Chapter Ten:

79 3 1
                                    

***Chapter 10***

"WAAAAAAH! BITIWAN MO KO WALANGHYA KA!" Ang bilis ng pangyayari... Ang alam ko na lang binuhat niya ako at subsbob na ang mukha ko sa likod niyang mabango. 'MABANGO' WHAT? Ano ba 'tong nasasabi ko. NASA-kaligtnaan na ako ng gera kung ano ano pa PINAGSASABI ko. -____-

"Ito na lang ata ang paraan para tumahimik ka. Nakakahiya andaming tao. Skandalosa ka!" Saan ba ako dadalhin ng mokong na 'to? Hinahampas hampas ko na yung likod niya ayaw pa rin niya akong ibaba.

"Please. Ok na. Mamaya na naten ituloy ang pag-aaway. Ibaba mo na ako. Male-late na ako sa klase."

"Ikaw nagsimula neto kaya kasalanan mo. Mag-usap tayo ng masinsinan." Patuloy pa rin siya sa paglalakad.

"HOY! CUTTING KAYO! BUMALIK KAYO DITO." Sigaw ni Manong Guard. Hala. Papalabas na kame ng school!

"Manong! Tulungan niya ako sa asungot na 'to." Huhuhuhuhu. T______T

"PASENSYA NA MANONG. AWAY MAG-SYOTA 'TO!" Sabi ni Keith. Ano bang pinagsasabe neto. Sinuntok ko nga yung likod niya. Bakit di man lang siya umumik, masaktan man lang. Ganun ba ako ka-weak?

"OH KEITH IKAW PALA. IKAW TALAGANG BATA KA." WHAT THE HECK IS THIS? Bakit hindi ako tinulungan ni manong. T____T

"Keith. Ibaba mo na ako."

"No."

Hanggang nakarating kame sa park. So, sa park niya ako dinala. Malapit lang naman ang park dahil sa likod lang mismo yun ng school.  Patay na ako, First time ko nag-cut ng klase. Pagkababa niya sakin nag-pag-pag ako ng damit ko. HINDI NIYA AKO BINABA NG MAAYOS KAYA NAPA-UPO AKO SA DAMUHAN. BWISIT ‘TONG LALAKING ‘TO! NADUMIHAN TULOY YUNG PALDA KO! Psh.

"Bigat mo. Mag-diet ka naman. Ok.  Dito sa walang tao, skandalosa ka, sa maraming tao pa talaga napilimo eh noh..."

"Skandalosa ka jan. Hindi naman mangyayari 'to kung hindi dahil sa papel! Aish~ ambabaw mo kasi!"

"Sinabi nang hindi ako may gawa nun eh!"

“WEH?”

“Oo nga sabi eh. Bigyan mo kasi ako ng time at least for a second tumahimik ka man lang!.”

“Fine.” Nakataas yung isa kong kilay. Kapal niya! Siya pa may ganang magalit!

“Ok. Hindi ako gumawa nun. Swear! Mapahamak ka man! Wala talaga akong kasalanan--”

“Anong ako ang mapahamak--” Aba loko ‘to ah.

“Ano ba?! Sinabi ng tumahimik ka eh nag-eexplain yung tao eh!”

“Tao ka pala? Akala ko alien…” Sinabi ko nang pabulong

“ANO?”

“Wala, wala. Ituloy mo na bilis!”

“Good. So, hindi nga ako gumawa nun. Oo, sinabi ko sayo kagabi na yun na ang last night na makakatulog ka ng mahimbing. Sinabi ko yun, dahil yun na ang last na mapag-titripan kita. Hindi na kita gagambalain. Sa sobrang saya mo siguro hindi ka na makakatulog kapag malaman mo yun. That’s what I mean. Napag-isip-isip ko kasi na nagsasayang lang ako ng panahon sa katulad mo. Pero ano ‘to? Pinagbibintangan mo ako. May proof ka ba? SA GINAWA MONG 'TO, MAS LALONG HINDI KITA MAPAPATAWAD!"

"What? SERYOSO ka ba? Pero HINDI!!!! Hindi pa rin ako naniniwala dahil ikaw ang may matinding galit SAKIN dito."

"FUCK THIS SHIT, LYKA! SHUT IT!"

"ANO BA BAT KA BA NAGMUMURA!"

"BWISIT KASI! WHY DON'T YOU FUCKING BELIEVE

ME? EWAN KO SAYO!"

My Beautiful NightmareWhere stories live. Discover now