Hate is the New Love

Hoofdstuk 29

De reis naar het vliegveld was veel gehaast, geschreeuw en vol met paniek. Alle leraren renden in het rond om ons bij elkaar te houden en naar het juiste vliegtuig of de juiste bus te sturen. Ik had een groot voordeel dat ik met het vliegtuig mocht gaan. Ik had toch al geen zin in een busreis met een groep irritante mensen en toeristen. En ik kan niet tegen krappe ruimtes met veel mensen. Ik wordt dan duizelig en misselijk. Ik ben zelfs een keer flauwgevallen daardoor. Niet dat het vliegtuig veel beter is. Maar op één of andere manier kan ik wel tegen vliegen.

We mogen zo het vliegtuig in, op één of andere manier ben ik toch zenuwachtig, ik denk dat het erbij hoort. Zal het vliegtuig neerstorten? Misschien wordt het vliegtuig wel gekaapt. Allemaal onzin, hoe groot is die kans. Heel klein zal ik je zeggen. Maar toch, je weet nooit. Het gebeurd altijd een ander, maar misschien ben jij het de volgende keer wel. Ik kijk om naar de mensen om mij heen. Kai en Eric zitten lachend op Kai's telefoon een filmpje te kijken en Sam, eh ja, die staart voor zich uit in het niks. Ik vind Sam een beetje een raar typetje. Zo stil, zo onopvallend, ik wordt gewoon nieuwsgierig naar haar gedachten.

We worden allemaal uit ons doen gehaald door de vrouw die omroept dat onze vlucht klaarstaat en de schachten naar de vlucht open staat. We pakken onze koffers op, wachten op onze lerares tot ze klaar is en lopen dan met z'n allen naar het vliegtuig. Ik zit naast Sam, tot mijn opluchting. En een random iemand zit naast me. Achter mij, ondanks mijn protest, zit Kai en naast hem zit Sam.

Als we allemaal zitten valt het me op dat we best wel een luxe vliegtuig hebben. Een beeldschermpje voor ons waar netflix op staat en een hoop films. We hebben WiFi op dit vliegtuig en we hebben best veel beenruimte. Onze school ziet er niet rijk uit, maar blijkbaar is het het wel.

En kwartier later krijgen we de uitleg over wat we moeten doen als het vliegtuig neerstort of als er iets anders gebeurd. Één derde van de mensen raken bij zo'n neerstortend vliegtuig zo in paniek dat ze het toch vergeten. Ik ben stiekem wel benieuwd hoe ik zou reageren op een neerstortend vliegtuig, maar ik heb toch wat liever dat het vliegtuig gewoon blijft vliegen.

Niet veel later stijgt het vliegtuig op, er zijn altijd wel wat mensen die geschrokken een gilletje loslaten als het vliegtuig de grond los laat.

•-•

Als we een halfuurtje in de lucht vliegen voel ik een harde trap tegen mijn stoel. Ik, die in de film zat, slaak een korte gil en draai me als een wesp gestoken om. Ik hoor en zie Kai en Eric lachen, overdreven lachen. 'Is het zo grappig?' Vraag arrogant met een opgetrokken wenkbrauw. 'Ja!' Lacht Kai. Ik rol met mijn ogen, draai me weer om en ga rustig zitten. Als ik me bekeken voel kijk ik naar rechts en zie ik Sam naar me kijken. Zodra onze ogen in elkaar haken kijkt ze weg. Dude, zo eng ben ik toch ook weer niet?

Ik frons en zet de film weer aan.

Niet veel later krijg ik weer een rij trappen tegen mijn stoel. De eerste paar trappen negeer ik alsof ik gevoelloos ben, maar bij de laatste, waardoor ik naar voren schiet en ik bijna me drinken omgooi hou ik het niet meer. Ik draai me woest om, waarschijnlijk is me hoofd knalrood.
'MOET DAT NOU?!' Schreeuw ik. Er valt een stilte in het vliegtuig en iedereen kijkt mijn kant op. Het boeit me niet. Hij kijkt me met een geniepige grijns aan. Als een klein kind die je altijd in films ziet die zo irritant zijn in het vliegtuig. 'Ja.' Grijnst hij. 'Hoezo dan?!' Vraag ik met opgetrokken wenkbrauwen. 'Gewoon om-' 'Stop gewoon met kibbelen als een getrouwd stelletje en ga een film kijken.' Bromt Sam. We kijken der allebei verbaasd aan en ik ga snel normaal op mijn stoel zitten.

'Kijk niet zo naar me.' Voegt ze er aan toe. Ik kijk naar beneden en verontschuldig me ook hoor ik achter mij Kai wat mompelen.
'Zijn jullie een tweeling?' Vraagt ze plots en mijn hoofd schiet omhoog.

'Nee, gelukkig niet!' Zuchten we beiden in koor. Ze grinnikt. 'Okay, okay.' Ze kijkt weer naar haar filmpje. Ik kijk even om naar Kai en hij heeft een schuine grijns om zijn smoel geplakt. Hij knipoogt en ik rol met mijn ogen. Wat heeft hij? Eerst haat hij me, dan irriteert hij me, dan flirt hij weer.

Is hij ongesteld ofzo?

Grote kans van ja.

Of zijn vliegvrees zorgt voor stemmingswisselingen.

Ach, het boeit me niks zolang hij maar zijn poten thuishoud.

Ik zucht zacht en sluit mijn ogen.

Sam maakt me wel wakker.

---
A/N

MERRY CHRISTMAAAASSSS! Ugh ik kan me wel duizend keren verontschuldigen maar dat zou me niet veel verder helpen met schrijven. Ik zit nog steeds in een schrijversblok maar heb dit in 3 weken gepresteerd. Veels te lang doe ik er over.
Maar goed, fijne kerst! En fijne feestdagen! Ik ga proberen deze vakantie sowieso nog 2 delen af te krijgen!

Greetz Lynn!
----