Hate is the New Love

Hoofdstuk 26

Bij de fietsenstalling aangekomen zie ik een bekend gestalte bij mijn fiets staan. Hij heeft een capuchon op maar ik herken zijn houding uit duizenden. Hij merkt mij ook op en grijnst schuin. 'Aha daar ben je,' schalt zijn welbekende stem door de ruimte. 'Ik dacht dat je zei dat je het zevende had?' vraag ik verbaasd en loop naar mijn fiets toe. 'Eigenlijk wel ja, maar net bleek het dat mijn engels docent ziek naar huis is gegaan.' 'Oh leuk voor je,' het kwam er gemener uit dan bedoelt maar dat lijkt hij niet te horen 'wat doe je hier eigenlijk?' 'Nou ja, mijn fiets is foetsie, echt verdwenen,' hij grinnikt ondanks dat het niet zo grappig is. Mam wordt echt razend, ondanks dat ze ontiegelijk lief is, maar niets is wat het lijkt als ze boos is. 'Oh en nu? Ik ga je niet achterop nemen hoor,' ik trek mijn ene wenkbrauw op. Ja het virus heeft mij ook geraakt, al ben ik er nu aan gewend, het is eigenlijk best wel chill. Hij trekt een pruillipje en zet puppy ogen op. 'Daar trap ik niet meer in Teye,' grinnik ik hoofdschuddend en ik pak mijn fiets uit het rek. Hij vloekt 'oké dan, dan, neem ik jou achterop.' Met die woorden grist hij mijn fiets uit mijn handen en ploft op het zadel. 'Wel een klein fietsje hoor.' Ik kijk hem boos aan en sla hem op zijn rug proberend hem van mijn fiets te jagen, wat voor geen ene meter werkt natuurlijk. 'Stop dat kietelt!' lacht hij. Ik kijk hem verbaasd aan, 'nou dat is niet de bedoeling.' Ik stop met slaan en sla mijn armen over elkaar heen. 'Nou dramaqueen, stap achterop bij mij, spring maar achterop je fiets,' zingt/lacht hij. Ik rol met mijn ogen maar ga toch zitten.

~*~

'Leer fietsen!' gil ik als hij bijna tegen een auto opbotst, een stilstaande nog wel. 'Ja sorry hoor dat jou stuur zo lichtjes is, ik voel amper dat ik stuur!' 'Moest je je fiets maar niet poefen,' grom ik. 'Sorry sorry madam ik weet alles beter.' Ik rol met mijn ogen. 'Ik ga dit echt niet overleven hoor, we zijn pas een paar minuten van school vandaan,' klaag ik. 'Je gaat het overleven hoor,' zegt hij kalm waarna hij bijna tegen een tegenligger aan botst. Weer verlaat een gil mijn keel, 'echt niet! Ik ben nog eerder dood dan oma als ik blijf zitten!' 'No way, jij blijft achterop!'

~*~
Een uur later zit ik bij me broer op de kamer één of ander schietspel te spelen. Pff, ik speel bijna nooit schietspellen en dat is te merken. Een grote fles frisdrank staat naast mij evenals twee zakken chips. M&M's liggen verspreid over de grond, nadat we een M&M-gevecht hadden. En nu zitten we elkaar neer te knallen, nou ja, hij knalt mij neer en ik probeer te vluchten. 'Oh JA JA BOEM BITCHES!' Gil ik als ik hem eindelijk een keer heb neergeschoten. Hij schud lachend zijn hoofd. Soms is mijn broer echt irritant, chagrijnig, stom maar nu is hij in zijn vrolijke bui. Ik heb het nog niet gezegd dat ik het weet, ik wil de sfeer niet verpesten.

Plots zet hij het spel op pauze. 'Tam, ik moet wat vertellen,' mijn ogen worden groot als die woorden uit zijn keel komen. Gaat hij het echt zeggen? Makkelijker voor mij maar goed. 'Ik weet dat je me hebt gezien, zoenend met die jongen,' mijn mond valt open, hoe heeft hij mij kunnen horen met mijn ninjaskills. Ik doe alsof ik van niks weet 'e-echt niet,' haper ik. 'Jawel, je stampte als een olifant, kom op Tam zeg het gewoon,' hij kijkt smekend, oh shit. 'Oké ik heb het gezien,' geef ik zuchtend toe 'maar het is niet erg, je zult altijd mijn broer blijven wat dan ook, en liefde is liefde in alle soorten en maten het blijft liefde, het is echt niet erg dat je homo bent!' 'Homo?' Hij begint te lachen, huh? Wat is er grappig aan. 'Nee ik ben geen homo, dat was voor een weddenschap, meer niet, het spijt me dat je dat had moeten zien, ik wou je iets anders vertellen, want ik uh ja heb je hulp nodig.' 'Ohh...' ik ben stomverbaasd, ik had het fout, snel herpak ik me weer. 'Waarmee dan?' Hij krabt aan zijn nek, als zusje weet ik dat veel meisjes daarvoor zouden vallen. 'Ik ben verliefd..' ik moest goed luisteren om het te horen, zo zacht zei hij het. Ik hap naar adem. 'Serieus wat geweldig! Op wie?' vraag ik nieuwsgierig. 'Sophie,' hij bijt op zijn lip, 1 van de trekjes die in onze familie zit als we onzeker zijn, ik bijt amper op me lip. 'Sophie?!' roep ik verontwaardigt uit, 'dat popu kind?' Hij knikt zacht. 'Waarom? Je weet dat ze al iemand heeft?' hij knikt alweer. 'Ze is gewoon mooi,' mompelt hij. 'Gewoon mooi?! Ze wint elke dag de wedstrijd ik kan de meeste make-up op per dag!' Ik snap het niet, waarom zij? 'Ik kwam haar gister tegen in de gang, ik botste per ongeluk tegen haar op. Ik dacht dat ze op me ging uitvallen maar ze deed heel aardig tegen me..' 'Ja omdat ze je knap vond, nadat je met der in bed bent geweest laat ze je als vuil achter!' ik sta op en loop naar de deur. Hij kijkt me niet na. Ik zucht zacht, waarom zij? Herhaal ik mijn gedachte. Ik doe de deur open en vertrek naar me eigen kamer

Waarom zij? Waarom? Tuurlijk hij mag verliefd zijn, maar op Sophie? Trouwens, Kai denkt nog steeds dat Teye homo is, pff ik ga hem het tegendeel bewijzen, ik moet Sophie en Teye bij elkaar krijgen... Maar hoe?

--
Struggles in huize Dekker 😬
Sorry dat ik de laatste tijd zo weinig upload, heb last van een writersblock denk ik? Of ik kom tijd te kort 😅

In ieder geval, ik zal vaker proberen te uploaden!

Greetz.

--