. 'Jou redden natuurlijk. Kom op, pak je koffer' zegt Ron en Harry begint meteen met pakken. Ron maakt de haak vast aan de tralies en George begint de gassen. 'Coolste reddingsmissie ooit' grijns ik. We trekken het hele raam eruit en dan horen we geluid van een andere slaapkamer. 'Oho' zeg ik. Harry legt snel zijn koffer in de kofferbak en George draait. Hij geeft zijn uil aan Ron en dan gaat zijn slaapkamerdeur open en zie ik een man een vrouw staan, ze lijken me niet erg aardig. Harry springt naar de auto, maar de man pakt zijn been en wilt niet loslaten. 'Rijd, jij idioot' roep ik naar George en dat doet hij ook, waardoor de man uit het raam valt. 'Oh en nu mag Harry ineens van voor zitten' zeggen Fred en ik tegelijk. 'Oh ja, gelukkige verjaardag Harry' zegt Ron. 'Oké, dat is een excuus' zeg ik tegen Fred. Als we terug thuis zijn is het al ochtend en sluipen we naar binnen. 'Denk je dat het oké is al ik er één van pak' vraagt Ron. 'Natuurlijk, Molly komt er toch nooit achter' fluister ik terug en we pakken alle vier een broodjes terwijl Harry rondkijkt. 'Het is niet veel. Maar het is thuis' zegt Ron. 'Ik vind het geweldig' zegt Harry glimlachend. 'Waar zijn jullie geweest' zegt Molly kwaad die ineens de trap af komt. We stoppen onze broodjes achter onze rug en kijken haar verbaasd aan. 'Harry, hoe leuk je te zien, lieverd' zegt ze dan tegen Harry. 'Legen bedden, geen briefje, de auto is weg' zegt ze met haar handen in haar heupen. 'Jullie konden wel sterven. Jullie konden wel gezien worden'. 'Natuurlijk, geef ik jou niet de schuld Harry' zegt ze dan lief tegen Harry. 'Ze waren hem aan het uithongeren mam. Er zat zelfs tralies voor zijn raam' zegt Ron waarop wij instemmend knikken. 'Pas maar op dat ik geen tralies voor jou raam zet, Ronald Weasley' zegt Molly. 'Kom Harry. Tijd voor het ontbijt' zegt ze dan en we gaan aan tafel zitten, iedereen op zijn normale plek. Ik tussen de tweeling, Ron over Fred en Harry zit er dan naast en dan komt Ginny de keuken in. 'Mam, heb je mijn jumper gezien' vraagt ze. 'Ja, bij de kat, lieverd' zegt Molly en dan kijkt ze met grote ogen naar Harry. 'Hallo' glimlacht Harry en dan rent ze weg, waardoor de tweeling en ik grinniken. 'Wat heb ik gedaan' vraagt Harry. 'Ginny. Ze heeft het al de hele zomer over je' zegt Ron. 'Redelijk vervelend' zeg ik. 'Goedemorgen Weasley's' zegt Arthur die ook binnenkomt. 'Goedemorgen pap' zegt iedereen in koor. 'Wat een nacht. Negen invallen. Negen!' zegt hij en dan gaat hij zitten en kijkt de tafel rond. 'En wie ben jij' vraagt hij dan aan Harry. 'Oh, sorry meneer. Ik ben Harry, meneer. Harry Potter' zegt Harry. 'Echt? Wel Ron heeft ons alles over je verteld. Wanneer ben je aangekomen' vraagt hij. 'Deze ochtend. Jou zonen en Audrey vlogen met de auto naar Harry zijn huis en terug' zegt Molly. 'Hebben jullie echt? Hoe ging het' vraagt hij waardoor Molly hem slaagt. 'Ik bedoel, dat was heel slecht van jullie, heel slecht' zegt hij dan. Voor de rest kopen we gewoon onze schoolspullen, hebben we een klein meningsverschil gehad met de familie Malfoy (eikels) en dat was dus onze dag.