TSIFIL // 1

118 4 2
                                    

Sin’s  POV

“Good morning po, master Sin.” Bati sakin ng isang katulong dito sa bahay habang pababa ako ng hagdan. “Nakahanda na po ang breakfast niyo.”

Hindi ko na siya pinansin at dire-diretso lang ako sa paglalakad. Alam naman nilang hindi ako nag-aalmusal dito sa bahay tapos todo effort pa rin sila sa pagluto ng almusal ko. Tss! Mga tanga.

 “Siya nga pala master Sin, tumawag kanina ang mama niyo.”

Natigilan ako sa sinabi niya. “What did she say?” Tanong ko na hindi nakaharap sa kanya. Ang kasambahay pa ang tinawagan imbis na ako.

“Sabi niya po, unang araw na ng klase niyo sa lunes at kailangan niyo raw pong pumasok sa ayaw niyo at sa gusto.”

“Is that all?” Inis kong tanong at humarap sa kanya.

“At sabi niya pa po, malalaman niya pa rin po kung pumasok kayo o hindi.”

“What else did she say?”

“W-Wala na po…”

Tss! Yun lang naman pala eh, tumawag pa. “Edi lumayas ka na sa pamamahay na ‘to! Walang kwenta!” Malakas kong sabi sa kanya.

“A-Ano p-po ang i-ibing niyong sabihin, master---“

“FvCK!! You’re FIRED you idiot!!!”

“P-Pero m-master Sin… Ma-awa ho k-kayo---“

I turned to face her and I saw how tears formed in her eyes. Tsss! Another foolish drama. That doesn’t work on me for a b*tch like her. I gave her a murderous look.

“Ano!? Aalis ka ba o ako pa mismo ang sisipa sayo palabas!?”

“S-S-So-sorry p-po…” and then that pest walked out. Psh!

Mukhang ma-aga pang nasira ‘tong araw ko ah. That woman bothered to call just for some nonsense. Psh! Dagdagan pa ng walang silbing katulong. Bwiset talaga ‘tong buhay ko. May mga kasama nga naman ako sa bahay na ‘to… pero mga katulong pa. Di bale, isang linggo na lang ang hihintayin ko at uuwi na rin ang nag-iisang tao na kahit papano ay inaalagaan ako.

I went out of the house and entered my car.

***

“Sin, dude! Mabuti at nakabisita ka na naman dito!” Bungad sakin ni Tom pagbukas niya ng pinto. Sa kasama-ang palad, pinsan ko ‘tong lalakeng ‘to.

“What took you so long!?” Pinaghintay ako rito sa labas ng unit niya eh.

“Eto naman! Hindi pa nga umaabot sa isang minuto ang paghihintay mo diyan eh!” Sagot niya. But I just rolled my eyes. “Anyways, what brought you here, little brother?” Tanong niya na nakangiti.

“Don’t call me that. I’m not little and I’m not your brother”

He laughed. “Okay okay. Masyado ka talagang masungit. So ano na?”

“Let’s play” Sabi ko na walang gana.

 “Ng? Bahay bahayan, tagu-taguan o piko?”

“Wanna die?”

“Hahahaha! Cool lang dude!” Sabi niya na nakataas pa ang dalawang kamay sa chest level niya. “Magbibihis muna ako. Ikaw na lang ang kumuha ng bola. Nasa tabi lang yun ng kotse ko sa baba.”

That Summer I Fell in Love <3Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon