Hate is the New Love

Hoofdstuk 34

De volgende weken waren saai. Echt saai, Maria was alleen maar bezig met Eric en had haar haar ook paars geverfd zodat hij niet in z'n eentje voor lul loopt. Nu doen ze dat samen, ook lijkt Maria me een beetje te negeren en naast me in de les lijkt ze er niet helemaal meer bij. Alsof ze constant onder drugs is, maar tuurlijk zou ze dat niet doen, ik bedoel het is Maria. Verder lijkt Kai zijn wraaksplannen te hebben gestaakt en zijn haar is weer mooi zwart, like always.

Wat het meest wonderbaarlijke is geweest in de afgelopen weken is het feit dat niemand raar opkeek van het feit dat Kai's haar pornoblond was. Het stond hem, like always. Kan die man nooit is niet zo populair zijn.

Als ik mijn kluis open hoor ik een enorme knal en sluit ik geschrokken mijn ogen. Ik voel een ijskoude stof over mijn gezicht spatten en hoor wat mensen lachen. Ik veeg het spul bij mijn ogen weg en open ze. Wit schuim bedekt mijn hele gezicht en bovenlijf, ook mijn hele kluis, inclusief boeken zitten onder het schuim. Een paar rode letters zitten verstopt achter het schuim en ik veeg het schuim weg.

Payback bitch, en dit is pas het begin.
Xx

Argh! Ik vermoord hem, ik vermoord Kai. Ik kijk even rond en zie wat mensen filmen. "Zoek een leven ofzo stelletje malloten!" Snauw ik geïrriteerd en pakt me boeken uit me kluis waarna ik me kluis dichtklap en boos op de ring van menigte afstap die voor mij uitwijken maar blijven toekijken met die nieuwsgierige kijkers van ze. Ik loop met grote passen door de menigte heen en zie dan Kai staan.
"You asshole," grom ik en loop woedend op hem af. Zijn gemene grijns wordt alleen maar groter.

"Je bent niet serieus te nemen als je onder het schuim zit Tammie," grinnikt hij.
"Oh nee?" Ik geef hem een klap met mijn platte hand tegen zijn mooie perfecte wang waarna ik boos wegloop.

"Het was maar scheerschuim!" Roept hij nog na maar iets in zijn stem verraad dat hij daar zeker wat mee bedoelde.

Tegen de conciërge zeg ik dat hij Kai moet aanspreken voor het kluisje en dat hij lekker de rotzooi mag opruimen. Daarna ren ik zowat naar mijn fiets en fiets razendsnel naar huis, ik voel me zo vies niet normaal en als iemand me nu ziet ga ik hem helemaal freaken.

Tot mijn opluchting is niemand om half 10 op straat, nou ja naast de zwerver dan maar die ziet er nog altijd slechter uit dan ik op dit moment. En geloof me dat is heel slecht.

Eenmaal thuis stap ik gelijk onder de douche en bedenk ik allemaal wraakplannen. Het gaat van kwaad tot kwader. Laten we iets anders doen dan haren, ik kan ook gewoon zijn arm breken. Of ik kan hem overrijden. Beter, ik ga achter zijn geheimpjes aan en dan kan ik hem chanteren. Of zoiets, ik zie wel.

Niet veel later ben ik onder de douche vandaan en gooi ik mijn kleren de wasmand in. Me moeder zou nu thuis moeten zijn, op donderdag is ze altijd vrij.

"Mam?" Roep ik door het huis heen. Geen reactie, ze is vast boodschappen doen. Ik plof neer op me bed en app wat rond tot ik beneden de deur open hoor gaan.

Twee stemmen, een mannenstem en die van mijn moeder. Eerst dacht ik dat het pa was, maar dit is een hele andere manier van praten. Ik hoor ze wat lachen en sluip richting mijn deur waarna ik mijn oor tegen de muur duw.

"En Tamara dan?" Vraagt de man grinnikend, hij klinkt dronken. Dude het is 2 uur 's middags wie is er nu al dronken? "Op school," mijn moeder lacht. Okay me ma is ook dronken. Ik open de deur met een zachte klik en kijk naar de trap. Mijn moeder staat daar met een vreemde man tegen de muur aan. Ze kijken elkaar lachend aan en niet veel later zie ik de man voorover buigen richting mijn ma. Na ah, ain't gonna happen.

Ik kuch, ze kijken beiden geschrokken omhoog maar als ze me zien dan beginnen ze te lachen. "Uitval Tammie?" Vraagt me ma dom grinnikend. Ik weet dat me moeder het moeilijk heeft door pa maar om 2 uur 's middags dronken worden is wel heel laag voor haar.

"Nee. Wie is hij?" Ik spreek hij met een beetje minachting uit. Ik heb niet zin in alweer een moeder met een gebroken hart. "Dat is William," glimlacht ze, kijkend naar William.

Ik knik langzaam, "nou William ik denk dat het tijd voor jou is om te gaan, bedankt voor mijn ma thuisbrengen." Zeg ik niet al te aardig, oftewel gemeen. William's glimlach verdwijnt lichtjes en hij knikt lichtjes, "dat lijkt me een goed idee," hij drukt een kus op mijn moeders wang, ik walg maar laat het niet merken. Zijn lange benen begeven zich naar de deur. "Doei William, tot nooit meer," glimlach ik mierzoet maar hij lijkt het te negeren en loopt de deur uit.

Mijn moeder kijkt me dodelijk aan, "moest dat nou?" "Ja, dat moet. Je bent dronken," zucht ik. "Klopt." "Het is twee uur 's middags mam, je zou niet dronken moeten zijn!"
"Oh zijn de rollen nu omgedraaid? Ga jij nu op mij letten?!" Schreeuwt ze boos.
"Jezus mam, laat het doordringen! Ik heb geen zin in alweer een jankende ma, we hebben het al moeilijk genoeg!" Schreeuw ik terug.
"Wíj?! Jíj hebt het er moeilijk mee, ik ben allang over Peter heen!" Schreeuwt ze woedend. Ik heb die naam in zo lange tijd niet gehoord dat het bijna als een vreemde klinkt.
"oh sterf toch lekker!" Roep ik boos waarna ik mijn kamer in loop en de deur dichtklap.

Dit is zo oneerlijk, waarom moet ze altijd pa erbij halen?! Ik plof neer op mijn bed en staar naar het plafond. "Kan deze dag nog erger?"

--
A/N

JA IK LEEF NOG. Soryy guyyyysss aarghhhh. Ik ben echt een ramp, ik ga serieus geen beloftes meer doen want ik kan me er toch niet aan houden :(
Hopelijk hebben jullie van dit stukje genoten, lekker drama :)

Xxx