Hate is the New Love

Hoofdstuk 33

Het tikkende geluid van regen wekt mij, de kamer is donker en zware ademhalingen zijn te horen. Ik kruip richting mijn mobiel en het felle licht laat me een paar keer knipperen. 7:13. Over drie kwartier worden we gewekt maar ik ben nu al klaarwakker, met dank aan mijn telefoon. Ik pak een sweater van de reling van me bed en trek m over mijn hoofd. Ik hoor de wind buiten suizen en het regen steeds harder tegen het raam bonzen. Ik glij uit het stapelbed en blijf nog maar net staan, de afstand was toch groter dan gedacht. Ik sluip naar het raam en duw het gordijn wat opzij. Donkere onweerswolken hangen dreigend in de lucht. Vanavond zouden we gaan vliegen, no way dat we met zo'n weer gaan vliegen. Ik schrik van een plotselinge lichtflits en laat het gordijn weer op zijn plek vallen. Ik draai me om en zie dat Sophie wakker is geworden. 'Goedemorgen,' fluistert ze zachtjes en ik geef een knikje in der richting waarna ik naar de deur toe loop. Een luide kraak laat zich horen en ik hoop maar dat het niemand heeft wakker gemaakt. De gangen zijn nog leeg en in de verte knippert een lamp, best creepy maar ach. 'Waar ga je heen?' hoor ik Sophie vragen als ik mijn schoenen aantrek. 'Gewoon, frisse neus halen.' 'Met dit weer? Are you kidding me?' 'Nee, eigenlijk wil ik een zonnedans gaan doen,' brom ik waarna ik de deur achter me dicht trek.

Ik been door de lege gangen, geen mens te bekennen, wel een paar muizen maar die zijn er altijd wel. Iedereen slaapt nog, wat volkomen logisch is. Als ik de lobby in loop zie ik de baas achter de receptie staan. 'Buenos días!' begroet ze me enthousiast, hoe kunnen mensen zo verdomd vrolijk zijn in de ochtend, het kost mij al moeite om niet iedereen een dodelijke blik te geven. 'Buenos días,' glimlach ik vermoeid en open de deur. Er is een klein stuk dak waar ik onder kan staan maar het is genoeg. Ik pak mijn mobiel en app mijn broer.

Even later kijk ik naar de stromende regen en raak verzonken in mijn gedachten. Ik ben zelfs zo diep in mijn gedachten verzonken dat ik niet merk dat er iemand naast mij is komen staan.

'Ey Tiffany, Tiffany was het toch?' Ik kijk geschrokken om en zie dan Sophie met een sigaret in der handen staan. 'Nee, Tamara.' 'Ook goed,' ik doe zo me best, zo me best om geen dodelijke blik te sturen. 'Jij bent toch het zusje van die homo? Knappe homo dan wel,' ze neemt een trekje van haar sigaret. 'Hij is bi, en ja.' 'Heeft ie een vriendje? Of een vriendinnetje?' 'Hij heeft zijn computer,' glimlach ik liefjes wat mij een arrogante blik op levert. 'Single dus?' 'Ja.' 'Mooi, wat is zijn naam eigenlijk?' 'Teye,' zeg ik met een geïrriteerde ondertoon. 'Heeft hij ook altijd zo'n ochtendhumeur want dat zou ik gelijk afstand nemen.' 'Nee,' zeg ik dan eerlijk, hij is irritant in de ochtend, wil ik er nog achteraan zeggen maar ik doe maar een goed woordje voor mijn broer, misschien mag ik dan is een keer zijn hoodie lenen. Verder blijft het stil en na een paar minuten komen de rest van de rokers naar buiten voor hun dagelijkse routine en peer ik hem weer naar binnen.

De ontbijttafels zitten al vol behalve de plek naast Samantha waar ze haar tas heeft neergezet. Ik been op haar af en ga naast haar zitten. 'Goedemorgen,' glimlach ik en ze kijkt geschrokken op. 'Hey! Waar was je vanmorgen?' 'Oh even een luchtje scheppen,' glimlach ik droogjes. 'Met dit weer? Je bent gek.' Ik grinnik maar ze kijkt me serieus aan. 'Ik heb frisse lucht nodig okay? Anders werken dit meesterbrein niet zo goed.' Ze kijkt me met een opgetrokken wenkbrauw aan, 'welk meesterbrein?' Ik kijk haar quasi-boos aan waarna zij poeslief terug lacht. 'Je moet vaker lachen,' glimlach ik naar haar, 'het staat je.' 'Nou bedankt,' glimlacht ze droogjes waarna ze een groot stuk brood in der mond propt. Ik begin ook met ontbijten.

Iedereen is druk aan het praten en het is een gezellige boel, alsof de regen ons vrolijker maakt. Sam en ik discussiëren ondertussen vrolijk over de voor en nadelen van een broer. Plots voel ik een ijskoude plens op mijn hoofd en stroomt er melk van mijn hoofd af, zo mijn nek in. Een rilling schiet door mijn lichaam en bal mijn hand tot een vuist. Ik kijk opzij waar mensen foto's maken en Sam die me verbaasd aan kijkt. Ik sta in een ruk op en zie Kai wegrennen. 'FUCKING ASSHOLE!' roep ik hem na waarna ik dodelijke blikken naar iedereen stuur die het heeft gefilmd. Ik háát mensen.

Ik loop woedend bij de tafels vandaan naar mijn kamer. Hij gaat eraan, hij is zo dood. Hij komt hier niet heelhuids vandaan. Ik pak wat schone kleren en loop de badkamer in. Hij is dood. Ik heb heel veel zin om iemand te slaan nu. Als ik onder de douche sta zie ik het verfdoosje van de vriendin van Sophie staan. Pornoblond.

--

MOEHAHAHAHA.

okay sorry, maar guys guys guys.

omg omg omg. Thank you peepz nu al 4,7 K lezers! Dát is inmens!

Thank jullie al.

And I promise ik post binnenkort weer iets :)

toedelssss